20.BÖLÜM

161 5 4
                                    

Salih’in dudakları dudaklarıma yaklaşırken gözlerimi kapattım.Bu konuda biraz acemiydim.Her ne kadar eskiden nişanlı olsamda bu konularda biraz pasiftim.Yani bu ilk öpücüğüm değildi ama işte bu özeldi.Bu farklıydı.Gözlerimi kapatmış beklerken hiç bir şey olmuyordu.Gözümü kısıp  neden olmadığına baktım.Salih duvara yaslanmış beni izliyordu ve kıs kıs gülüyordu.Allahım rezil olmuştum.Yüzümün kızardığına adım gibi emindim.

-Gülünecek bir şey mi var?

Birden asabileşmiştim,bu halime en az bende şaşkındım.Salih gülmemek için zor tutuyordu kendini.Dudaklarını birbirine bastırmıştı.

-Özür dilerim,aslında önce havafişekleri beklemeliyiz.

-Ne?

Tam o sırada yan tarafımdan yükselen havaifişeklerle aydınlandım.Bu kadar yakınında olmak kulaklarımı rahatsız ediyor olsada bu hayatımdaki en güzel andı.Tabi iki dakika öncesinde farklı düşünüyordum.

-Senin adamların falan mı var?

-Nasıl yani?

-Hani ayak işlerini falan yapan mafya mısın sen?

-Haha çok komiksin, ama arkadaşlarım yok değil.

Tekrar havafişeklere döndüm.O kadar güzeldi ki,çocukluğumdan beri en sevdiğim şeylerden biriydi bu.Aniden belime sarılan bir el ile etrafımda döndüm.Belimi kavrayan eller beni kendine çekerken nefesimi tuttum.Gözlerimi kapamak için geç kalmıştım.Salih’in dudakları dudaklarımın üzerindeydi.Dudakları dudağıma baskı yaparken kalbim yerinden çıkarcasına atıyordu.Yanıyordum,karşısında eriyor gibi hissediyordum.Gözlerimi kapattım.Kendimi bu büyülü anın kollarına bıraktım.Filmlerde görüp de özendiğim şeylerdi bunlar,ama sonunda bende bundan pay alabilmiştim,o kadar şeyden sonra.Dudakları dudaklarımdan ayrılırken gözlerim hala kapalıydı.Güçlü kolları beni tekrar çekerek ona sarılmamı sağlamıştı.Gözlerimi açtım.Ama hala utanıyordum.Yüzüne bakabilir miydim?Her ne kadar beni öpüşüne doğru düzgün karşılık veremesemde beni rezil eden şeyde tam buydu.Elleri saçlarımda gezinirken ona sımsıkı sarıldım.

-Beni bırakma olur mu?

Söylediğim şeyin karşısında kolları dahada sıkılaşırken cevap verdi.

-Sen istesende bırakamam Deniz.

Kolları belimden çözülürken yüzüne bakmaya cesaret edebilmiştim.Gözlerimi  mavi gözlerine diktim.

-Daha süpriz bitmedi.

Elimi tutup beni çıkışa doğru sürüklerken gülümsedim.Bende sarhoşluk etkisi bıraktığının farkında mıydı acaba?Onun yanındayken hayatımın en güzel anlarını yaşıyor gibi hissediyordum.Pansiyondan alel acele çıkarken elimi hala sımsıkı tutuyordu.Nereye gittiğimizi bilmiyordum,ama aslında pek de umrumda değildi.Onunla nereye olsa giderdim.El ele yapılan bu yürüyüşün sonunda deniz kıyısında bir lokantanın önüne gelmiştik.Bize özel hazırlanan masanın yanına giderken en güzel masanın bizimki olduğunu farkettim.Masaya oturduktan sonra bardaklarımız doldurulurken Deniz’in kokusunu içime çektim.Üzgün olduğumda beni rahatlatan bir şey varsa o da denizdi.Tabi birde Salih’in deniz mavisi gözleri..Garsonlar yanımızdan ayrıldıktan sonra ortam daha da sessizleşmişti.

-Bazen aniden sinirleniyorsun dalgalarını serçe çarpıyorsun kıyıya,bazen öyle uysal oluyorsun ki doyamıyorum sana,bazense ruh halini çözemiyorum senin kumların üzerinde şekiller bırakarak kayboluyorsun.Ama yinede vazgeçemiyorum senden,kokundan,bende yarattığın büyünden vazgeçemiyorum.

Donakalmıştım.Şairane bir kişiliğinin olduğunu bilmiyordum,ama bu hoşuma gitmişti.Gözleri tam gözlerimin içine bakıyordu,gülümsedim.Ben bu büyülü sözler karşında ne diyebilirdim ki?

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 07, 2014 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Deniz(Askıya alındı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin