ΘΑ ΜΕ ΘΕΛΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΝ ΘΕΛΩ!!

κεφάλαιο 12°

Ν(ίκος)- Μη νιώθεις άβολα. Σαν στο σπίτι σου, είπε ενώ βρισκόμασταν στο δωμάτιο του και με έκανε να νιώσω πιο άβολα.
Ε(γώ)- Εντάξει θα προσπαθήσω, είπα και του χαμογέλασα. Σε ευχαριστώ πάντως για σήμερα. Συνέχισα διατηρώντας το χαμόγελό μου.
Μου χαμογέλασε πίσω και βγήκε από το δωμάτιο. Όχι μην με αφήνεις μόνη, πού πας; Σκέφτηκα και έκανα βήματα προς την πόρτα.
Νατ(αλία)- Και δηλαδή τι; Θα κοιμηθούμε στο ίδιο δωμάτιο; Είπε ενώ κουνιόταν σαν χέλι πάνω του.
Π(αύλος)- Όχι φυσικά, σου έβγαλα ένα ράντζο, είπε κάπως επιθετικά ενώ το κατάλαβε και ο ίδιος, σκέφτηκα πως θα σε βολεύει περισσότερο από το να σου στρώσω στο πάτωμα, είπε κάνοντας μία μάταιη προσπάθεια να το σώσει κάτι που με έκανε να γελάσω.
Και ναι! Τώρα έχω τέσσερα θυμωμένα μάτια να με καρφώνουν.
Σοβάρεψα τα χαρακτηριστικά του προσώπου μου και πήγα με γρήγορα βήματα στον Νίκο.
Ε- Άργησες και ήρθα να δω τι κάνεις. Είπα σαν δικαιολογία όταν με είδε.
Ν- Έφτιαχνα κάτι να φάμε, αλλά είμαι σίγουρος πως δεν άργησα τόσο πολύ. Βέβαια μπορεί να μην αντέχεις μακριά μου, αυτό να το δεχτώ. Είπε και είδα ένα στραβό χαμογελάκι στα χείλη του.
Ε- Τςς και προσπάθησα να το κρύψω αλλά δεν τα κατάφερα. Είπα κάνοντας λυπημένη φατσούλα. Φτιάχνεις να φάμε όλοι μαζί; Πρόσθεσα και κοίταξα τον πάγκο μπροστά του.
Ωχ θεέ μου, δεν θα κατέβει μπουκιά έτσι και καθήσουμε να φάμε όλοι μαζί. Σκέφτηκα κάνοντας εικόνα στο μυαλό μου το να τρώμε και να βλέπω τη Ναταλία να του τρίβεται. Εμετός!
Ν- Χαχαχα όχι, εγώ σήμερα προσέχω μόνο εσένα. Είπε και μου έτεινε το πιάτο που μου ετοίμασε.
Δεν μπορώ να το πιστέψω. Αυτό φαίνεται καλύτερο από κάθε φαντασίωση... Δοκίμασα λίγο.
Ε- Μμμ.. Για αυτό και μόνο αξίζει να έρχομαι συχνότερα σπίτι σου, είπα και γελάσαμε.
Ν- Όλα είναι θέμα τακτικής, φυσικά πρέπει να το έχεις μέσα σου για να βγει ένα πετυχημένο αποτέλεσμα, αλλά...
Ε- Και ποια είναι η δική σου τακτική; Αν επιτρέπεται.
Ν- Λοιπόν, αρχικά παίρνεις το ψωμί του τοστ, μετά βάζεις ζαμπόν κασέρι, ύστερα αφήνεις την τοστιέρα να κάνει τα μαγικά της και αφού το ψωμί έχει πάρει το κατάλληλο σχήμα προσθέτεις την ντομάτα και (έκανε παύση, ένωσε τα 3 πρώτα δάχτυλα του και αφού τα φίλησε, τα άνοιξε ταυτόχρονα).
Ε- Το πας για μεγάλος σεφ εσύ! Είπα και γελάσαμε.
Π- Ωραία περνάτε βλέπω. Είπε και χαμογέλασε ψεύτικα, ήταν φανερό.
Ο Νίκος κούνησε καταφατικά το κεφάλι του ενώ ήταν μπουκωμένος και με κοίταξε σαν να ήθελε να το επιβεβαιώσω.
Ξεροκατάπια και κοίταξα πρώτα τον ίδιο και ύστερα τον Παύλο.
Ε- Φυσικά, η παρέα του Νίκου είναι πολύ όμορφη. Είπα βιαστικά κάνοντας ακόμα μία δαγκωνιά από το τοστ μου.
Π- Χαίρομαι, είπε και το ψεύτικο χαμόγελο του ξαναεμφανίστηκε.
Νατ- Τι θα γίνει κούκλε με τις πίτσες, θα τις παραγγείλεις ποτέ; Είπε ενώ αναπήδησε από πίσω μου.
Ν- Πάμε εμείς στο δωμάτιο να δούμε καμιά ταινία; Να αφήσουμε και τα παιδιά να παραγγείλουν.
Ταινία; Όλοι ξέρουμε τι σημαίνει όταν ένα αγόρι σου ζητάει να δείτε "ταινία". Ο Νίκος όμως, είναι τέτοιος;
Φ- Τι περίμενες μωρέ; Αφού ήταν ξεκάθαρο πως θα είσαι μόνη με τον Νίκο στο ένα δωμάτιο και ο Παύλος με τη Ναταλία στο άλλο.
Σωστά. Σκέφτηκα.
[ Φ(=φωνούλα στο κεφάλι μου) ]
Ε- Ναι γιατί όχι; Απάντησα στον Νίκο.
Π- Ωραία, διαλέξτε ταινία και ελάτε να την δούμε όλοι μαζί εδώ, στο σαλόνι. Είπε ενώ έψαχνε τα φυλλάδια για να παραγγείλουν. Μην κλείνεσται τώρα στους τέσσερις τοίχους, ολόκληρο σαλόνι έχουμε.
Νατ- Μπορεί τα παιδιά να θέλουν να μείνουν μόνα τους Παύλο μου. Εγώ αυτό νιώθω.
ΤΙ "ΜΟΥ" ΜΩΡΗ? ΜΑΖΈΨΟΥ ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΛΊΓΟ ΘΑ ΝΙΏΘΕΙΣ ΤΗΝ ΜΠΟΥΝΙΆ ΜΟΥ! ΑΝΤΕ ΜΗΝ ΣΕ ΑΡΧΊΣΩ ΤΏΡΑ. ΆΚΟΥ ΕΚΕΊ "ΜΟΥ"!
Ε- Συμφωνώ, είπα και ο Νίκος μου χαμογέλασε, μπορούμε να δούμε όλοι μαζί την ταινία, συνέχισα και το χαμόγελο του σβήστηκε.
Ν- Ωραία λοιπόν, τι ταινία;
Ε- Θρίλερ. Είπα και γύρισαν όλοι να με κοιτάξουν, μόνο που ο Παύλος χαμογελούσε κιόλας.
Σε λίγο ήρθαν οι πίτσες ενώ ήδη είχαμε ξεκινήσει την ταινία καθισμένοι στον καναπέ, με συνοδεία το απόλυτο σκοτάδι.
Ε- Ακόμα δεν άρχισε καλή μου, της είπα αφού είχε μπει στην αγκαλιά του Παύλου "επειδή φοβόταν". Τι φοβόταν δηλαδή τα γράμματα στους Τίτλους και στα ονόματα;
Π- Πάρε αυτό αν φοβάσαι και πήγαινε και λίγο πιο εκεί, ζεσταίνομαι. Είπε δίνοντας της το μαξιλάρι και σε εμένα την ευχαρίστηση πως ίσως τελικά και να μην την θέλει.
Η ταινία συνέχισε αρκετά. Ήταν μια παρέα που μπήκη σε ένα σπίτι με σκοπό να κλέψει έναν τυφλό άντρα, πιστεύοντας πως ήταν κάτι εντελώς εύκολο, αφού δεν θα μπορούσε να τους δει, αλλά τελικά γίνανε πολλές ανατροπές. Αναρωτιέμαι αν θα μείνει κάποιος ζωντανός στο τέλος, αφού ήδη ένα μέλος από τα τέσσερα είναι νεκρό.
Έχω μαζευτεί λίγο στο καναπέ είναι η αλήθεια, φοβάμαι το παραδέχομαι, αλλά δεν σκοπεύω να το δείξω. Γυρίζω διακριτικά να τον κοιτάξω και το 'για λίγο' έγινε 'για πολύ'. Βλέπει την ταινία ενώ η Ναταλία προσπαθεί να τον πλησιάσει (κι άλλο) αλλά αυτός την αγνοεί. Είναι τόσο γλυκός και ηλίθιος και βλάκας και αναρωτιέμαι πως γίναμε έτσι...
Η ώρα περνούσε πολύ γρήγορα και εγώ είχα χάσει περισσότερο από την μισή ταινία, έτσι αποφάσισα να προσέξω, αλλά το βλέμμα μου ξανά γύρισε σε αυτόν, ο οποίος με κοίταζε ήδη. Ενώ όμως τον βλέπω ότι με κοιτάζει και με βλέπει και αυτός, κανένας δεν γυρίζει αλλού, μέχρι που πιάνει το τηλέφωνο του.
Το γάβγισμα ενός σκύλου ηχεί στο σαλόνι και σε δευτερόλεπτα καταλαβαίνω πως είναι το messenger μου.
Π- ~ Καταλαβαίνεις πως η Ναταλία και ο Νίκος δεν θα έπρεπε να είναι εδώ, έτσι; ~ Διαβάζω και την ώρα που ο τυφλός άντρας σκοτώνει κι άλλον, εγώ χαμογελάω.

-----------------------------------------------------------

Τι προτιμάτε;
TeamΝίκος or TeamΠαύλος.✔😊
Μην ξεχάσετε αν σας άρεσε το τεράστιο αυτό κεφάλαιο να πατήσετε το ⭐!