Bölüm 15

5 2 0
                                    

Alison

"Lucas arkanı dönersen üstümü değiştirmem lazım."

"Hadi ama bebeğim."

"Lucas!"

"Tamam bakmıyorum giyin." dedi ve yatağıma yatıp gözlerini kapattı. Ben buna normalde inanmam ama her neyse. Bende gardrobuma gidip pijamalarımı aldım. Arkamı dönüp bakınca Lucas birden gözünü kapattı. Ahh hadi ama bu çocuk aşırı tatlı!

"Lucas!"

"Sadece iyi misin diye baktım." Ona güldüm ve arkamı döndüp giyinmeye başladım.

Giyinince arkamı tekrar döndüm ve tam tahmin ettiğim gibi gözünü kapatmamış.

"Aaa giyinmişin neden bana söylemedin?"

"Lucas çocuk muyum ben? Ciddi misin?" dedim ve sonra güldüm. O da gülmeye başladı ve bende yanına gidip yattım.

"Alison."

"Evet Lucas."

"Bu gü-"

"İyi geceler Lucas çok uykum var!"

"Ama neden!"

"Çok uykum var Lucas, yarında bizde kalırsınız Ne dersin?"

"Off peki öyle olsun iyi geceler." dedi ve ayağa kalkıp ışığı kapattı. Sonra yanıma gelip bana sarıldı ve öyle uyuduk bu hayatımdaki en huzurlu uykumdu!

"Öhm!" Ani gelen bir sesle bir anda uyandım bu da neydi şimdi?!

"Günaydın Alison! Hadi aşağı gel ve kahvaltıyı hazırla bu gün sıra sende tatlım."

"Melody sen ciddi misin? Kalkmışken hazırlasaydın ne olurdu sanki? Hem bu gün 3 kişi değil 6 kişiyiz!" O sıra Lucas uyanmıştı ama sadece bize bakıyordu.

"Ayrıca Rachael'e ne oldu? O neden hazırlamıyor?"

"Onun bugün izin günü. Yoksa unuttun mu?"

"Sorun yok aşkım. Ben sana yardım ederim." Lucas'ın bu söylediği çok hoşuma gitti.

"Bitanesin sen." dedim ve dudağına küçük bir öpücük bıraktım.

---

"Kahvaltı hazır!!"
"Tamam!"
"Mmm... Omlet bir harika olmuş. Bayıldım."
"Lucas yaptı tatlım."
"Aynen Mel bende bayıldım."
"Teşekkür ederim kızlar."

Kahvaltı bittikten sonra hep beraber masayı toplamaya başladık. Kızlar bana sürekli kaş göz işareti yapıyordu. Ne demeye çalıştıklarını anlamak için;

"Kızlar, bir gelebilir misiniz? Size yeni aldığım ayakkabıyı göstermem gerek."

Em bunu bir anlığına gerçek sanıp;
"Tatlım şimdi sırası mı?" dedi. Bende bir kaç kaş göz hareketi yaptım.
"Canım önemli ama." dedim.
"Ahh... tabi ya senin şu bahsettiğin ayakkabılar şimdi hatırladım."

---

"Evet. Sizi dinliyorum. Mutfakta ne demeye çalışıyordunuz?"
"Tamam. Biz diyoruz ki artık erkekleri gönderelim."
"Yaa... Ama neden? Lucas'la çok eğleniyordum."
"Tatlım dün akşam neler olduğunu konuşmamız gerek. Çok merak ediyoruz." evet kızlar haklıydı. İstemeyerekte olsa bir bahane bulup erkekleri evden göndermeliydik.

Tekrar aşağı indiğimizde erkekler kanepeye uzanmış televizyon izliyordu. Sanırım gitmeye pek niyetleri yok. Ama benim harika bir planım var.
"Ya beyler çok üzgünüm ama Sandra aradı acil buluşmamız gerektiğini söyledi."
"Tamam zaten bizde birazdan gidecektik."
"Yine gelin. Bekleriz."
"Sizde birgün bize gelin."
"Tamam geliriz."
"Görüşürüz."
"Bay bay."
"Hoşçakalın." üçümüzde farklı biçimde vedalaştık ve kapıyı kapattık.

serendipitousWhere stories live. Discover now