Yapamadım. Şu birkaç günde ondan kaçmaya çalışsam bile yine ona çekiliyorum. Durduramıyorum, engel olamıyorum. Hangi ara ona bu kadar bağlanmıştım. Hangi ara körü körüne aşık olmuştum.
Beynimde dolanan bu düşüncelerle göz ucuyla Mark'a baktım. O günden beri zorunda kalmadıkça konuşmamaya çalışmıştık ve o bunu başarıyla gerçekleştirmişti. Bense hiçbir şey olmamış gibi davranmaya çalışıyordum. Dedigim gibi pek işe yaradığı söylenemez.
Oturduğum koltuğa daha çok yerleşip kollarımı göğsümde bağlayarak uyuma pozisyonu aldım. Tam uykuya dalacağım sırada kulaklarıma Jackson'ın bağıran sesi ilişti.
'Jinyoung!' Ayak sesleri bana doğru yaklaşırken gözlerimi açmadım. Şuan kimseyle uğraşamayacak kadar yorgundum.
'Rahatsız etme.' Dedi Jaebum.
'Niye? Daha yeni yattı bu kadar çabuk uyuması imkansız.' Diyerek mızmızlandı Jackson.
'İki üç gündür uyuyamıyor. Onu rahat bırak Jackson.' Dedi Mark beni şaşırtarak. Tepkisiz kalmaya çalışarak dinlemeye devam ettim.
Jaebum'un zorlamalarıyla salondan çıktıklarında rahat bir nefes alarak başımı rahatsızca oynattım.
Uzun bir süre sonra uykuyla uyanıklık arasında o tanıdık kokuyu soludum. Mark'ın kokusu. Özlediğim kokusunu doyasıya içime çekerken yatağa yatırıldım. Üzerime örtünen pikeye sarınarak rahat bir pozisyon alırken aniden saçlarımda gezinen ellerle ve başıma konulan sıcak dudaklarla ne yapacağımı bilemeyerek bekledim.
'Özür dilerim Jinyoung. Yaptığım ve yapacağım her şey için özür dilerim.' Saçlarımı okşamayı bırakıp yanağıma sıcak dudaklarıyla bir öpücük kondurarak kokumu derince soludu. Ardından odadan çıkarak beni kafamdaki karışıklıklarla başbaşa bıraktı.
Gecenin sonunda tek düşündüğüm Mark'ın ne yapmaya çalışıyor olmasıydı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
