Gizem/Gerilim Kategorisinde Zirve =》 #16
Genç bir kızın olağanüstü hikayesi.
Ela gözleriyle etraftaki herkesin bakışlarını üzerine çekecek güzelliğe sahip bir peri kızının Azrail'iyle tanıştığı gün,tuzağa sürüklendiğinin müjdesini almıştı. Fakat bu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yağmur sonrası toprak kokusu.
Burnumdan içeri geçip ciğerlerime karışan o buz gibi oksijen titrememe sebep olmuştu.Yüzüme çarpan rüzgar kaskatı kesilmeme yol açarken beraberinde kulaklarımı da tıkamıştı.Gözlerimi açtığımda hareket halinde olan bir arabanın içinde olduğumu fark ettim. Motordan gelen hafif,boğuk ses de bu düşüncemi doğruluyordu.
Kaç saattir baygın olduğumu bilmiyordum ama yattığım yerden kurşuni gökyüzünü görebiliyordum.Karanlığın tonları gökyüzünden çekilse de henüz güneş doğmamıştı. Yolun kenarına belirli aralıklarla yerleştirilmiş lambalar yüzüme dökülen gölgelerine bakılırsa hâlâ yanıyordu.
Gözlerimi kırpıştırdım. Başımdaki feci ağrıyı görmezden gelip doğruldum.Üzerimdeki küçük hırka göğsümden bacaklarıma düştü.
Üşüyordum.
Üzerimde hırka olmasına rağmen deli gibi titriyordum.Hırka incecik olduğu için üşümemi engelleyemiyordu.Benim taraftaki cam sonuna kadar açıktı. O yüzdende kutuplardan geldiğini iddia eden rüzgar bütün bedenimi sarmıştı.
Sürücü koltuğuna doğru başımı usulca çevirdiğimde hâlâ o kabusun içinde olduğum gerçeği beni yerden yere vurup başımın daha feci zonklamasına el uzatıyordu.
''Nereye gidiyoruz?? Ne istiyorsun bizden alçak herif!!'' diye bağırdım onu görür görmez.
Sürücü koltuğunda oturan Uzay benim uyandığımın farkında değil gibiydi.Sadece yola gözlerini dikmiş kesintisiz ilerliyordu.Beni duymazlıktan geliyor bana bakmıyordu bile.
Amacı ne bunun??
Camın açık olduğunu hatırlayıp kafamı dışarıya çıkarıp bağırmaya başladım.'' Yardım edin!! İmdatt!! Yardım edin!!''
Arabanın daha fazla hızlandığını fark ettiğimde sesimi daha fazla yüksetlttim.
Daha fazla hızlandı...daha da fazla..
Araba hızlandıkça ben daha çok bağırıyordum.Ama boşunaydı.Nasıl bağırırsam bağırayım boşunaydı işte.
Bomboş bir arazide ilerliyorduk ve şansızlığın yüzsüzlüğünü bir kez daha anladığım da, ne başka bir arabanın olduğunu ne de, kaldırımlarda yürüyen insanların olduğunu gördüm.
Camdan dışarı çıkardığım kafamı geri içeri geçirdim ve koltuğa sertçe oturdum.
Ağlayıp beni bırakması için yalvarmanın bir işe yaramayacağını bildiğim için sert sert baktım.Ama o sadece yola bakıyordu.Ona hâlâ sert sert bakarken yanaklarımda sıcak bir şeylerin süzüldüğünü hissettim.
