Bestfriend Series 2: Joana Mae Vodjdani (Completed)

Kabanata 8

Kabanata 8

On their way to Jhachelle's house she's in a silent mode. Hindi niya alam kung anong sasabihin o magsasalita pa ba siya para pagaanin ang mabigat na temperatura na bumabalot sa buong sasakyan. She doesn't know his name for pete's sake! Hindi na siya kumibo simula kanina nung bigyan siya nito ng pamatay na kindat. Paano ba naman kasi? Baka mamasa na naman siya!

My gosh! What a word? Mamasa? Dapak.

Halos maapakan ni Joana ang silyador ng mariin ng magsalita si Mr. Right. "Where are we going?"

Lumunok muna siya at tumikhim bago sinagot ang binata. "To my friend's house. Its her mothers birthday."

"Oh really? We haven't any gifts to present..." tumingin pa ito sa kanya nang may nababahalang tono at alalang mukha.

She smiled at him, "It's okay. They already had everything. Our presence is enough, err I mean, since they don't know you.... I must say my presence is enough."

Natigilan si Mr. Right dahil sa sinabi niya kaya napalingon siya rito. "Hey." Puna niya sa binatang nakaupo sa passenger seat ng sasakyan niya at binalik ang paningin sa kalsadang tinatahak nila dahil baka mabangga sila at highway pa naman to.

"Is it okay if I will be there? Um just like you said, they don't know me."

"Don't worry, akong bahala sayo." saka kinindatan ang binata. Tinignan siya nito nang nagtatanong na mga mata at saka lang niya na realize na hindi nga pala to nakakaintindi ng tagalog."I mean, don't worry, my friend invites you."

"How? When?" gulat pang tanong nito kaya napahagikhik si Joana.

"Because of me." mapang-akit na ani niya kay Mr. Right at tinuon ulit ang atensyon sa pagmamaneho. Napakagat labi na lamang si Joana nang marinig ang sunod sunod na pagbuntong-hininga ng binata. "Relax, they wont eat you alive." I will. Pagpapakalma niya kay Mr. Right habang sumulyap dito. Napatango na lamang si Mr. Right saka humugot ng malalim na pag hinga kaya napahagikgik si Joana ng bongga.

"Why so nervous?"

Kaloka, diba dapat ako yung kabahan at aaktong ganyan? Hahahahaha parang siya pa babae ah lols.

"I'm good." Nakangiti na ito ng sulyapan ulit niya kaya napangiti na rin si Joana. "By the way you've got a nice car." papuri nito sa sasakyang minamaneho niya.

"It was my father's gift when I turned 18, and yeah it's a nice car. And its very special to me." sang-ayon niya sa sinabi ng binata habang inaalala ang nakaraan. Nung nabubuhay pa ang kanyang ama na ubod ng bait. "But he's gone now." malungkot amg himig ni Joana ng bigkasin ang mga salitang iyon.

"I'm sorry to hear that." paumamhin sa kanya mg binata pero ngumiti lamang siya habang nasa labas ang mga paningin.

"Nah,it's okay. I already move on." then she winks at him that maid him gulped again a hundred times and makes her giggle. "Were here."

"It'a a big gate." puna ni Mr. Right. Napatango na lamang si Joana saka inilapit ang kotse sa scanner ng finger print, inilapat niyang ang hintuturo doon saka bumukas ang nagmamalaking gate ng bahay nang kaibigan niyang si Jhachelle.

"Woah, your friend got a nice house." papuri pa nito. Sang-ayon naman si Joana sa sinabi mg binata saka ngumiti.

"Perks of being an engineer." nasa tono ni Joana ang pagmamalaki para sa kaibigan.

"Oh, that explains why." tango-tango pang ani nito at binigyan lamang ito ni Joana ng mtamis na ngiti bilang sagot.

After a minute of driving from the gate towards her friend's house they already arrive. She can also see the shinning glimmering splendid house of her friend. It was a huge house really, covered with fiber glass and its color is black, gray and white only. That girl really loves black. But look at it now, the house is filled with different kind of lights around it. From its roof to its floor.