AZRAİLLE ÖLÜM OYUNU

13.DERİN BİLİNMEZLİK

Bölüm şarkısı: BAĞZILARI - ZATEN KIRILMIŞ BİR KIZSIN

Kulaklarımın kanamasına sebep olan çığlık sesleri.

Bir yatağın üzerinde uzanmış bedenimin kolları, geriye doğru gerilerek bileklerim, zincir ile yatağın demirliklerine bağlanmıştı.

İç çamaşırlarımdan başka hiçbir şey yoktu üzerimde.

Çıplak ayaklarımı hareket ettirmeye çalışarak başımı yastıktan kaldırıp etrafı incelemeye başladım.

Küçük bir tıslamayla başım güçsüzce yastığa geri düştü.

Kimse yok muydu?

Belki vardır.

Bir daha bakmak için başımı yastıktan kaldırdığımda çığlık seslerini daha yakından duyar gibi oldum.

Kolların neden bağlı?

Hatırlıyorum. Ama hiçbir şey bilmiyorum.

İlişki içinde çelişki. Güzel.

Ayaklarımı hareket ettirerek bedenimi geriye doğru atarak doğrulmaya çalıştım ama kollarım iki yandan bağlı olduğu için bu mümkün değildi.

Başımı sertçe yastığa düşürüp gittikçe yakınlaşan çığlık seslerinin kime ait olduğunu merak ederek içimdeki kıza seslendim.

Bu çığlık sesleri kime ait?

Bana.

Kime?

Sana.

Kime dedim?

Bize.

Biz buradayız ama.

Geçmişin burada değil ama.

Ne saçmalıyorsun ya...

Zihnimin daha fazla karışmasını engelleyerek uzaktan gelen çığlık sesleri başımı zonklarken ben, nerede olduğum hakkında fikir üretmeye çalışıyordum.

Ama zihnim yeterince karışıkken bu pekte kolay olmuyordu.

Hâlâ kulaklarımı dolduran çığlık sesleri, bileklerimin aniden yere düşmesiyle, kesildi.

Hızla yerimden doğrularak bileklerimi ovalamaya başladım. Ama bileklerimde ufacık iz bile yoktu.

Acı da yoktu.

Neler oluyor?

Bileklerimi bırakıp yatağa indirdiğimde az sonra kesilen çığlık sesleri yerini tok ayak seslerine bıraktığını fark ettim.

Ellerimi yatağa bastırarak yerimden kalkacaktımki çıplak kollarımda kırmızı renkte bir sıvının süzüldüğünü gördüm.

Neydi bu?

Ellerimi yataktan kaldırıp kollarıma götürdüm.

"Aman Allahım..."

Saçlarına bak.

İçimdeki kızın seslenmesiyle saçlarımı öne aldım ve çığlığım, kucağımda biriken kana bulandı.

"Hayıııırr!!!"

Ruhum bedenimi terk ediyormuşçasına doğrulduğum yerden öne atılarak bir kez daha haykırdım.

"Hayırr!"