Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
GÜZEL KADIN
Bir hafta sonra
Bilinmezliğe doğru
"Defne, güzelim beni duyuyor musun?"
Kendime geldiğimde efendim, diyerek başımı kaldırdım. Onu karşımda durmuş bana bakarken yine nereye uçtun der gibi bakıyordu. Onur benden cevap alamayınca kollarını göğüsünde birleştirerek bakmaya devam etti. Bense hala saf gibi ağzı bir karış açık ona bakıyordum.
"Diyorum ki istemiyorsan eve dönmek zorunda değiliz."
Sorusu yeni aklıma dank edince etrafıma bakmaya başladım. Onur beni evden uzakta tatil köyüne getirse de bir türlü kendime gelemedim. Onur da tam da bu yüzden bana dönmeyi teklif etmiş bense dün kabul etmiştim. Aslında buradan ayrılmak istemiyordum. Burasına tam olarak adapte olamasam da alışmıştım. İlk gün zor geçse bile ondan sonraki günler bir düş gibiydi.... Şimdi bu rüya bitsin istemiyordum. Gidecek olmamız beni tarifsiz acılara sokuyordu, ben henüz hazır değildim. Gitmeye hazır değildim. Geriye döndüğümüzde olabileceklerden korkuyordum. Huzursuzluğum artarken sıcak nefesle irkildim. Onur saçlarımı geriye doğru çekerken omzuma küçük bir öpücük bıraktı.
"Gitmemiz gerekiyor güzelim, biraz daha geç kalırsak işlerimi yetiştiremeyeceğim. Yine de her şeye rağmen seni de zor duruma sokmak istemiyorum. Eğer hazır değilim diyorsan geri dönmeyiz. "
Cevabımdan önce Onur beni etrafımda döndürdüğünde kollarının arasına almıştı. Aslında yaklaşımı tuhaf gelse de bir haftadır beraber uyuyorduk. Ben hala alışamasam da o çok doğal şekilde bana sarılıyordu. Özellikle o ilk gece beni kollarının arasına alıp saatlerce sarılmış uyumamı beklemişti.
"Neyin var, bu sabah bir başkasın?"
Ona korkularımdan bahsetmeli miydim? Hayır, Defne, ona bildiği şeyler üstünden boşa çene çalmayacağım. Onur, sürekli olarak konuşmaktansa bazı şeyleri göstermek yanlısıydı. Onun çok konuşan kadınları sevmediğinden emindim. Bu yüzden sevmediği şeyleri yapmak istemiyordum "Hiç, yalnızca buradan ayrılacağım için üzgünüm." Bunu söylerken yalan konuşmuyordum, burayı gerçekten çok özleyecektim
"Üzülme, yine geleceğiz. Sana söz."
Onur son sözünden sonra çenemden tatlı şekilde öptüğünde yine midemde kelebekler uçuşmaya başlamıştı. Tam karşılık olarak ona sarılacaktım ki benden hızlıca ayrılıp gitmeliyiz, demişti. Ona anlayışla gülümsediğim de çantamı elimden almıştı.
