5 NUMARA

8.Bölüm

Cuma okuldan sonra Baranlar kafeye gelmemişti. Poyraz'ın da o konuşmadan sonra neler yaşadığını bilmiyordum ama en azından artık Poyraz konusunda kafamda soru işareti kalmamıştı.

Mavi kotumu giyip üstüne bordo bir kazak geçirdim. Saçlarımı açık bıraktım ve dudağıma parlatıcı sürdükten sonra yağmur yağdığını fark edip siyah beremi aldım. Botlarımla evden çıktıktan sonra otobüslerde sürünmek istemediğim için taksiye bindim.

Kapıyı açan Sema teyze beni ıslanmış bir halde görünce "Ah, Mira'cığım! Üşüdün mü? Geç hemen içeri. Isınırsın birazdan." dedi telaşla. Ona gülümseyip içeri geçtim ve ıslak montumdan kurtuldum.

"Hoşgeldin canım, nasılsın?"

"Hoşbulduk Sema teyze, iyiyim siz?"

"Ben de iyiyim sağ ol. Baran odasında, bir de misafirimiz var yanında ama merak etme, ders çalışırken yalnız bırakır sizi."

Kim olduğunu fazlasıyla merak etsem de sormadım ve kafa sallayıp Baran'ın odasının önüne geldim. İçerden gülüşme sesleri geliyordu. Baran, bir kızla gülüyordu.

Derin bir nefes alıp kapıyı tıklatıp açtım. İlk olarak döner sandalyede oturan Baran'ı, daha sonra yatağında yarı yatar, yarı oturur olan Melek'i gördüm. Poyraz'ın ablası Melek.

Baran beni görünce sandalyesinden kalktı ve "Hoşgeldin Mira. Melek bugün misafirimiz." dedi.

Melek de ayağa kalktığında bakışlarım direkt olarak kısacık şortuna ve uzun bacaklarına kaymıştı.

"Selam Mira. Eğer kardeşimin yaptığı şeyden dolayı benden utanıyorsan buna hiç gerek yok. Ben çok mutlu oldum böyle bir şey yapmasına. Sizi fazlasıyla yakıştırıyorum." Utandığımı anlaması bir yana, bizi yakıştırması beni daha çok şaşırtmıştı.

"O zaman biz artık başlayalım, Melek sen de 1 saatliğine kendin takılırsın artık." Baran'ın disiplinli davranması hoşuma giderken sandalyelerden birine yerleşmiştim.

Melek gülümseyip "Sema teyzeciğimin yanına gideyim ben. Size iyi dersler." deyip odadan çıkınca Baran açıklama yaptı. "Meleklerin ailesi bu hafta sonu evde olmayacakmış. Poyraz bir arkadaşında kalmak istemiş ve o da evde tek kalmaktan korkuyor. Bu yüzden bizde kalmak istedi."

Her ne kadar ikna olmasam da sustum ve yanımdaki sandalyeye oturuşunu izledim.
"Hangi konudan başlayalım?"

Poyraz olayını sormaması garipti. Güya beni kardeşi gibi gördüğü için korumak istiyordu ama hiçbir yorum yapmamıştı.

•••

Kapı açık olduğu için Melek'in sürekli kapının önünden geçtiğini arkama bakmasam da hissediyordum. Sıkıldığı için bunu yaptığını düşündüm ama gerçekten sinir ediyordu.

Melek açık kapıdan içeri girip "1 saat doldu!" diye bağırınca gözlerimi devirmemek için zor tuttum kendimi.

Baran bana "Anladın, değil mi?" diye sorunca kafamı salladım. Melek yanımıza gelip "Mira, Sema teyze senin de yemeğe kalmanı istiyor." deyince gerçekten kalmak istedim. Baran'la Melek'i yalnız bırakmak istemiyordum.

"Tamam, kalırım." Baran itiraz etmediğime şaşırmıştı.

Baran lavaboya gittiğinde Melek ve ben yalnız kalmıştık.

"Baran'dan ders almak nasıl bir şey?"

"Normal, yani aslında güzel. Öğretmenimden daha iyi anlatıyor."

"Onunla iyi anlaşıyor gibisiniz. Benden başka konuştuğu bir kız olmasına alışık değilim."

Gülümsemeye çalıştım ama kendimi tehdit altında hissediyordum.