°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Koy başını dizimin üstüne,
Sen rüyalarına dal, Ben cennet güzelliğine...
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
{ Hikayeden bi iki alıntı }
👇👇👇👇
»»»»»»»»»»»»»»»»...
~ YUSUF'TAN ~ Camiye gelmiştik. Esra kadınlar bölümüne doğru ilerledi. Zeynep hanımı arıyordu gözlerim 1 haftadır gelmemişti. Nasıldı bugün gelicek miydi acaba? Esra içeriye girdikten sonra etrafa bakınıyordum hala Zeynep hanım gelmemişti arkama döndüğümde tam karşımdalardı. Ikisi de siyahlara bürünmüştüler çok tatlı olmuşlardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Konuşa konuşa geliyorlardı. Uzunca onları izledim. Nefsimin ağırlığıyla başka şeyler düşünmeye başlamıştım. Hüseyin dedenin söyledikleri nefsime oturmuştu resmen 1 hafta Zeynep hanımın gelmemesi ve benim sürekli gelmesini istemem nefsim beni ele geçirmişti. Hemen kafamı çevirip camiye girdim. Namaz kılıp tövbe ettim. Yaptıklarım yanlıştı uzunca bakmamalıydım nefsimle şeytanı sevindirmemeliydim.
Camiye giren Hüseyin dede gülümseyerek yanıma geldi. "Selamün aleyküm Yusuf evladım nasılsın" " Aleyküm selam iyiyim Elhamdülillah sen nasılsın Hüseyin dede" "Bende iyiyim evladım konuştun mu güzel kızımla nikah ne zaman" inat etmişti sanki illa nikahımızı kıyacak öyle bişey olmadığını söylememe rağmen ne zaman diyip duruyordu. " Hüseyin dede öyle bişey yok niye iki de bi nikahınız ne zaman diyorsun?" gülümseyerek "çok yakışıyorsunuz hem ben Zeynep'i tanıyorum o çok iyi biri evleninde mutlu olun" " Zeynep hanımı tanıyor musun? " Şaşkın bi surat ifademle sormuştum ki gülerek cevapladı. " Evet tanıyorum babası benim en yakın arkadaşımdı daha Zeynep küçükken vefat etmişti. Babasını kaybettikten sonra yanıma gelirdi bana baba derdi. Ona 2-3 sene kur'an-ı kerim öğrettim sürekli evime gelip bu kadar sayfa yaptım çok çalıştım derdi çok çalışkan bi kız annesini kaybettikten sonra onu hiç bulamadım çok üzülmüştüm onu heryerde aramıştım. Çok şükür bu camiye gelmesiyle bulmuştum ama hiç konuşmadım gizlice izledim hep onu, bak evladım seni severim hele kızım Zeynep'i daha çok severim senin onu mutlu ediceğini biliyorum o yüzden evlenmenizi istiyorum " "Iyide Hüseyin dede Zeynep hanım" daha lafımı bitirmeden "Biliyorum bak Yusuf, Zeynep çok şey yaşadı Rabbim ona sabır ve güç versin. Kızı için diyorsan" bu sefer ben söze girmiştim " Hayır Hira için değil ben Hira'yı çok seviyorum zaten sadece Zeynep hanım bunu ister mi?" Gülerek "haa sen Zeynep'i seviyorsun yani" suratım kızarmaya başlamıştı. Hüseyin dede "tmm tmm ben anladım hadi git konuş" "Nasıl şimdi hemen mi?" "Rabbim ne buyuruyor Birbirlerini seven insanlar için nikah kadar güzel bişey yoktur. Geç kalma git konuş" başka Çarem yoktu gitmek zorundaydım. Kadınlar bölümüne gidip Esra'yı çağırdım. Zeynep hanımla konuşacağımı ve buraya çağırmasını istedim "tmm" diyerek Zeynep hanımı çağırdı. Heyecanla bekliyordum elim ayağım titriyordu resmen, sonunda gelmişti yere bakarak ilerliyordu o kadar edepli biri ki insanın aşık olmaması elinde değildi bi dakika ben aşık mı dedim. "Selamün aleyküm" diyerek beynimdeki sesleri susturdu. "Aleyküm selam nasılsınız Zeynep hanım" "Iyiyim Elhamdülillah benimle konuşmak istemişsiniz inşAllah yanlış bişey yapmamışımdır." "Hayır Hayır sadece ben şeyy nasıl söze gireceğimi bilmiyorum Zeynep hanım siz çok iyi birisiniz sizin gibi biriyle yani Zeynep hanım izniniz olursa gönlünüze talip olmak isterim" biraz duraksadı sonra gözleri dolmaya başladı. "Kusura bakmayın kabul edemem siz çok iyi birisiniz daha iyilerine layıksınız benim gibi kirli birini değil nolur kusura bakmayın" dedi ve ağlayarak uzaklaştı yanımdan arkasından seslenerek "asıl sizin gibi temiz birini bulamam sizi ALLAH için sevdim Zeynep hanım" lafımın bitimiyle Zeynep hanımın yere düşmesi bir olmuştu.
~ ZEYNEP'TEN ~ Ağrılarımdan dolayı 1 haftadır camiye gidememiştim. Bugün gitmek için hazırdık yolda Hira'ya yanımdan hiç ayrılmamasını söyledim ağrılarım arttıkça Hira'dan uzaklaşıyordum o yüzden bi saniye bile Hira'dan ayrılmak istemiyorum. Camiye gelmiştik. Kızları çok özlemişim benim yüzümden Esra hocada yoruldu tek başına onca kızlarla uğraştı hiç vakit kaybetmeden derse başladık. Ikinci dersin ortasında Esra hoca yanıma gelerek İmam'ın benimle konuşmak istediğini söyledi yanlış bişey mi yapmıştım acaba? Dışarda beni bekliyordu. Yanına doğru ilerledim. Konuşmaya başladı bana söyliceği şeyde zorlanıyordu ve sonunda söyledi "izninizle gönlünüze talip olmak isterim" dedi. Çok şaşırmıştım çünkü ben hiç ona layık biri değilim ki öyle temiz iyi Imam birine benim gibi gözlerim dolmaya başlamıştı. "Kusura bakmayın kabul edemem siz çok iyi birisiniz daha iyilerine layıksınız benim gibi kirli birini değil nolur kusura bakmayın" diyip ağlayarak uzaklaşmıştım o benim gibi kirli birini haketmiyor başım dönmeye başlamıştı arkadan imam bana sesleniyordu ama duymuyordum herşey bulanık olmuştu vucüdum ağırlaşmıştı, gözlerim kapanmak için zorluyordu dayanamadım yere düştüm...
