-Czym ona jest,do licha?-wrzasnął któryś z wampirów-Piekielnym ogarem?!
-Nie wiem,ale zbierajmy się,póki żyje i nikt nas nie wyczuł.
Sonia zawarczała,kiedy wampiry zaczęły się do niej zbliżać,ale przez siatkę nie mogła się ruszyć.Ostatnie co pamięta zanim straciła przytomność,to uderzenie czym ciężkim w skroń.
Potem nastała ciemność.
Sonia ocknęła się na nie wielkiej polanie,której nie rozpoznała,bo było jeszcze ciemno.Ból był nie do wytrzymania,a swąd spalenizny nie dawał jej oddychać.Miała połamane żebra,wybity bark i złamaną łapę.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Croft będzie na nią wściekły.Nie powinna była sama biegać.
-Wredna szmata-warknął jeden z wampirów.
-Zamknij się-warknął następny-idzie Pan.
Wampiry pokryły się strachem,zawiał wiatr i teraz jej też stanęła sierść. Znała ten słodkawy,duszący odór.
Czarnoksiężnik!
Źle,źle,źle,bardzo źle.
-Mamy samicę-powiedział jeden.
-Samica z Arizony-powiedział magik,podchodząc bliżej,
-Proszę,proszę,kogo my tu mamy?
Sonia warknęła,była przerażona.Gdyby nie ta siatka,to by mu z radością przegryzła gardło.
-Coś z nią nie tak?-zaniepokoił się jeden z wampirów-Jest silna jak byk,załatwiła dwóch naszych.Nie o taką chodzi?
-O taką-zgodził się czarnoksiężnik-Przyda się idealnie.
Czarnoksiężnik odprawił wampiry ruchem ręki,po czym spojrzała na nią,więc warknęła na niego.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Jego wytatuowana twarz robiła mroczne wrażenie,a kiedy się uśmiechnął,stawał się odrażająco wredny.
-Zastanawiałem się kogo mi przyniosą.Ciekawi mnie ile ty wytrzymasz,moja wilczyco? Wolałbym księżniczkę Izabellę, ale ty mi teraz wystarczysz.
Chciała zawyć,żeby przywołać swoich,ale czarnoksiężnik machnął ręką i jej gardło nagle stało się zablokowane.
-Nie róbmy hałasu-rzucił- Do rytuału potrzebny jest spokój.
Położył dłoń na ziemi i zaczął wymawiać dziwne słowa,które Sonia nie rozumiała.Od czarnej magi zakręciło jej się w głowie.Duszący zapach doprowadzał ją do szału.
Kiedy tylko zdejmie z niej siatkę,to skoczy mu do gardła i będzie je przegryzała dotąd,aż odpadnie mu ten paskudny.odrażający łeb.
