ΘΑ ΜΕ ΘΕΛΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΝ ΘΕΛΩ!!

κεφάλαιο 1°

ΔΙΆΒΑΣΕ ΚΑΙ ΤΑ ΥΠΌΛΟΙΠΑ ΚΕΦΆΛΑΙΑ, ΜΗΝ ΜΕΊΝΕΙΣ ΣΤΟ 1°, ΓΙΑΤΊ ΤΌΤΕ ΕΊΝΑΙ ΠΟΥ ΑΠΟΚΤΆ ΕΝΔΙΑΦΈΡΟΝ Η ΙΣΤΟΡΊΑ! ΔΏΣΕ ΜΟΥ ΜΊΑ ΕΥΚΑΙΡΊΑ ΝΑ ΣΕ ΠΕΊΣΩ.
-----------------------------------------------------------

Μετρούσα τα λεπτά μέχρι να τελειώσει αυτό το μαρτύριο.

Ε(γώ)- Κάνε υπομονή, θα τα καταφέρεις, 2λεπτά έμειναν! Είπα χαμηλόφωνα όταν το πρόσωπο μου ήταν πλέον κατακόκκινο.

Χ(ρύσα)- Μαράκι μου μέχρι και ο διάδρομος ίδρωσε με τόση ώρα τρεξίματος, φτάνει, κοντεύεις μισάωρο!

Σε εμένα το λες; Που δεν παίρνω τα μάτια μου από το σημείο που μετράει τον χρόνο και μετράω ταυτόχρονα τα δευτερόλεπτα από μέσα μου;

Ε- Ά..λλο ένα... λεπτό! Είπα με κόφτες ανάσες.

Νιώθω πως θα σωριαστώ και χαλαρώνω, αφού όμως σκεφτώ πόσο επίπονη θα ήταν η κατάληξη ξανά τρέχω με σωστό ρυθμό. 3... 2... 1.... και επιτέλους τελείωσα.

Μόλις αναγράφηκε το 30:00 στην οθόνη, είδα το χέρι της Χρύσας να προσγειώνεται σε κλάσματα δευτερολέπτου στο κουμπί σταματημού, έτσι ο διάδρομος ακινητοποιήθηκε. Οπότε έμεινα και εγώ ακίνητη για λίγο και προσπαθούσα να ισορροπήσω τις αναπνοές μου.

?- Δώσε της λίγο νεράκι, δεν βλέπεις πως το πρόσωπο της έγινε κόκκινο σαν να βούτηξε σε μουνί με περίοδο; Είπε απευθυνόμενος στην Χρύσα και σκούντηξε με τον αγκώνα του τον φίλο του σαν να είπε κάποια εξυπνάδα. Ύστερα με κοίταξε και είχε αυτό το ενοχλητικό χαμόγελο.

Χ- Επαναλαμβάνεις αυτό π.... Απάντησε απευθείας για να με υπερασπιστεί.

Ε- Μπορεί να έχεις ενα σχετικά ωραίο σώμα και να αρέσεις στα περισσότερα χαζά κοριτσάκια, κρίμα όμως που σου είναι άχρηστο, γιατί οποιαδήποτε κοπέλα χωρίς μυαλουδάκι και να έβγαινε μαζί σου, θα σε παράταγε από το πρώτο λεπτό, δηλαδή μόλις άνοιγες το στόμα σου να μιλήσεις. Έκοψα το λόγο της Χρύσας και πήρα την κατάσταση στα χέρια μου, άλλωστε εμένα πρόσβαλε. Τον κοίταξα και είχα το ίδιο ενοχλητικό χαμόγελο στα χείλη μου.

Τότε ο φίλος του ανταπέδωσε το σκούντημα στον ώμο, πίεσε τα χείλη του μεταξύ τους, σήκωσε τα φρύδια του και έγειρε το κεφάλι του στο πλάι, σαν να του έλεγε "σου χρειαζόταν".

Έτσι εμείς φύγαμε και αυτοί άρχισαν διάδρομο ως ζέσταμα με την συνοδεία μιας αμήχανης σιωπής.

Στα γυναικεία αποδυτήρια:

Ε- Τι ώρα είναι;
Χ- 6:34. Είμαστε εδώ περίπου... Είπε και έκανε πράξεις στο μυαλό της.

Ε- Όχι δεν ρωτάω για αυτό. Από εδώ και πέρα θα ερχόμαστε γυμναστήριο τέτοια ώρα, 6:30! Είπα και αμέσως η Χρύσα κατάλαβε τον λόγο.

Αν δεν καταφέρω να μπω στο μάτι αυτού του βλάκα να μην με λένε Μαρία! Σκέφτηκα και τα χαρακτηριστικά του προσώπου μου σοβάρεψαν.

-----------------------------------------------------------

Δώστε μια ευκαιρία στην ιστορία και διαβάστε τα επόμενα κεφάλαια, είναι σημαντικό αφού το 1° ήταν απλά η εισαγωγή.😏❤
Το 1° κεφάλαιο ήταν μικρό απλά ήθελα να δω αν θα σας ενδιέφερε μια τέτοια ιστορία.. Παρακαλώ πείτε μου στα σχόλια❣