Zorla evlilik

16

'Seni seviyorum...' hep o dedigi 2 kelimeyi dusunuyorum. Dusunurken uyuya kalmisim, uyandigimda telefonum mesajlar ile dolmus.
Sayhan dan günaydin mesaji, Bedirhandan Esmaya ne aliyim dogum gunune diye sorusu, ve esmosumun da aksam Bedirhan ile yemege gidecekmis bizde gelcekmisiz mesaji.
Sayhan i aradim. 'Efendim bebis,' dedi uykulu sesiyle. Oha cok tatli. 'Esmos dediki,' ben konusmadan aklimi okudu sanki.

'Tmm gideriz askim, neyse ben yatiyorum optum bye,' dedi ve suratima kapatti. Odun ya hahahaah. Ama sevimli odun. Yuzume gine gulucukler geldi. Mehmet yapsaydi bunu ben hemen kizardim, ama Sayhanda cok degisik hersey. ZEYNEP! Dusunme artik onu.

Zil caldi. 'Ya sabahin 11 de kim gelebilir ya,' dedim ve yatagimdan kalktim. Annemi uyandiracak bu sabirsiz kapici. Indim ve kapidan kafayi gordum. Benim canim gerizekali mal arkadasim. 'Evet yavrum sen ya sabahin 11 de kim gelebilir diye sormussundur, ben geldimmmm,' dedi. Gulmeye basladim. Pislik ne diyecegimi felan da biliyor.
'Aynen oyle dediydim.'

Sayhanin agzindan
'Bedirhan oglum hazirmisin?' Dedim ve Bedirhanin odasina girdim. Bizde kapi calmak yoktur, sonucta ikiziz ve kardesiz.

'Yok bro, heyecan dorukta,' dedi ve sesli guldum. 'Duyanda evlenme teklifi edecen sanir,' dedim ve sustum. Bedirhan mal mal suratima bakiyordu. 'Bedirhan?' Diye sordum. 'Oglum yoksa?' 'Evet abi ya, edecektim bu gece,' dediginde ben sokey.

'OHA.' Resmen bu cikti agzimdan. Kafama yastik yiyince kendime geldim. 'Ayni Zeynep gibisin ha, kesin o da onu demistir.' 'Bedirhan bence kabul etmez daha bir aydir taniyorsun dikkat et,' dedim. 'Hmm bencede, neyse az daha taniyalim ozaman.'

Zeynepin agzindan

'Zeynep hadi bana evlenme teklifi ederse, ne diyim ben hemen evet diyecem.' Arkami dondum ve baktim. Bu kiz gercek mi ya. Bu kadar guzel felan filan, ama akila gelince intermilan.

'OHA.' Dedim. Bir an kulagim cinladi. Ay ne oluyor be. 'Saka, saka.' Esmayi tami tamina bir saat sonra ancak hazirlayabildim. 'Esma cik tmm banyodan, merak ettim nasil olmussun,' dedim. Kapinin kulpu indi ama Esma yok. Tam bagiracaktim o anda agzim acik kaldi.

Onumde bir uzun boylu, saclari kivrilmis ve bir kac sactan topuz yapmis. Makyaji zaten ben yaptim, eyeliner blush ayni seyler ama highlighteri fazla parliyor. Yakiyordu ortaligi. My friend is on fire 🔥. 'Esmam,' dedim ve koluna atladim. Ya ben bu kizi cok seviyorum yaa.

'Cok heyecanlandim haaa,' dedi Esma. Aynen bende. 'Yok ya bildigimiz cocuklar,' dedim Esmayi teselli etmek icin. 'Sus be, kendinde Sayhan'i gorcen diye heyecanlaniyon,' dedi kiz. Aaaa herseyimi biliyor. Zil caldi. Wallaha zil caldi. 'ZEYNEP, zil caldi.' 'Duydum, annemde yok dur ben bi ineyim.'

Merdivenden indim, kapiyi acacaktim bir aynaya goz attim. Sacim hafif kivrilmis, eyeliner felan filan iste. Kapiyi actim ve hemen kapattim. Bu napiyor burda ya. Uf uf, Sayhan gelmek uzere. 'Zeynep lutfen,' dedi. Dayanamadim ve kapiyi actim. 'Senin ne isin var oglum burda.' 'Zeynep seni cok özledim,' dedi Mehmet. Evet o sey.

'Bi git be, benim askim gelcek.' 'Efendim?' Dedi Mehmet. Okuz ya. 'Askim, bu kim,' dedi bir ses. Bi baktim, Sayhan ve Bedirhan geldi. Vay ne giumis bunlar uffffff cooook guzel. 'Bilmiyorum, herhalde adresi karistirmis ask,' dedim ve Mehmet'e guldum. Gozundeki pismanligi goruyorum. Sayhan ve Bedirhan iceriye girdi ve ben Mehmete baktim. 'Hadi hadi bye,' dedim ve optum.

Bedirhan yukariya kostu, Sayhan birsey oldugunun farkina vardi. 'Zeynocan anlat!' Dedi hafif bagirarak. 'Sayhan...' 'Zeynep bu o muydu?' Dedi ve ben evet diye kafami salladim. 'Niye once demedin, ben simdi neyapiyim. O varken dovcektim iste,' Sayhan yukariya cikti. 'Hem o senin evine nasil geliyor?!'. Bi arkasina bakti. Geri indi yanima. Dayanamadi herhalde. 'Zeynep gel,' dedi ve bana sarildi. Bende sarildim. 'Sayhan bilmiyorum napiyor burda ama seviyorum dedi,' aglamaya basladim. Noluyor ya bana.

'Ee sende inandin?' 'Bilmiyorum.' 'Git ozaman, hadi git ona.' 'Sayhan...' derken cocuk bu sefer sinirle gitti yukariya. Bende ciktim yukariya. Bedirhan ve Esma hazirlaniyordu, Sayhan Bedirhandan anahtari almaya calisiyordu.

'Bedirhan ver sunu ben gitcem.' 'Sayhan yapma ya, ben seni seviyorum birsey demedim ki,' Sayhan arkasina bakti. 'Niye o ot'a inaniyon ozaman?' 'Bilmiyorum nasil ayrildigimizi sende biliyon, bide sen yapma.' 'Tmm gel buraya,' dedi ve sarildi. Cabucak affedebiliyordu insanlari ama kotu birsey yaparsan hayatta affetmez. Bedirhan ile bir kere kiz kavgasi yapmislar, kiz Bedirhani secti diye resmen Bedirhan ile 4 ay konusmamis.

'Hadddddddi,' dedi Esma. Evet kesin cani sikilmistir. 'Hadi gidelim, esmer guzelim.' Bedirhan ve Esmaya bakinca guldum. Ne guzeller be.

Restaurantta baya bir konustuk. Esmanin gecmisini, Bedirhanin gecmisi. Az da Sayhan anlatti, sira bende. 'Benim hicde ozel hayatim yok. Iste canimdan ote babami kaybettim ve ona soz verdim ders caliscam diye. O seneler benim icin cok zor gecti, annem ne yapsa olmadi ve ben hergun aglamistim. Normalde 40 gun surermis aci, ben 3 ay agladim hergun. Erkek gibiydim resmen, esofman ile gezerdim hep. Fenerbahcenin maclarini hic kacirmazdim. Cunku babamda Fenerbahceliydi. Annem Galatasaray'li olsa bile benim ile Fenerin macina bakardi, cunku hep babam ile bakardik. Sonra okuzun teki geldi ve annem beni ona vercekti, ilk sevmeyi ve sevilmeyi o bana ogretti ama simdi ben askima kavusdum ve sevgi neymis ogrendim.'

Sayhan elimi tuttu, Esma aglamis. Sakli dan gozyaslarini silmeye calisiyordu. Tabi her cektigimin derdini o duydu. Hep yanimdaydi, ben onu cok seviyorum ya. Yeni arkadaslar yapinca once onun kontrolunden gecmeli. Cok seviyorum ya. Biran Bedirhan birsey dedi ve Esmanin korkulu yuzunu gorunce gulmeye basladim.

'Esma sana bir sey diyecem, iyi dinle.......'