My Fussy Boyfriend || Completed

Chapter 12

Unicode below

ရြက္ေဟာင္းေၾကြ၍ ရြက္သစ္ေ၀သည့္ တန္ခူးလ။ ျမန္မာတို႔၏ ႏွစ္သစ္ကူးလ သၾကၤန္ပြဲေတာ္ အခ်ိန္အခါပင္ ျဖစ္သည္။ ေအပရီလဟု ဆိုသည့္အတိုင္း အပူရွိန္က ျမင့္လြန္းလွသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ အလယ္ပိုင္းေဒသျဖစ္သည့္ မႏၱေလးျမိဳ႕ၾကီးသည္လည္း ႏွစ္သစ္ႏွင့္အတူ အပူကဲလြန္းေနသည္။ အပူရွိန္ကဲေသာ္လည္း လူထုၾကီးမွာ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲျဖစ္သည့္ ေရကစားပြဲကို က်င္းပဆဲ။

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေနာက္ဆံုးမင္းေနျပည္ေတာ္ျဖစ္ခဲ့သည့္ နန္းတြင္းၾကီးကို ကာရံထားသည့္ က်ံဳးျမိဳ႕ရိုးၾကီးသည္ ယခင္ ျဖတ္သြားျဖတ္လာ ေငးၾကည့္ရသည့္တိုင္ ရွင္းလင္းမေနေခ်။ ပက္ပက္လည္ ၈မိုင္က်ယ္၀န္းသည့္ က်ံဳးၾကီးကို ေရကစား မ႑ပ္မ်ားက ၀န္းရံထားသည္။ တစ္လမ္းေမာင္း ျပဳလုပ္ထားသည့္အတြက္ ကားမ်ားျပည့္ႏွက္ျပီး စည္ကားေနသည္။ ကားမ်ားလည္း အမ်ိဳးစံု အေရာင္စံုျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနသည္။ ကားတိုင္းတြင္လည္း ကိုယ္စီ ျပည့္ညက္ေနသည္။

က်ံဳးတြင္ စည္ကားေနသကဲ့သို႔ လမ္းသြယ္ေလးမ်ားတြင္လည္း ေရခဲေရကိုယ္စီျဖင့္ သၾကၤန္ကားမ်ားကို ပက္ေနေသာ ကေလးအုပ္စုမ်ားမွာလည္း အမ်ားမျပား။ လမ္းေဘးတြင္ ပြင့္ေနေသာ ပိေတာက္ပင္ၾကီးတြင္လည္း ေရႊ၀ါေရာင္ ပိေတာက္ပြင့္မ်ားကို ျဖတ္သြားလွ်င္ပင္ အနံ႔ရသည့္တိုင္ ေမႊးအီေနသည္။

မႏၱေလးတြင္ က်ံဳးမွ မလည္လွ်င္ သၾကၤန္မက်ဟုဆိုသည့္အတိုင္း သူငယ္ခ်င္း အုပ္စုျဖစ္ေသာ ေတဇာပိုင္တို႔ အုပ္စုသည္လည္း လည္ရန္စီစဥ္ထားသည္။ ေတဇာပိုင္သည္ သၾကၤန္တြင္းဆိုလွ်င္ အိမ္တြင္းေအာင္းတတ္သည္သာ မ်ားသည္။ ငယ္ငယ္ကေတာ့ အိမ္ေရွ႕တြင္ ကေလးေဖာ္မ်ားျဖင့္ ေရပက္ေလ့ရွိေသာ္လည္း သိတက္သည့္ အရြယ္မွစ ေရပက္ျခင္းကို ကစားစရာ သက္သက္ဟုသာ ျမင္လာသည္။

သၾကၤန္တြင္းဆိုလွ်င္ အိမ္တြင္းေအာင္းကာ တီဗြီမွျပေသာ သၾကၤန္းမိုးကဲ့သို႔ ေရွးကားမ်ားကိုသာ ေစာင့္ၾကည့္ျပီး အခ်ိန္ကုန္ခဲ့သည္။ ေဒၚဇာျခည္သည္လည္း ေတဇာပိုင္ စိတ္မပါသည္ကို အခြင့္ေကာင္းယူျပီး အျမဲတမ္း ေျခခ်ဳပ္ခ်ထားခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ယခုအခါတြင္ မတူေတာ့ေခ်။ ေတဇာပိုင္သည္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား ျဖစ္ေနျပီ ျဖစ္သည့္အျပင္ သက္တန္႔လင္းတို႔ကဲ့သို႔ ေနရာတကာ တက္ၾကြတတ္သည့္ အုပ္စုရွိေနျပီျဖစ္သည္။