SUS...!

SUS...!/ 3.BÖLÜM

3.BÖLÜM

Yeni kimliğim...

Araba kullanmayı çok sevmeme rağmen bu gece ki yolculuğum adeta eziyet gibi gelmişti. Yol git git bitmiyordu. Gerçi Çağrı ile gideceğim yolu defalarca konuşmuştuk. Gideceğimiz pansiyonu da o ayarlamıştı. Pansiyona beş km kala yol üzerinde beni bekleyecek geri kalan yola beraber devam edecektik. Sen sadece oraya gel gerisini orada hallederiz demişti. Ne yapacağız nereye gideceğiz benim için nasıl bir hayat olacaktı hiçbir bilgim yoktu. Ama sadece şunu biliyordum özgür olacaktım. Bu da beni heyecanlandırmaya yetiyordu.

Çağrı ile beş dakika önce kendisiyle konuşmuş beni konuştuğumuz yol kenarında beklediğini öğrenmiştim. Evet, dörtlüsü yanan aracını görmüştüm. Hemen arkasına durdum. O da kapısını açmış ve yanıma yaklaşmıştı. Saatlerdir yaşadığım stresin etkisi kendini göstermiş ve onu görür görmez ağlamaya başlamıştım. Bana sımsıkı sarıldı. Uzun zamandır hissetmediğim bir güven bir sıcaklık duygusu almıştım kendisinden ama biraz da utanmıştım ilk kez yabancı bir erkeğe sarılmıştım. Özür dileyip kendimi geri çektim. Bana sevgi ile bakmış "Çok normal duygu fırtınası yaşaman. Rahat ol lütfen! Her şey çok güzel olacak" demiş ve kendimi daha fazla kötü hissetmemi engellemişti. Bana bir şapka ile koyu renkli gözlük uzattı. "Şimdi beni iyi dinle Seral. Sana bir rol vereceğim ve sende onu oynayacaksın. Sen şu dakikadan itibaren gözleri görmeyen birisin. Yani körsün. Bu gözlükler çok koyu camlı olduğu için zaten istesen de görmekte gecenin bu karanlığında zorlanacaksın. Bu da rolünü oynamanda sana yardımcı olacak. Şapkayı öyle tak ki saçların görünmesin en kısa zamanda saçlarını sarıya boyatacağız. Bu da körlerin kullandığı baston. Herhalde daha önce gözleri görmeyen birini görmüşsündür. Eğer zorlanırsan pansiyona girerken odaya girene kadar gözlerini kapat ve benden tutun o zaman daha gerçekçi olur. Sonra bunu internetten izler alıştırma yaparsın ama şu an vakit yok. Hemen pansiyona gidelim. Yalnız dikkat çekmemek için tek oda istedim bunu yapmam gerekiyordu. Akşama kadar pansiyonda kalıp karanlık olunca da yola çıkarız. Bu senin kimliğin. Yeni adın Asya Kaya. Araba burada kalacak birazdan birileri gelip arabayı alacak. Şimdi sana dediğim gibi bütün kimliklerini, cep telefonunu kapalı şekilde çantanın içine koy ve arabada bırak. Artık o kimliklerine ihtiyacın yok. Öbür detayları konuşmak için çok vaktimiz olacak hadi bakalım gözlüğü tak ve oyununa başla. Pansiyona gelince arabadan inerken beni bekle sakın kendin inme. Bastonun katlanabiliyor. Hadi bakalım...

Şaşkınlıktan ne diyeceğimi bilememiştim. Aslında içimden konuşuyordum da bunu yüksek sesle dile getiremiyordum. Hiç böyle bir şey ile karşılaşacağımı tahmin edemezdim. Bu körlük oyununa gerek var mıydı? Bunu Çağrı anlamış olacak ki pansiyona gidelim bunun nedenini uzun uzun konuşuruz demişti.