KİMLİKSİZ | Texting ✔

kırk dört

[Rihanna - Desperado]

Medya:AnlamsızŞeylerVol37

Bu bölüm sezen_03luka ninjama ithafendir.❤

💬

Bana sinsi sinsi bakan dedikoducuya göz devirip önüme döndüm. Onun yüzünden kavga olayı bizimkilerin kulağına gitmişti ve evde küçük çaplı bir kalp krizi yaşanmıştı. Bidahaki sefer annem beni kesin postalayacaktı. Salağı döveli 1 hafta olmuştu ama hala bana sığır gibi bakıp duruyordu. Hayır karşılık verse bir şey diyeceğim ama sadece cırlamasını biliyordu. Bir haftadır kafamı ütülemekten başka bir şey yapmamıştı. Yanımda bantla gezip, ağzını açtığı anda bantlayacaktım artık.

Onun dışında tam da tahmin ettiğim gibi ertesi gün Masal yanıma gelip hem teşekkür etmiş hem de fazla sert çıkıştığını söyleyerek özür dilemişti. Bende bazı yerlerde haklı olduğunu söylemiştim. Birbirimizi överken barıştığımızı fark ettik ve bu bir hafta da tekrar normale döndük. Biz normale döndük ama Masal hala Mert'e yanaşma taraftarı değildi. Dilini tutamayıp söylemekten korktuğu için Mert'le konuşmuyordu. Kendi tercihiydi artık bir şey demiyordum.

Asaf'la aynı hır gür devam ediyorduk ama son zamanlarda ikimiz daha çok konuşur, gülüşür olmuştuk. Cidden ben farkında olmadan hayatıma girmiş, kendine bir yer edinmiş ve oraya kıvrılmıştı.

Önümdeki defteri karalarken bir haftadır düşündüğüm şeyi düşünüyordum. Instagramdan Ömer Ali'ye yazmayı ve beni hastaneye götüren Ömer'i sormayı düşünüyordum. Yazmama sebeplerimden biri o aşırı saçmalayan salakla diyaloğa girmek istememem, diğeriyse Ömer'le yüzyüze gelirsek ne söyleyeceğimi bilemememdi.

Bir yanım 'yaz onu tanı' derken, diğer yanım 'yazma tanımasan da olur' diyordu.

"Off," diyerek kalemi sertçe sıraya bıraktım. Çıkan sesle birlikte benim gibi dersle ilgisi olmayan Mert bana döndü.

"Hayırdır atarlı? Çok dertlisin."

"Hiç seninle uğraşamayacağım Mert, önüne dön."

Göz devirdi. "Bir şey dedik sanki anasını satayım."

Güldüm. "Len süt çocuğu sen küfür edermiydin?"

Gülümseyerek yakalarını düzeltti. "Ayıpsın. Bende ne yaratıcı küfürler var bir bilsen." Kaşlarını çattı. "Süt çocuğu mu? Kızım yakışıklılığımı sarsıyorsun şöyle saçma şeyler söyleme."

"Şuan kimse bizi takmıyor bunu biliyorsun değil mi?" dedim bıkkınca. Hoca dersini anlatıp gitme peşindeydi. Diğerleri de ya konuşuyor, ya da uyuyordu. Buraya hangi amaçla geldiğinin farkında olan birkaç kişi not tutuyordu sadece.

"Olsun. Yerin kulağı var derler."

Gözlerimi kıstım. "Evet birazdan kafanı yere geçirdiğimde yerin bir kulağı olacak."

Elleriyle kulaklarını kapattı. "Kulaklarım yakışıklılığımın en can alıcı noktası. Onlara dokunmana izin vermem, yabani. Uzak dur benden."

"Sende sus o zaman."

Ağzına hayali fermuar çekip önüne döndü. O sıra da zil çaldığın da telefonumu sıranın altından çıkarıp elime aldım.

Kimliksiz: Kalbinin kalbime zoru ne? Kırıyor beni canı isteyince

Irmak: Ne kalp kırmasından bahsediyorsun?