Το Βιβλιο Του Οτι'Ναναι

Γαμω τα ονοματα

Γειαααα σαααας πατατακιαααα! Τι καααανετε? Αι χοουπ εβριθινγκ ιζ φαιν!

Παμε στον τιτλο του αποψινου κεφαλαιου.

Σημερα ηταν το μνημοσυνο της προγιαγιας μου.
Επισης σημερα ειναι και το τελευταιο ψυχοσαββατο πριν τη Σαρακοστη.
Και στην εκκλησια γινοταν της
π ο υ τ α ν α ς.
Δεν ειχαμε χωρο να βαλουμε τον δισκο με τα κολυβα μαλακες. Και η εκκλησια να ειναι γεματη γριες. Λες και μπηκαμε σε φωλια ρε φιλε.
Εγω αν και δηλωνω αθεη κανω το σταυρο μου λογω συνηθειας στο σχολειο ομως σημερα δεν ειχα καμια γαμημενη ορεξη οποτε καθομουν διαρκως με τα χερια σταυρωμενα μπροστα μου.

Το ποσες γριες με καρφωσαν με το δολοφονικο τους βλεμμα δεν υπαρχει...οχι η τριχα, η πετσα μου σηκωθηκε.

Μετα κοινωνησα γιατι μου το ζητησε η μανα μου λογο του οτι θα το ηθελε η προγιαγια μου (αυτο παιδια ονομαζεται guilt trip) και απλα κοντεψα να ξερασω. Τι μαλακια κρασι εβαλαν ρε γαμωτο? Τοσα κρασια υπαρχουν το πιο βλακεια πηραν.
Και υστερα απο μια ωρα συνεχομενη που περασα με δυο κομματια προσφορο στα χερια ηρθε το υπερτατο βασανιστηριο. Ο παπας επρεπε να διαβασει κατι ονοματα αποθανωντων απο κατι χαρτακια που εφερνε ο κοσμος λογο ψυχοσαββατου. Σαν να λεμε ομαδικο μνημοσυνο.

Μαλακες.

Ειχε πανω απο τριακοσια χαρτακια.

Και το καθε χαρτακι ειχε πανω απο δεκαπεντε ονοματα.

Και πολλα χαρτακια ειχαν τα ιδια ονοματα ξανα και ξανα.

Και δεν μπορουσαμε να φυγουμε αν δεν τελειωνε αυτο.

Και πηρε μια ωρα και πενηντα λεπτα νομιζω.

Και μας επιασαν τα νευρικα μας με τον ξαδερφο μου και σχολιαζαμε τα ονοματα και τις γριες.

Ακουστηκαν ονοματα του στυλ Βαρθολομαιος, Βαραβας, Επαμινωνδας, Αρχοντουλα και Γεννοβεφα.

Γ ε ν ν ο β ε φ α.

Ποιος ονομαζει το παιδι του Γεννοβεφα?

Με τι μυαλο πας κυριουλη μου και ονομαζεις το παιδι σου Γεννοβεφα? Δεν το λυπασαι καθολου? Ουτε λιγο?

Εν τω μεταξυ το καθε χαρτι να εχει τα ιδια ονοματα ξανα και ξανα και τα ειχαν γραψει διαφορετικα το ενα με το αλλο πχ εγραφε το χαρτι:
Θανασης.
Αθανασιος.
Σουλης.
Θανος.
Θανουλης.
Θανασας.
Θανασαρας (με το πουλμαν) [Swiss inside joke]

Και αλλες τετοιες παραλλαγες του κωλου.

Και ο αλλος ο παπας. Ειχε ξεχασει τα γυαλια της πρεσβιωπιας του και δεν εβλεπε το χαρτακι.
Και καθυστερησαμε μιση ωρα παραπανω να ερθει ο νεοκορος να διαβασει αυτα που δεν εβλεπε ο παπας.
Να τους πεταξεις το προσφορο στη μαπα μπας και δουν καλυτερα.

Ηθικο διδαγμα.

Αποφευγουμε κηδειες και μνημοσυνα. Ειναι και τα δυο γτπ και δεν εχουν κανενα θετικο στοιχειο.

Εκτος απο το οτι σου δινεται η ευκαιρια να σχολιαζεις γριες διχως ελεος.

Αλλα τεσπα ναι. Αυτα.

Ελπιζω ολα να παν καλα με σας μαγκες.

ΑΑΑΑΑΑΑ

Την Τριτη παιρνω βαθμους.

Ειστε ολοι καλεσμενοι στην κηδεια μου. Θελω να φορεσετε ολοι κοκκινα και πρασινα. Α και μετα να πατε να ρουφηξετε βοτκες. Με πατατακια ετσι οχι ξηροκαρπια.
Και να με θυμαστε οπως ημουν.
.
.
.
Ήηηη μαλλον οχι. Να με θυμαστε οπως δεν ημουν. Αστεια, εξυπνη, με γαμηστερες ατακες και το σημαντικοτερο. Να με θυμαστε με υψος 1.70. Ή οχι. 1.80.

Τα λεμε σε μερικες μερες αν ειμαι ακομα ζωντανη πατατακιααααα!