Deniz(Askıya alındı)

13.BÖLÜM

Resim Salih:)

İleri doğru atıldığımda olabilecek her şeye hazırlıklıydım sanırım.Polislerde boğuşmayı durdurabilmek için araya girmişlerdi.Salih'i kanlar içinden görünce dizlerimin üstüne yere düştüm,ama o ayağa kalkarak yanıma geldi.

-Ben iyiyim Deniz.

Kollarını sımsıkı bana sararken hala kendime gelememiştim.Dikkat ettiğimde sadece elinin yaralandığını gördüm.O zaman Aras ?Ayağa kalkıp kanların daha yoğun olduğu yere geldiğimde ise Aras kanlar içinde yerde uzanıyordu.Her ne kadar beni kaçırsada gözlerimden yaşların süzülmesine engel olamadım.Göğsünün üstünden akan kanlar tişortunu tamamen kaplamıştı.Acıyla inlerken gözleri benim gözlerimi buldu.Bakışları hala sertti.Salih gelip beni kaldırınca huzur kaynağım mavi gözlerle buluştum.Kolları beni sımsıkı sararken bir yandan da beni avutuyordu,daha doğrusu avutmaya çalışıyordu diyebilirim..

-Herşey geçti Deniz yanındayım.

Zorlukla kurumuş dudaklarımı araladım ellerimi Salih'in boynundan indirirken suçluluk dolu gözlerle bakışlarımı ona yönelttim.

-Herşey benim yüzümden,ikinizde yaralandınız ve  bunun tek sebebi benim..!

Salih beni tekrar kendine çekerken hıçkırıklarıma hakim olamıyordum.Beni sakinleştirdiğinde elimi eline yönelttim.

-Sende yaralandın elin?

-Ben iyiyim.

-Hayır ciddi olabilir,baktırmamız gerek.

Hızla arkamı döndüm.Aras yanına gelip yanına çömeldim.Sağlık ekipleri daha ulaşmamıştı.Elleri çekingen bir tavırla ellerine uzattım.Gözleri kapalıydı ve bu beni daha fazla endişeye sokuyordu.Elime kanı bulaşınca ani bir miğde bulantısıyla öğürdüm.Salih beni kolumdan çekip terastan çıkarırken hala öğürmemi durduramamıştım.

-Ambulans nerede kaldı?!

Salih beni zorla dışarı çıkarırken ağlayarak ona sarıldım.Eliyle gözlerimden süzülen yaşları sildi.

-Özür dilerim Deniz bundan sonra yanından ayrılmayacağım sana söz veriyorum ayrıca bir daha  evin kapısını iyice kitleyip anahtarı cebime atacağım.

Hafifçe başımı kaldırdım,gülümsüyordu.Başımı tekrar boynuna gömdüğümde bir eliyle bacaklarımdan tutarak beni kucağına aldı.Yavaş yavaş ilerlerken onun kucağında hissettiğim huzuru hiç bir yerde hissedemediğimi fark etmiştim.Boynuna daha fazla sarılırken gözlerimi yorgunluğa daha fazla dayanamayarak kapattım.

*********

Anahtar sesi duyduğumda yavaşça gözlerimi aralayarak çevreme bakındım.Hala Salih'in kucağındaydım.Eve geldiğimizi farkedince ani bir hareketle kucağından indim.Şaşkınca gülümsedi ve kapıyı açtı.Eve girereken çok fazla gerildiğimi fark ettim.Ne diyecektim?Gecenin yarısı evden çıkan ben değil miydim sanki?Ayrıca o çocuk beni neden kaçırmıştı?Onu nerden tanıyordum?.Böyle sorular aklıma geldikçe boğazım düğümlendi.Mehmet Amca gelip bana sıkıca sarılırken şaşkındım.Ellerimi  yavaş yavaş bende ona sararken ağlıyordum.

-Deniz kızım seni çok merak ettik iyi misin?

Yavaşça geriye çekilip kafamı salladım.Konuşacak durumda değilidim.Kendimi o kadar suçlu hissediyordum ki!Her ne kadar kaçırılanın ben olmama rağman Mehmet amcanın yüzüne bakamıyordum.Hülya teyze'de yanıma gelip bana sarılınca şok olmuştum,sarılması fazla uzun sürmeden geri çekildi.Gözlerinde herhangi bir duygu göremiyordum.Yeterince şefkat gördüğümü hissedince bir nebze mutlu oldum.

-Hadi git biraz dinlen kızım.

Kafamı hafifçe sallayark odama doğru yöneldim.Kapıyı açtığımda odam eskisi gibi duruyordu.Ama sanırım ben eskisi gibi değildim.Farklıydı birşeyler artık suçluluk duygum daha ağır basıyordu.Aras bile benim yüzümden incinmişti.İçimde bir yerlerde isyan eden bir Deniz daha vardı aslında..Sen ne yaptın ki?O çocuk seni kaçırmadı mı?deyip dursada sanırım onu dinlemiyordum.Sonuç olarak hem abisini hemde kardeşini yaralamıştım sanırım..Hem abisini hemde kardeşini kanlar içinde gören ben bir daha böyle bir şeye katlanamazdım.Mutlu olmaktan korkuyordum,her şey mahvolabilirdim.Salih'i sevmekten gerçekten korkuyordum.

 Yatağıma doğru yürüdüm ve kendimi yatağıma bıraktım.Yorganın altında büzüşüp gözlerimi kapattım.Amacım uyumak değildi sadece sakin kafayla düşünmek istiyordum.Bundan sonra ne yapacağımı düşünmeliydim.Uyuyakalmışım.Gözlerimi hafifçe araladığımda burnum tanıdık bir kokuyla karşılaşmıştı.Nerde olduğumu idrak ettiğimde beni sımsıkı saran kolları fark ettim.Kafamı yukarı kaldırdığımda Salih'in yüzüyle karşılaştım.Ona bakmaya devam ederken bir yandan da sıcak nefesi yüzüme vuruyordu.O kadar masum görünüyordu ki!Elimi yavaşça kaldırıp yanağına  elimi koyduğunda gözlerini yavaşça araladı.Elimi hızla çekerken sargılı eliyle elimi tuttu.Yüzlerimiz birbirine çok yakındı.Bu kadar yakındayken gözlerinin maviliği daha güzeldi.Bu sefer o elini saçlarımda gezdirirken gözlerimi kapattım.Alnıma bir öpücük kondurduğunda gülümsedim.

-Onu nereden tanıyorsun?

Kaçamazdım,kaçamazdım ki sorulacaktı o sorular ama ben cevaplayabileceğimden emin değildim.Yattığım yerde doğrularak oturdum.Salih benden bir cevap bekliyordu.

-Eski bir arkadaşımdı..

Daha fazla soru sormaması dilerdim.Ama haklıydı ben olsam bende merak ederdim sanırım.Gözlerimi ondan kaçırırken rahatsız olduğumu anlamış olmalıydı.Oda doğrularak kalktı ve elimi tuttu.

-Seni bunaltmayacağım Deniz.

Minnettar bakışlarımı ona çevirirken yataktan kalktı ve odadan çıktı.Birkaç dakika sonra zilin çalma sesini duydum.Yatağımdan yavaşça kalkarak odamın kapısını açtım ve salona doğru yürüdüm.Gelen polis memurlarıydı.Benim adım geçince bu işin henüz sona ermediğinide anladım.

Başım feci halde ağrıyarak paltomu giydim.Salih ve Mehmet Amca da benimle geliyordu,belki rahatlamam için en iyi nedendi bu.Polis arabasına binerken ellerimin titremesine engel olamıyordum.Salih yanımdaydı daha ne istiyordum ki.Karakola geldiğimizde en cesur halimi takınarak arabadan indim.İçeri girdiğimizde sorgulama odasını benzer bir odaya girdiğimizde camın arkasında Aras’ın olduğunu görünce bütün cesur halim uçup gitmişti.Gözlerim yavaş yavaş dolarken Salih elimi tuttu.Aras buradan beni görmüyor olsa dahi kendimi gergin hissediyordum.Sorgu başlamıştı polis memuru Aras’ın karşısına oturdu.

-Deniz  Korkum’u neden kaçırdın?

Aras hınzırca gülümsedi.Bir an gözleri benim olduğum noktaya denk gelince bir adım geriledim.Salih elimden tutup beni yanına tekrar çekti.

-İntikam almak istedim.

Boğazımda tekrardan çözemediğim yumrular oluşurken kalbim yerinden çıkmak istercesine atıyordu.

-Sana ne yaptı?

Aras bir müddet duraksadıktan sonra yüzündeki gülümsemesi tamamen silindi.Artık bakışlarında anlayamadığım bir karaltı oluşurken ellerini masada birleştirdi.

-Bana,anneme,babama acı çektirdi.O,o abimin katili o!

Daha fazla dinleyemeceğimi farkederken Salih’in ve Mehmet amca’nın bakışları artık üzerimdeydi.Gözyaşlarım yavaşça yanaklarımdan aşağı inerken artık benimde bir açıklama yapmam gerektiğini hissettim..

Yorumlarınıza ve oylarınıza ihtiyacım var lütfen beni yalnız bırakmayın sizi seviyorum öpüldünüz:)