BEN AYFER (TAMAMLANDI)

BEN AYFER 11.BÖLÜM

BEN AYFER 11.BÖLÜM

Ne olduğunu bile anlayamadan kocaman bir ailem oluverdi, çabucak da kabullendiler beni. Sevim bendeki hızlı değişim yüzünden sevdi, babası kitaplara olan aşırı düşkünlüğüm, annesi ise içten gülüşüm yüzünden sevdi, ben de onları. Biricik oğulları mutlu olunca daha da mutlu oldular. Babasının bana karşı sevecen tutumuna, neşeli ve şakacı haline Sevim bile şaşırmıştı.

Akşam yemeğini bahçedeki çardağın altına özenle hazırladık, babam mangal yaktı bizim için. O artık benim "Babam", hiç çekinmeden söylüyorum ona "Baba" diyorum yüzüne bakarak. Her söylediğimde çok hoşuna gidiyor ki, gözleri parlıyor hemen.

Herkes çok neşeli bu akşam, babam mangalda pişen etleri elleriyle servis etti bize. Hiç böyle bir ortamda yemek yemedim, yanımda sevdiğim adam masada ailem, yüzümde her daim gülümseme. Babam kendi tabağına da etlerden koyarak oturdu masaya, yemeğini yerken baktı yine gülümseyen yüzüyle bana.

"Nereden buldun da okudun o kadar kitabı?"

"Okulun kütüphanesindekilerin çoğunu okudum sonra ilkokul öğretmenim Şevket Hoca da verdi"

"Kaçıncı sınıftan ayrıldın?"

"Lise son"

"Neden?"

Bu soruya bir cevabım yoktu, eğdim hemen başımı öne. Bu dünyada en çok istediğim şeydi okumak, okuyup iyi yerlere gelerek ailemi gururlandırmak ama olmadı. Hayallerimi çaldı hırsızlar, babamı aldılar benden, her şeyimi aldılar. Selim bendeki durgunluğu anlayarak elini koydu omzuma ve Sevim'e gülümseyerek baktı.

"Yarın çarşıya çıkalım da alışveriş yapalım, hazırlıksız geldik"

"Bende fazla mayo var ağabey masraf etmeye gerek yok"

"Ayfer'in kendisine özel mayoları olsun, her sene seninkileri giyecek değil ya"

"Tamam o zaman. Yarın yengemle çıkalım çarşıya da altını üstüne getirelim Cunda'nın"

Ne kadar güzel bir kelime "Yenge" içim kıpır kıpır oluyor her duyduğumda. Allah'ım ne güzel bir akşam, herkes mutlu herkes neşeli. Selim'in eli hep elimin üzerinde, sık sık bakıp gülümsüyor bana. Babam bir anda yerinden kalkarak evin içerisine gidip bir kitapla geri geldi, bana uzatarak;

"Benim çok sevdiğim bir kitap, umarım sen de beğenirsin"

"Uzun zamandır okumaya hasretim, benim için de iyi olacak"

"Kitaplık orada istediğini al oku kızım"

"Sağ ol baba"

"Kızım"

İçtenlikle "Kızım" dedi bana, derken de parladı gözleri. Ben kitabın sayfalarını karıştırırken Sevim babasına tebessüm ederek;

"Bizim pabuçlar dama atıldı anlaşılan"

"Kitaplık orada kızım sen de al oku"

Annesi ve Sevim ile beraber topladık masayı, mutfakta çay demlenirken de sohbet etik. Sevim nedense çok keyifliydi bu akşam.

"Babama ne oldu anne?"

"Ne olmuş ki?"

"Ne olmuşu var mı anne, o aksi adam gitmiş yerine pamuk gibi biri gelmiş. Söyle ne yaptın babama?"

Çok komik geldi Sevim'in söyledikleri, annesi bile kahkaha atarak güldü. Çok şakacı bir kızmış Sevim, o beni ben de onu yanlış tanımışız.

"Adamın içine sanki Şirin Baba kaçmış, hocaya mı okutsak ne yapsak anne? Ben alışamam valla, eski babamı istiyorum ben, suratsız, kızıp bağıran, aksi adamı geri istiyorum ben"