KİMLİKSİZ | Texting ✔

altmış dokuz

[Akın - Seni Çok Seviyorum]

Medya:AnlamsızŞeylerVol53

Bu bölüm 535353su ninjama ithafendir.❤

💬

"Delikanlı!"

Karakoldan çıkacağımız sırada duyduğumuz sesle duraksadık. Seslenen Huysuzdu. İkimiz de tekrar ona döndüğümüz de Asaf, "Buyurun?" diye yanıtladı. Kibar çocuk vesselam.

Huysuz'un yüzünde tebessüm mü görüyorum yoksa bana mı öyle geliyor? Baya baya bıyık altından gülüyor bu, başımıza taş yağacak benden söylemesi.

Gülümseyerek bize baktıktan sonra Asaf'a hitaben konuştu. "Yanındaki deli kız sana emanet."

Asaf gülerek elimi tuttu. "Biliyorum."

Huysuz yeniden ciddi ifadesini takınarak bize kızdı. "Şimdi gidin, bir daha gözüm sizi buralar da görmesin, hergeleler."

"Görüşmemek üzere Huysuzcuğum," dedim gülerek ve Asaf'la el ele karakoldan çıktık.

Dışarı çıktığımız da yağmur yağdığını gördük. Nisan ayında olmamıza rağmen yağan yağmura koca bir alkış. Ben yağmur sevmezdim, daha çok kış insanı olduğum için kar severdim. Hazırlıksız yakalanmıştık. İkimizin üstünde de ince hırkalardan başka bir şey yoktu. Eve gidene kadar sucuk olurduk. Yada taksi çevirene kadar.

Ben Asaf'a bakarken Asaf gülümseyerek beni elimden çekti ve yağmurun ortasına kalakaldık. "Asaf! Napıyorsun? Islanacağız."

"Yağmur yağıyor Irmak, tabiki ıslanacağız. Yaz yağmuru bu, bir şey olmaz."

Yağmur damlaları yüzüme vuruyordu ve sürekli gözlerimi kırpıştırmak zorunda kalıyordum. "Taksi çağırıp gidelim."

Başını iki yana salladı. Değneğini kaldırıma bırakıp toparlayarak bana ilerlediğin de kaşlarımı çattım. "Düşeceksin."

"Tutarsan düşmem."

Ellerini tutup benden destek almasını sağladım. Yavaş yavaş ıslanmaya başlamıştık. Yağmur çok sert yağmıyordu ama biz biraz daha böyle dikilmeye devam edersek sırılsıklam olacaktık.

Asaf tebessüm ederek bana bakıyordu. "Ne? Ne öyle bakıyorsun?"

"Sevgilim değil misin? İstediğim gibi bakarım."

"Aman iyi bak."

Ellerini yüzümün iki yanına yerleştirip mırıldandı. "Irmak..."

Yutkundum. "Efendim?"

"Biliyor musun? Ben yağmurdan nefret ederim."

Çatık kaşlarımın altından ona baktım. "Öyleyse niye yağmurun altında dikiliyoruz?"

"Çünkü seninle olunca nefret ettiğim şeyler varlığını yitiriyor. Sen hepsini unutturuyorsun."

Gülümsedim. "Ben neymişim be?"

"Kızım bir dur, iki dakika şurada romantik oluyoruz."