Chapter 10

11 1 2
                                    

Wow naman, first time magsmile tong mokong to ah, bakit kaya? hmm isip.... HALA! di kaya dahil nahawakan niya ko kahapon?! hindi naman siguro, ano bayan

ang malicious ko. Siguro dahil, ah basta, bala na nga. Wag ko ng lapitan baka masira ang mood. Haha magaling na nga pala ako, medyo masakit padin ang paa ko

kaya nilagyan ni Kuya ng bandage, Hayy oo, ano pa bang magagawa ko? nagsorry si kuya eh at tsaka masamang magtanim ng galit.

Nagsimula na kong magwalk sa aisle ni Mike, dahil mas malapit ung aisle niya papunta sa upuan ko. Natural na saking pinagtatawanan nila ako, dahil alam kong,

wala naman akong masamang ginawa. At siguradong video ko nanaman yang pinagtatawanan nila sa phones nila. Nagcontinue ako at nagfocus sa paglalakad ko.

Nanibago ako ng bigla akong lapitan ni Mike.

"Kelangan mo ng tulong?" tanung niya.

"Kung di mo mamasamain"

Naninibago talaga ako dahil agad-agad niyang kinuha ang bag ko at inalalayan pa ko papunta sa upuan ko.

"Anung nakain mo?"

"Wala, di ako kumain"

"Ahh sige salamat. at tsaka, sorry dahil nabangga kita kahapon, at salamat na din kasi tinulungan mo kong makapunta sa clinic"

"wala yun, pasensya ka narin sa mga nasabi ko dati."

"Ok lang hehe" ^_^

Seryoso -_- di siya kumaen? ako nga di ko matiis na di kumakaen sa morning, sabagay varsity kase kaya sanay magutom.

Pagkatapos niya kong tulungan ay bumalik na siya sa upuan niya at lumapit na sakin sina Bea.

"Grabe ang swerte mo naman, binuhat ka ni Mike! Yieee kilig!"

"Tumigil ka nga diyan Bea" said Leslie

"Kayo talagang mga girls, bilib na bilib kayo kay Mike, bakit, may muscles rin ako ah"

Sabay pakita ni Mico sa balikat niyang wala namang makikita kundi buto't konting laman. -_-

"Asan si Anton?" tanong ko.

"Di daw siya papasok ngayon, magpapacheck up raw siya ng mata niya"

(Lunch-Cafeteria)

"Alam mo ba best, di ko gets yang si Mike,una, sobrang naiinis siya sakin, at ilang beses niya pakong sinabihang malandi, pero kahapon at kanina, tinulungan niya ko."

"Alam mo Dianne, ganyan talaga, nag-uumpisa sa Rival,tas friendship, tas unti-unting.." sabi ni Rica habang nagbabalat ng saging, ng isusubo niya na ay binatukan ko siya..

"Sige tuloy mo, babatukan ulet kita"

"Ito naman di mabiro! sayang yung saging, naputol"

"Hahahha"

"Ayy tumawa, ano yan?"

Maya-maya pa ay dumating si Karl, tumabi siya kay besty at kumain kasama namin. Nagkukwentuhan sila na parang sobrang close na nila, wow ha, ilang weeks

palang pero close na agad sila.

"Kayo na ba? seryosong tanung, ung totoo lang"

"Hahaha di pa best, MU lang"

"WHAT?!"

"Ba't di mo sinabi?!"

Notice Me: I'm Sorry, I Love YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon