AZRAİLLE ÖLÜM OYUNU

7.APTAL BEN

Medya:MİRA

Bütün kelimeler boğazımda sıra oluşturdu.Kalp atışlarım cesaretimi toplayıp korkumu öne atmışlardı.

Yutkundum.

Bir şeyler diyecektim ki, kırık cam parçalara yöneldiğini görünce sustum.

Yere eğildi ve sargılı eliyle fotoğrafı kırık cam parçalarının arasından aldı.Ona doğru hamle yapıp,konuşmaya başladım.

''Şş-şey aslında ben,şey olunca,silah...''

Bütün kelimelerim cümlenin içinde karışırken ne diyeceğimi unutmuştum.

Elindeki fotoğraftan gözünü ayırmadan ayağa kalktı ve bana döndü.

''Bunu benden intikam almak için mi yaptın?''

Sesi,fırtına öncesi sessizlik gibiydi.

Bense,dilini yutmuş kedi gibiydim.

''Cevap versene!'' diye gürleyince olduğum yerden iki adım geriye çekildim.

''Şş-şey..'' yalanı ortaya çıkmış bir çocuk gibi yutkundum.

''Tamam.Boş ver, bırak kalsın.''deyip yatağa oturdu.

Başını iki elinin arasına alarak kaşıdı.Ben ne yapacağımı bilemediğim için öylece duruyordum.

''Elindeki tişörtü giy.'' deyince elimde ki tişörte baktım.

Lafının ikiletilmesinden hoşlanmayıp sinirlenmesini istemediğim ve yarı çıplak dolaşıp daha fazla utanmadan hemen giydim.

Tişörtün kolları parmaklarımı aşıp kollarımdan sarkarken,bolluğu ve uzunluğuyla kalçamı da kapatmıştı.

Tişörtün uzun gelen kollarını kıvırırken, Uzay bana hiç bakmıyordu bile.

Elinde ki fotoğrafa,boşluğa bakar gibi bakıyordu.Ne üzüntüsü,ne de öfkesi belli oluyordu.

Bu durumu beni rahatsız ettiğinde az önce kalp atışlarımın toplayıp sakladıkları cesaretimi aldım ve ona doğru hamle yaparak yere -ayaklarının ucuna- oturdum.

''Gerçekten istemeden oldu.Ben fotoğrafı elime alıp inceliyordum ve aniden silah sesi duydum.Korkudan panikledim.Elimden düştüğünü bile fark etmemiştim.''

Hâlâ bana bakmadığını görsem de beni dinlediğini biliyordum.

Evet,doğru bu benim hatam.

Ne diye dokunuyordum ki milletin eşyalarına!

Neyse ne,çok mu umurumdaydı yani?

O, aşağıda canımı yakıyordu,beni kaçırıyordu,4-5 gündür aç ve susuz bırakıyordu ama ben hâlâ burada oturmuş onun fotoğrafını kırdım diye açıklama yapıyordum.

Hâlâ ne diye aptal gibi davranıyordum ki?

İstese şu an o fotoğraftan 200 hatta 1000 tane çıkarttırabilirdi.

O, bana benim hayatımla ilgili açıklama yapmıyorken ben bu fotoğraf için mi açıklama yapıyordum.

Ah,tam bir aptalım.

Uzay'ı umursamayarak ayağa kalktım ve arkamı dönüp kapıya yöneldim.

''Ben, 8 yaşımda annemi kaybettim.'' Uzay'ın konuşmasıyla olduğum yerde durup ona doğru döndüm.