SUS...!

SUS...!/31.BÖLÜM

31.BÖLÜM

Çağrı benim bütün söylediklerime inanmıştı. Beki de inanmış görünüyordu. Bilemem. Ama ben ona deli gibi aşık kadın rolümü son hız oynuyordum. Ona sık sık; sen Cuma geliyordun Pazar gidiyordun. Bu bana yetmemeye başlamıştı. Sen gidince kendimi çok yalnız ve mutsuz hissediyordum. Seni çok özlüyordum. Çareyi kaçmakta buldum. Pansiyonlarda kaldım. Annemi de çok özlemiştim. Onu bulmaya o pazara gittim. Bekledim saatlerce gelmedi. Sonunda birine sordum. Tabii beni tanımadığı için, "Kadının kızı öldü buralardan gitti. Bilmiyor kimse nereye gittiğini. Kocasından kaçtı diyen var, intihar etmiştir diyen var" dedi. Yıkıldım tabii. Buraya kaç kere geldim ama cesaret edemedim seni aramaya. Ancak seninle ilgili haberleri duyunca artık dayanamadım. Yanında olmak istedim. Sen nasıl benim en zor günlerimde yanımda olduysan ben de senin yanında olmak istedim dedim. Bu sözleri iyice inansın diye defalarca tekrarladım. Bu arada Kenan'ın beni görmemesi için tedbiri de elden bırakmıyor tanınmamak için o peruklarımı kullanıyordum. Ama anneme her gün arayıp iyi olduğumu söylemem gerekiyordu. Beni zaten tek bu şartla göndermişti.

Çağrı sana bir telefon alalım dediğinde gerek yok, kimim var ki arayacağım. Annem bile yok. Bir tek sen varsın deyip, inandırıcı olsun diye başlattığım ağlama oyunumun sonra gerçekten önünü alamayıp bugüne kadar hiç ağlamadığım kadar hıçkırıklarla ağlamıştım. Çağrı'da beni sakinleştirmek için elinden geleni yapmış ve sevgi ile sarılmıştı. O andan itibaren Çağrı'yı istediğim kıvama getirdiğimi anlamıştım.

Seni üzmemek için sormuyorum ama Çağrı neler oluyor? Anlatsana şu meseleyi deyip konuyu karısına getirdim. -Birisi Ece'nin kaçmadığını benim onu öldürdüğümü ortaya atmış. Araştırdılar hatta Sinop'ta ki eve kadar gitmişler. Ama bir şey bulamadılar.

-Orayı nereden bulmuşlar ki?

-Polis bulur canım saklı değil ki o ev. Uçakla oraya gelişlerimi arabayla geldiğimi falan tespit etmişler.

-Ne! Ya beni de biliyorlarsa? Hem orada ne aramışlar ki?

-Yok merak etme seni bulamazlar. Çünkü ben orayı temizledim. Sana ait eşyaları da yok ettim Ece'ye ait olanları da.

-Ece ile gittiniz mi hiç oraya ki?

Evet ama ispatlayamazlar demiş sonra da sanki ağzından kaçırmış gibi konuyu değiştirmiş boş verelim bunları. Polis hiç

İşte bu son sözler hiç aklımdan çıkmıyordu. Çünkü avukatları her söylemlerinde Ece'nin o evde hiç bulunmadığını söylemişlerdi. Halbuki Çağrı bana gittik demişti. İyi de ben bunu nasıl ispatlayacaktım? Ama pes etmeyeceğim yani susmayacağım ve gerektiğinde son kozumu oynayacaktım...