Zobacz Przeszłość

Prolog

-Dostaliśmy misję od siódmego Hokage.-powiedział mistrz Konohamaru, stojąc przed nami z opartymi rękoma o biodra.-Musimy uporządkować zwoje w starej bibliotece.-uśmiechnął się. Czemu on nam to mówi, a nie ojczulek?
-Eh, znowu głupie zadanie.-przewróciłem oczami.
-Czy nie możemy dostać jakiegoś innego?-jęknąłem. 
-Może być ciekawie, a ty jak zwykle wybrzydzasz.-założyła rękę, na rękę okularnica. 
-Jeżeli idzie tam Boruto, to ja wyruszam razem z nim.-powiedział swoją kwestie Mitsuki.
-Taką misję dostaliśmy, więc musimy ją wykonać.-zadeklarował nasz sensei.-Drużyna marsz!-krzyknął i zaczął iść przodem, a my powlekliśmy za nim nogami. 

Kiedy doszliśmy do biblioteki zacząłem się rozglądać. Nic ciekawego nie ma. Tylko stare, zakurzone zwoje i książki. Westchnąłem i wziąłem jeden z nich do ręki. Otworzyłem go i zacząłem czytać. 

-Ej, Mitsuki! Sarada! Patrzcie co znalazłem!-krzyknąłem i wyprostowałem się. 

-Czego krzyczysz, przecież wiesz, że tu jesteśmy.-podeszła do mnie czarnowłosa. 

-Co takiego znalazłeś, Boruto?-zapytał mnie białowłosy. Po chwli przeszedł też Konohamaru-sensei i zaczął mówić nam, iż powinniśmy odłożyć zwój. Prychnąłem na to i z szerokim uśmiechem zacząłem czytać, to co jest na papierze. Nagle zerwał się mocny podmuch wiatru, przewrócił kilka zwoji, jedna półka spadła na podłogę, przez co książki rozsypały się po całym pomieszczeniu. Zakryłem i tak już zamknięte oczy bluzą, aby nic mi do nich nie wpadło. 

Kiedy na nowo otworzyłem ślepia nie mogłem uwierzyć. Wioska nie wyglądała, jak moja wioska, oprócz tego na ścianie nie było wyrzeźbionej twarzy mojego ojczulka, babuni Tsunade, ani wója Kakashiego. 

-Konohamaru-sensei, co tu się dzieje?-zapytałembrązowowłosego. 

-Ten zwój miał zapisaną zakazaną technikę czasu. Przenieśliśmy się do czasów, gdy mój dziadek były Hokage tu rządził, ponieważ czwarty, razem ze swoją żoną, zginął po ataku Kyuubiego no Kitsune. To byli twoi dziadkowie, Boruto.