Η Μαρία είναι μια πολύ εύσωμη κοπέλα είναι η αλήθεια αλλά αποφασίζει να το αλλάξει αυτό. Η πολύ καλή σχέση της με το φαγητό θα την δυσκολέψει αλλά ένας αυθάδης νεαρός θα την πεισμώσει περισσότερο, με την συμπεριφορά του απέναντι της. Θα καταφέρει τε...
|Στο τέλος υπάρχει φωτογραφία της Μαρίας.Και θα ανέβουν στο επόμενο και οι υπόλοιποι.| -----------------------------------------------------------
-15 λεπτά. Μου απάντησε η Νατάσα (η διπλανή μου στη τάξη) όταν την ρώτησα σε πόσο χτυπάει. Δεν περνάνε με τίποτα όμως τα λεπτά και έχουμε άλλες 4 ώρες. Και εγώ βρήκα άτομο να κάτσω, να χρειάζομαι ένα άτομο να μιλήσω για να καταφέρω να αντέξω τα μαθηματικά και να μην έχω, γιατί θέλει να προσέξει λέει. Άκου εκεί ανωμαλίες... Διπλώνω τα χέρια μου ακουμπώντας χιαστί τους ώμους μου και ακουμπάω πάνω το κεφάλι μου. Κλείνω τα μάτια μου αλλά δεν έχω βολευτεί. Ξεφυσάω και βάζω τώρα τα χέρια μου το ένα πάνω από το άλλο και ξαπλώνω. Ούτε τώρα, σκέφτηκα και χωρίς να κουνήσω τα χέρια μου καλοκάθησα στην καρέκλα. Ε- Πως μπορούν και κοιμούνται μέσα στο μάθημα αφού κάθε στάση είναι άβολη; Μουρμουρίζω απογοητευμένη. Ν- Σσσσς! Ω ρε που μπλέξαμε... Κάνω άλλη μια προσπάθεια να βολευτώ και επιτέλους βρίσκω τον τρόπο. Κλείνω τα μάτια μου και ΧΤΥΠΆΕΙ ΚΟΥΔΟΎΝΙ, ΑΛΉΘΕΙΑ ΤΏΡΑ??
Παρόλα αυτά, ενώ ακόμα έχω κλειστά μάτια, χαμογελάω στην ιδέα πως τελείωσα με τα μαθηματικά για αυτήν την βδομάδα! Κ(αθηγήτρια)- Περάστε έξω. Τελειώσαμε. Λέει και η τελευταία λέξη αντηχεί στα αυτιά μου σαν απαγγελία! Βγαίνουμε όλο το τμήμα έξω και η καθηγήτρια κλειδώνει. Χ- Επιτέλους, γιατί πάντα βγαίνεις τελευταία;.... Μου ορμάει μόλις βγω η Χρύσα που περίμενε από έξω. Σε όλο το διάλειμμα δεν μου μίλησε καθόλου για τον Παύλο μόνο καμιά 50ριά φορές, αλλά ΕΠΙΤΈΛΟΥΣ αναγκάστηκε να σταματήσει όταν μπήκα ξανά για μάθημα. Τα διαλείμματα τελείωναν πολύ γρήγορα, σε αντίθεση με τα μαθήματα. Με το χτύπημα του τελευταίου κουδουνιού, αφού είχα την τσάντα μου έτοιμη τα τελευταία 5 λεπτά, ήμουν πρώτη που βγήκε από την τάξη μου. Χ- Άργησες... Είπε η Χρύσα, ενώ ήταν έξω από την αυλή και με περίμενε να φύγουμε. Μου ασκεί τόση πίεση, λες και από μόνο του το δικό μου άγχος είναι λίγο. Σε λίγο είχαμε φτάσει σπίτι μου. Χ- Βγάλε μου όλα τα καλά ρούχα που έχεις για να διαλέξουμε αυτά που θα βάλεις σήμερα. Ε- Δεν.. Δεν έχω καλά ρούχα για έξοδο. Χ- Αποκλείεται, κάνε άκρη. Με έσπρωξε και βούτηξε στην ντουλάπα μου. Βρήκα κάτι... Είπε, ενώ κρατούσε μερικές μπλούζες και μερικά παντελόνια στα χέρια της και μετά τα άπλωσε στο κρεβάτι. Ε- Λοιπόν αυτό, είπα και έδειξα το μαύρο τζιν με το τριαντάφυλλο, αποκλείεται να το βάλω επειδή, έτσι... Αυτό, είπα και έδειξα το μπλε τζιν με τα σκισίματα, έχει υπερβολικές τρύπες. Αυτή, είπα δείχνοντας την μουσταρδί πλεκτή μου μπλούζα, μου είναι μικρή αλλά την κρατάω σε περίπτωση που αδυνατίσω. Κάπως έτσι αχρήστεψα όλα τα ρούχα που μου πρότεινε να φορέσω. Δεν τα έβαλε κάτω όμως. Έβαλε ξανά τα χέρια της στην ντουλάπα μου και έβγαλε το μόνο φόρεμα που είχα. Χ- Αυτό, είπε χαμογελώντας, και δεν ακούω κουβέντα! Συνέχισε. Πως το βρήκε ανάμεσα σε τόσα ρούχα; Η Χρύσα μετά από λίγο έφυγε και εγώ άρχισα να ετοιμάζομαι αφού είχα μόνο λίγες ώρες. Έκανα μπάνιο, φόρεσα τα ρούχα που συμφωνήσαμε, βάφτηκα ελαφρά, έφτιαξα το μαλλί μου και τελικά ήμουν έτοιμη. Ε- Μαμά φεύγω. Είπα όταν είδα πως η ώρα ήταν περασμένες 7. Έβαλα τα μποτάκια και το δερμάτινο μου και αποφάσισα να τον περιμένω έξω. Όταν γύρισα όμως το πόμολο και άνοιξα, βρήκα το χέρι του να χτυπάει το κεφάλι μου σαν να ήταν η πόρτα. Ε- Έιι, είπα και έκανα ένα βήμα πίσω. Δευτερόλεπτα νεκρικής σιγής και μετά ξέσπασμα γέλιου και από τους δύο. Π- Είσαι πολύ όμορφη σ, είπε αλλά έκοψε εκεί την πρόταση του. Ε- Γιατί δεν ολοκλήρωσες; Είπα χαμηλώνοντας το βλέμμα μου. Π- Απλά από την πρώτη μέρα που σε είδα σκέφτηκα πως είσαι πολύ όμορφη οπότε δεν έχει νόημα να πω το "σήμερα". Είπε και το χαμόγελο μου έκανε την εμφάνιση του. Οπως και το δικό του αργότερα. Πάμε; Συνέχισε. Προχωρούσαμε μαζί, η αμηχανία αυξανόταν όσο η διάρκεια της σιωπής μεταξύ μας μεγάλωνε. Ε- Που πάμε; Είπα για να κάνω την αρχή. Π- Πουθενά. Είπε καταφέρνοντας να με μπερδέψει. Όταν όμως φτάσαμε κατάλαβα τι εννοούσε. Ήμασταν παντού και πουθενά ταυτόχρονα. Σε ένα ξεχασμένο παρκάκι, με όλα όσα έχει ένα κανονικό πάρκο απλά με περισσότερα δέντρα όπως και λουλούδια, με συνοδεία μπόλικη ηρεμία. Ε- Είναι πολύ όμορφα εδώ, αν και δεν έχω ξανά έρθει. Είπα και έκανα έναν κύκλο γύρω από τον εαυτό μου για να κοιτάξω καλύτερα το μέρος. Π- Αυτό το πάρκο είναι πολύ σημαντικό για μένα εδώ έρχομαι μόνο με σημαντικά άτομα για εμένα, είπε και έκανε παύση. Είναι από αυτούς που λένε μεγάλα λόγια ενώ δεν τα εννοούν, από το πρώτο ραντεβού; Σκέφτηκα αμέσως και ένα κομμάτι απογοήτευσης με κυρίευσε. Π- ή με άτομα που προορίζονται για έναν σημαντικό ρόλο στη ζωή μου. Είπε και ήρθε πιο κοντά μου, σε μια όμως ασφαλής απόσταση. Παραδέχομαι πως αυτό που είπε ήταν πολύ γλυκό. Ε- Και είναι πολλοί αυτοί με τους οποίους έχεις έρθει εδώ; Π- Μπορώ να τους μετρήσω στο ένα ένα μου χέρι και να έχω ακόμα κενά δάχτυλα. Είπε και πλησίασε λίγο ακόμα. Τότε εγώ γύρισα απότομα και ετρεξα στις κούνιες. Τον είδα να χαμογελάει και μετά ήρθε και αυτός. Κάναμε κούνια και αποφασίσαμε να παίξουμε το παιχνίδι "οποίος πηδήξει πιο μακρυά κερδίζει". Εντάξει μπορεί όταν ήταν η σειρά μου να τράνταζε λίγο το έδαφος αλλά το διασκεδάζαμε. Π- Έλα, μου είπε και έτρεξε στην τσουλήθρα. Ανέβηκε τα σκαλιά και σήκωσε τα χέρια του όταν κατέβαινε. Άρχισα να γελάω, με έκανε να νιώθω παιδάκι 6ης δημοτικού και το λάτρευα. Π- Σειρά σου. Ε- Εντάξειι. Είπα και έκανα ίδιες κινήσεις με τις δικές του, μόνο που όταν κατέβαινα μπήκε μπροστά μου για να με πιάσει, όπως κάνουν οι γονείς στα μωράκια, μόνο που εγώ με τα μωράκια έχουμε μερικά κιλά διάφορα! Ε- Κάνε άκρη! Είπα για να τον σώσω από σίγουρο θάνατο και συγκεκριμένα από ασφυξία, αν καταλήγαμε έτσι όπως το φανταζόμουν στο μυαλό μου. Π- Όχιι. Είπε λίγο πριν συγκρουστούν τα κορμιά μας και πέσουν μαζί στο χώμα. Ε- Είσαι καλά; Είπα αφού ήξερα πως σίγουρα τον πόνεσα. Μήπως έσπασες κανένα κόκκαλο; συνέχισα και αυτός άρχισε να γελάει. Π- Αν σταματήσεις να ανησυχείς τότε ίσως καταλάβεις πως εγώ έπεσα πάνω σου και όχι το αντίθετο. Είπε και αφού έβαλα σε τάξη τις αναπνοές μου, συνειδητοποίησα πως τα χείλη του από τα χείλη μου δεν απέχουν ούτε 2 εκατοστά. Ε- Σωστά, είπα αφού άρχισα να ηρεμώ. Πάει να με φιλήσει, το νιώθω, το ξέρω. Κρύος αέρας λούζει το πρόσωπο μου και χίλιες σκέψεις περνάνε από το μυαλό μου. Τι θα γίνει αν με φιλήσει; Σίγουρα το θέλω; Πρέπει κάτι να πω για να τον σταματήσω. Αμηχανία, αμηχανία, αμηχανία! Έχω σχέση! Είπα βιαστικά, δευτερόλεπτα πριν με φιλήσει. Τι έκανα;...
