Deniz(Askıya alındı)

19.BÖLÜM

Arkamda olanca bir hızla çarptığım kapı sarsılarak kapanırken,tüm duygularımı yitirmiş gibi hissediyorum.Bir zavallı gibi hissediyorum.Kandırılmış gibi hissediyorum.Sanki biraz önce gördüklerim yüzünden onunla yaşadığım her şeyi çok önceden yaşamışım gibi hissediyorum.Apartmandan da çıktıktan sonra hemen bir taksi çevirdim.Bavulumu ite kaka bagaja koymaya çalışıyordum.Peşimden gelmesini istemiyordum,belkide istiyor olabilirim bilmiyorum ama bir açıklama hak ettiğimi düşünüyorum.Tabi açıklanacak bir şey varsa.Taksici benden yön tarifi beklerken Salih de apartmandan çıkıyordu.

-Siz dümdüz devam edin lütfen.

Taksi hızla öne doğru atılırken gözümden akan yaşı elimin tersiyle sildim.Bana ne oluyordu böyle?Bu kadar güçsüz olmak istemiyordum ki ben.Ama gözyaşlarım inatla akıyordu.Sonunda onlarla mücadele etmeyi kestim.Taksici birşey söylemediğimi görünce bana döndü.

-Hanımefendi nereye gidelim?

Keşke bilseydim,ama bende bilmiyordum.Öyle elimde bavul ordan oraya dolaşamazdım.

-Şu köşedeki pansiyonun önünde durabilir misiniz?

Taksiciye para verdikten sonra indim,bavulumu da alarak pansiyona yöneldim.Şirin bir yer gibi gözüküyordu.Ama bunun şu an ne önemi vardı ki?İyice saçmalaya başlamıştım.Ayaklarımı sürüyerek içeri girdim.Girer girmez yüzüme tokat gibi çarpan serin hava ile az da olsa kendime gelebilmiştim.Hemen bir oda alıp merdivenlere yöneldim.Neyseki odam birinci kattaydı,bavulumu ne kadar daha taşıyabileceği bilmiyordum.Kolum ağrımaya başlamıştı.Odama girip bavulu yere koydum.Kapıyı yerinden çıkarırcasına çarpmak istesemde yapmadım.İçimdeki şiddet yanlısı Deniz resmen saldıracak bir şeyler arıyordu.Ayakkabılarımı fırlatıp kendimi yatağa bıraktım

Düşünmeden edemiyordum her ne kadar şuan için beynimin düşünme yetisini durdurmak istesemde olmuyordu işte.Sürekli Esma ile Salih aklıma geliyordu.Yastığı kaptığım gibi televizyona fırlattım.Burda kaldığımı sürece bir şeyler kırmazsam iyiydi.Bir de şöyle bir problem vardı,iş bulmak.Yatakta tepinmeye başladım.Yoksa ikisi sevgililer miydi?Ben bu kızın adını daha önce ne zaman duymuştum?Duyduğumdan emindim,ama hatırlayamıyordum.Kahretsin!

Yatakta sinirle tepinirken durdum,yorulmuştum.Şu an bana lazım olan tek şey akıllıca düşünmekti.Ama iş bulmayı düşünecektim,ne yapabileceğimi düşünecektim.Diğer beynimi meşgul eden düşünceleri değil.Oturur pozisyon aldım.Karşımda duran ayna resmen rezilliğimi ilan ediyordu.Rezillik derken bu birbirine giren saçlarım ve biraz akmış olan rimelimdi.Ayağa kalktım.Sanırım duş yapmak bana iyi gelecekti.

Ertesi gün erkenden kalktım.İstediğim için değil yani bana göre hava hoştu.Hani okul günlerinde uyanamaz ama hafta sonları sabah dikilirdik ya öyle birşeydi işte.Ayaklarımı yataktan sarkıtarak gerindim.Karnım gurulduyordu.Üstümü giyinip aynada saçlarımı düzelttikten sonra odadan çıktım.İş bulmam acildi,pansiyonda elimdeki parayla ne kadar da kalabileceğimden emin olamıyordum.Girişteki kıza gülümseyerek pansiyondan çıktım.

Yürümeye başladım.Köşedeki simitçiden bir simit alarak yoluma devam ettim.Dümdüz yürümeye devam ettim.Önce bildiğim mekanları gezmeye karar vermiştim,kaybolmak niyetinde değildim.Nereye gidersem gideyim çalışma isteğime 'hayır' denmişti.Tam pes edeceğim sırada bir yere daha girmeye karar verdim.Sonunda başarmıştım.Bir iş bulmuştum.Bir otelde giriş katındaki lobide görevli olacaktım.Sevinmiştim,bu günlerde iş bulmak hiç kolay değildi.Hatta hemen başlamama bile izin vermişlerdi.Biraz da öğrenmek için.Genelde müşterilerele çok haşir neşir olmamam öğütlenmişti.Bu yüzden otel bazı sorunlarla karşılaşmıştı.Bu yüzden sıkı sıkı tembihlenmiştim.Her zaman yüzümde gülümseme olacaktı ama göz teması pek kurmayacaktım.Önümdeki bilgisayarı kurcalamaya başladım.Nerede hangi dosyalar neler var amacım öğrenmekti.Yaklaşan bir ayak sesinden bir müşteri geldiğini anlamıştım.Diğer arkadaşlarım geriye çekilmiş benim ilgilenmem için uzak duruyorlardı.Bilgisayardan kafamı kaldırmadan sordum.