GÜZ YARASI

11. Bölüm

8 yıl önce...

Genç kız elindeki kağıtla hastaneden çıkmıştı. Yüzünde güller açıyordu adeta. Daha on sekiz yaşındaydı ama anne olabilirdi. Onun yaşında anne olanlar da vardı değil mi?

Elindeki kağıda baktı gülerek. Bir aylık hamileydi. Pişman mıydı? Tabiki Hayır! Sevdiği adam ona evlenme teklifi etmiş kabul de etmişti. Tamam evlenmeden birlikte olmuşlardı ama sonuçta evleneceklerdi değil mi?

Gülerek kağıdı çantasına attı.
'Acaba Cesur ne tepki verecek?' Diye geçirdi içinden. Polislik mülakatlarına katılmış hatta kazanmıştı ama bunlar anne olduğunu bilmeden önceydi. Şimdi annelikten önemli bişeyi yoktu onun için. O iyi bir evlat yetiştirecekti ki evladı büyüdüğünde vatanını hakkıyla savunabilsin.

Bunları düşünürken karşıdan gelen Uğur abisini gördü. Cesur'un en yakın arkadaşı. Yarın Cesur'un ve onun doğum günü vardı ve Cesur şehir dışından yarın akşam gelecekti. Onun için sürpriz yapacaklardı. Sağolsun Uğur abisi ona yardım edecekti.

"Naber yengee!"diye gülerek yanına geldi Uğur.

"İyiyim abim de yenge deme ya kendimi yaşlı hissediyorum!"dedi Deniz yüzünü buluşturarak.

Uğur alayla güldü.
"Tamam tamam da söyle bakalım hastanede ne işin var? Ve plan ne?"dedi ciddileşerek.

"Polis olan sensin Uğur abi. Sence hastanede ne işim vardı?"dedi Deniz banklardan birine geçerken.

Hep hayalindeki meslek Polislikti. Ve Uğur da polisti. Ama şimdi bebeği için polislikten vazgecmesi gerekiyordu.

"Kızım ne biliyim ne işin var hastanede? Polisim ama medyum değilim heralde. Dökül bakalım ne iş?"dedi Uğur yanına otururken.

Deniz gülerek baktı ona. Söylese bişey olmazdı heralde. Hem planda değişmişti artık. En güzel hediye ona baba olduğunu söylemek diye geçirdi içinden.

"Artık polis okuluna gidemem. Yani plan değişti abim. Başka bir sürpriz ortaya çıktı."dedi Deniz gülerek.

"Kızım şifreli konuşma ya. Zaten merkezde her dakika bir olay. Bari sen açık konuş beynim kazan gibi!"dedi Uğur isyan edercesine.

"Şöyle ki abicim. Amca oluyorsun. Yani Cesur da baba oluyor ve hamile biri olarak polis okuluna gidemem değil mi?!"dedi Deniz tebessümle.

"Ohaaa çok sevindim lan!"diyerek sarıldı ona Uğur.

"Abi yavaş öldüreceksin beni..."dedi Deniz gülerek.

Uğur da gülerek ayrıldı ondan.
"Mert evlenmeden çocuk yaptığınızı duyarsa sizi gebertir. Hemen nikahı kıyın lan! Yalnız ne ara yaptınız çocuğu?!"dedi Uğur dalga geçerek.

Deniz yüzünü buruşturdu.
"Uğur abi, zaten abim karşımızda olacak bari sen arkamızda ol ya!"dedi üzülerek.

"Tabiki kardeslerimin arkasında olucam. O değil de ben amca oluyorum lan!!"dedi Uğur keyifle...

Şimdiki zaman...

Deniz telefonu açıp karşıdan abisinin söylediği şeyle sekiz yıl öncesine gitti bir anda. İnsanın evladı olması ne kadar güzel bir duygudur diye düşündü. Sekiz yıl önce bu heyecanı bir nebze olsun yaşamıştı.

Şimdi abisinin bebeği dünyaya gelmişti. Sekiz yıl öncesine gitmişti bunu duyunca. Öyleki ona seslenen Uğur'u bile duymuyordu. Gözünden akan yaşın da farkında değildi...

Onun bebeği dünyaya gelse şimdi sekiz yaşında olacaktı. Kız, erkek cinsiyetini bile bilmediği bebeği tıpkı Cesur gibi ondan gitmişti. Bu gece nasıl daha kötü olabilir diye düşündü. Tehlikeli bir operasyondan çıkmıştı, kolunda koca bir kesikle ağrı çekiyordu ve sekiz yıl öncesine gitmişti birden. Tabiki abisinin bebeğine sevinmişti ama elinde olmadan kendi yavrusu gelmişti aklına...