BEN AYFER (TAMAMLANDI)

BEN AYFER 9. BÖLÜM

BEN AYFER 9.BÖLÜM

Üşüyorum Selim hava çok soğuk, çok da korkuyorum. Sen mutlu ol diye bu çilem, sen iyi ol diye. Vurmasınlar seni sırtından öldürmesinler, rahat bıraksınlar diye. Senin için sevdiğim adam, tüm bu çilem senin için. Köpeklerin havlaması umurumda değil, onlar zarar vermez ki bana insanlar verir, canımı en çok onlar yakar.

Üşüyorum Selim, hava çok soğuk. Üzerimde sadece senin gömleğin var, sen kokan gömleğin. Sabaha çıkar mıyım bilmiyorum, şunu bilmeni çok isterdim sadece, seni ilk gördüğüm andan itibaren çok sevdim, uğrunda ölmeyi göze alacak kadar çok. Ben yokken mutlu ol ömrünün sonuna dek mutlu yaşa.

Yıllarca bekledikten sonra bu gece yanına geleceğim galiba baba, bu gece birlikte olacağız galiba seninle. Gecenin soğuğu işlemeye başladı her yanıma. Üşüyorum, hem de çok.

Üşüyorum Selim, hava çok soğuk. Sen üşüme ama, sakın üşüme. Bana gülümsediğin gibi gülümse devamlı, bana baktığın gibi bak sevdiklerine. Sen sevdiğim adamsın, sen benim fedakârlığımsın.

Köpeklerin seslerini kesip kaçıştıklarını hissettim biri geliyordu hızlı adımlarla bana doğru. Selim idi bu, yoksa kim gelir bu saatte bu tenha karanlık yere. Nefes nefese "Ayfer! Ayfer!" diyerek gelip diz çöktü önüme, kollarını boynuma dolayarak sıcacık göğsüne çekti beni.

"Neden gittin Ayfer, neden yalnız bıraktın beni?"

Ben de dolandım sevdiğim adamın beline kollarımı, kahramanım o benim.

"Senin için"

"Neden benim için olsun? Sen olmayınca ben çok üzülüyorum, çok"

"Üzülme sen"

"Üzülmemi istemiyorsan bir daha böyle yapma, yalnız bırakma beni tamam mı?"

"Tamam"

Ellerini saçlarıma götürüp okşadı, sonra avuçladı yüzümü. Başparmaklarıyla gözyaşlarımı sildikten sonra yanağımdan öptü. İşte o an ılık ılık aktı içime Selim'in öpücüğü, bir erkeğin dudakları ilk defa buluştu yanağımla. Kalbim çarptı yine hızlı hızlı soğuk havada başladım terlemeye. Bana baktı yine sevgi dolu.

"Sen gidersen ben yarım kalırım, yarım bırakma beni. Yarından itibaren bir ömür boyu birlikte olacağız. Seni hiç bırakmayacağım sen de beni bırakma"

Bırakmam bir daha, bırakmayacağım, seni hep seveceğim kahramanım.

Kaldırdı beni çöktüğüm yerden, sıkıca doladı kolunu omzuma. Sıcacık bedeni yapıştı tenime, ısındım. Yavaş adımlarla yürüdük eve doğru, Selim'in kolu hep omzumda. İlk defa öptü beni sevdiğim adam, sıcaklığı duruyor hâlâ yanağımda, nefesi duruyor. Kalbimde duruyor hâlâ ılık ılık heyecanı, bedenimde titremesi. Karanlıkta belli olmuyor ama yanaklarımda kızarıklığı duruyor utangaçlığımın.

Sokaklardan birer birer geçtik gecenin bir vakti ama hiç korkmadım, meraklı bakışlardan hiç korkmadım, yanımızdan geçip giden adamlardan korkmadım. Yanımda kahramanım vardı, kollarında güven duyduğum adam. Uzunca bir süre yürüdük, ne kadar da uzağa gitmişim bir başıma, şaşırdım. Evden içeriye girince Selim odaları dolaşarak kız kardeşine seslendi, yoktu. Demek ki benim yüzümden onu kovdu, üzüldüm. Selim'in kız kardeşiydi o, canından bir parçaydı.

Tekrar banyoya soktu beni, tekrar yıkadı huzur veren elleriyle. Kuruladı yine sevgi dolu bakışlarla, saçlarımı taradı hiç acıtmadan. Benim için yeni aldığı gecelikleri giydirdi. Gece vakti yemek hazırlayıp zorla birkaç lokma yedirdi. Selim'im benim, kahramanım, seni çok seviyorum adam.