MODEL SERIES 1: Sabrina Yvonne Suarez - Revised

Prologue

"Babe, please! Don't do this to me. Diba ginawa ko naman ang lahat? Diba minahal naman kita katulad ng pagmamahal mong ipinaramdam sa akin? Tsaka, akala ko ba magpapakasal pa tayo? Diba nga, sabi mo noon ako ang babaeng dadalhin mo sa simbahan. Magpapakasal tayo 'di ba?" Umiiyak na usal ko kay Justine.

We've been 2 years in a relationship! But, damn! What happened? Eh hindi naman ako nagkulang sa kanya ah. Bakit ngayon nakikipaghiwalay na siya sa akin? Bakit?

"Babe, please! I'm beg huh? Don't leave me." Pagmamakaawa ko pa at hinawakan ang kamay nito. Sobrang mahal ko siya at halos lahat na ata ay naibigay ko na sa kanya. Ipinagkatiwala ko sa kanya ang lahat pero bakit ngayon? Nagsawa na ba siya sa akin?

"I'm sorry!" Sabi nalang niya sa akin na ikinahina ng katawan ko. Eh putangina pala siya! Napakawalang hiya niya.

"I HATE YOU! AHHHH, I HATE YOU! DAMN YOU! DAMN YOU!" Pinaghahampas ko naman ang dibdib niya. Bakit? Tangina siya.

"I h-hope you'll understand my decision, b-babe!" Garagal na pahayag niya. Understand? Really huh!

Hindi ko siya nagawang sagutin kundi isang malutong na sampal lang sa kanang pisngi niya ang iginawad ko sa kanya.

"HAYOP KA!" Singhal ko at marahas siyang itinulak palayo sa akin. Gusto ko itong murahin ng sunod sunod. "NAPALAKING TANG**A MO!" Singhal ko muli bago tuluyan siyang iniwan doon.

Pagkatapos niyang kunin ang V-card ko, ganon-ganon nalang 'yon? Iiwan niya nalang ako ng basta-basta? Ano, nagsawa na ba siya agad huh? Tangina siya.

Napaupo nalang ako sa gilid ng kalsada ng makalabas ako doon sa pesteng restaurant na iyon. Ang tanga-tanga ko e. Ang dali ko kasing magtiwala. Ang dali kong bumigay

"PUT-NGINA MO, JUSTINE! MAMATAY KA NA." Marahas na sigaw ko. Wala akong paki kung may makakita o makarinig sa akin. Tangna, ang sakit e.

Siya na lang nga ang meron ako, walanghiya siya! Nawala na nga ang magulang at mga kapatid ko, pati rin siya ay mawawala din sa akin. Pesteng buhay 'to.

"ANG TANGA KO, JUSTINE! BAKIT SA DINADAMI-DAMING LALAKI, IKAW PA? BINIGAY KO NAMAN ANG LAHAT AH!" Sigaw ko muli. Mahal na mahal ko siya. Mahal na mahal higit pa sa buhay siya. Gago siya!

"T-NGINA, LAHAT NA NAKUHA MO! ANO, MASAYA KA NA HUH? MASAYA KA NA." Tumawa naman ako ng mapakla ng matapos kong sabihin iyon.

Akala ko ay hindi siya katulad ng iba. Akala ko ay kakaiba siya. Ngunit, peste! Isang maling akala lang pala ang lahat ng 'yon.