~ BİTTİK BİZ ~

3.2K 239 9
                                    

Medya: eski ev

Olduğum yerde rahatsızca kıpırdandım. Duyduğum şeyler hiç hoşuma gitmemişti. Ne demek köpek dövüştürmek!? Bu hayvanlar biz insanların para kaynağı olup ,eğlenmemiz için mi var?

Tabi ki hayır!

Derhal buradan kurtulup zavallı köpeklere yardım etmemiz ve şu insan demeye bin şahit isteyen yaratıkları emniyet görevlilerine şikayet etmemiz gerekiyordu. Sol tarafımda bulunan Boraya baktığımda en az benim kadar kötü hissettiğini fark ettim. O da bu vahşice hareketleri doğru bulmuyordu anlaşılan.

Adamlar eski eve girdiklerinde kapıyı arkalarından kapattılar. Hemen kulübeden çıkarak derin bir nefes aldım. Arkamdan bizimkilerde çıkınca üzgünce onlara baktım.

" Bir plan yapıp bu madur hayvanları esirlikten kurtarmalıyız. Acilen!"

Söylediklerime katıldıklarında Ece " biz zaten buraya köpeklerin inleme seslerini duyup geldik. Kapıyı açamayıncada ağaca çıkıp camdan bakmayı düşündük. bodrum katta olduklarını anladığımızda çok geçti." Dedi.

" Bence şu adamlar çıkınca içeriye girebiliriz. Neredeyseler bulup, serbest bırakırız. Ardından polislere haber verir, bu mahlukları yakalattırırız."

Çağlanın sunduğu mantıklı fikir karşısında biraz düşündükten sonra onay verdim. Sırma ve Bora çoktan kabul etmişti zaten.

"Durun!" Dedim telaşla. " büyük bir sıkıntımız var!"

Herkes bana ne olmuş der gibi bakınca uzun kahverengi saçlarımı elimle cool bir şekilde savurarak konuştum.

" Bu veletler ne olacak? Herhalde bizimle gelmeyecekler." Dedim dudaklarımı dişlerken. Stres altındayken genellikle bunu yapar ve rahatlardım. Şu an çok ihtiyacım vardı.

" O iş bende kuzi." Diyerek göz kırptı Sırma. Kırmızı zarif çantasında telefonunu aramaya koyuldu.

" Şunu tut!"

Uzattığı şeye bakınca parfüm şişesi olduğunu gördüm. Oflayarak almak mecburiyetinde kaldım.

"Şunuda tut.!"

Bu seferde o küçücük çantasına nasıl sığdırdığını anlamadığım makyaj kutusunu tutuşturdu elime.

"Sana zahmet şun-"

Sözünü kestim ve bağırmakla homurdanmanın arasındaki ince çizgide sitem ettim.

" Başlayacağım şimdi senin zımbıdı zumbadalarına!!"

Söylediğim şeyin saçmalığına burun kıvırdı ve nihayet telefonunu çıkarttı. Hemen elimdeki şeyleri çantanın rastgele yerlerine tıkıştırdım. Bu sırada Sırma rehberinden Açelyayı arıyordu.

" Alo Açelya biz Esraları bulduk. "

" Evet evet turp gibiler valla."

" ben sana olayları bir ara özet geçerim.Şimdi sen şu sokağın başındaki eski eve gel."

" Mümkünse yanındaki şahıs gözüme gözükmesin."

ELA BAŞA BELAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin