Goodbye (shawn mendes)

~Deel 31~

Slierten haren hangen voor mijn gezicht. Druppels glijden over mijn lichaam. Ik sluit mijn oogleden en omvang mijn hoofd met mijn handen. Ik heb geen idee hoelang ik hier al sta, maar de damp op de spiegel zegt genoeg. Nog steeds met mijn ogen dicht tast ik opzoek naar de draaiknoppen van de douche. Het water stopt. Ik blijf nog even staan, voor me uit starend. Langzaam kom ik in beweging. Mijn voeten schuiven over de tegels, naar de handdoeken. Met een wazige blik wikkel ik een roze handdoek in mijn natte haren. Ik pak de witte handdoek van de verwarming. Mijn wijsvinger wikkelt zich door het draadje dat aan de onderkant hangt. Ik laat het witte doekje over mijn lichaam glijden en vang als druppels op. Zuchtend gooi ik hem behendig in de wasmand en trek mijn kleren aan.

Ken je dat moment waarop je wakker word en nog helemaal blanco bent? Dat het heel even lijkt alsof alles oké is? Dat moment dus. Dat fucking cliché van een fucking moment dat je alleen kunt kennen als je in een volstrekte kutsituatie hebt gezeten. Het zijn een paar seconde van volmaakte vrede, en dan word je om de oren geslagen met alle nare dingen waaraan je nooit meer had willen denken. Zo begon mijn dag. Van regenbogen en zonneschijn tot alle tinten grijs die je maar kan bedenken. Mijn kussen is nat en koud door mijn haren, dat als een net voor mijn ogen hangt. Ik kantel mijn hoofd en bekijk de rode cijfers afkomstig van mijn wekker. Het duurt even voordat het tot me doordringt. Het is vijf uur 's ochtends. Waarom ben ik zo achterlijk vroeg wakker?

Ik doe mijn ogen weer dicht en probeer weer in slaap te vallen. Maar mijn hersenen laten dat niet toe. De ene kutgedachte na de andere schiet door mijn hoofd. Zuchtend ga ik rechtop zitten. Slapen lukt niet. Ruw sla ik het dekbed van me af en draai een kwartslag, gooi mijn benen van het bedrand en zet voorzichtig mijn voeten op het houten parket. De vloer is koud en er ontstaat gelijk kippenvel op mijn lichaam. Ik duw mezelf omhoog. Te snel. Even wordt het zwart en duizend het. Voor een seconde heb ik het gevoel dat ik buiten bewust ga raken, maar dan wordt het weer helder. Ik sloffel naar mijn bureaustoel en trek mijn vest van de leuning. In één beweging zwaai ik hem over mijn schouder en steek mijn armen in de mouwen.

In mijn pyjama loop ik voorzichtig de trap af. Nog nooit ben ik zou vroeg beneden geweest op een zaterdag. Zo zachtjes mogelijk open ik de kamerdeur. Buiten is het nog donker

Duh Taylor, wat had je anders verwacht?

Ik zucht diep en maak mijn weg naar de koelkast, waar ik een pak melk uittrek. Al drinkend laat ik mezelf zakken op de bank. Ik vis de blauwe deken uit de mand en sla die over me heen. Net als ik me genesteld heb in het hoekje van de bank, zie ik de afstandsbediening op de tafel liggen.

Godverdomme

Ik buig naar voren zonder de grond aan te raken. Met uitgestrekte armen pak ik de afstandsbediening. Tevreden ga ik weer zitten en zet de tv aan. Na wat zappen kom ik bij een natuur documentair. Waarom ook niet. Aandachtig kijk ik naar het scherm. Mijn hart smelt bij het aanzien van de pasgeboren welpjes. Onhandig treden ze in de voetsporen van hun moeder. Ik schrik op van een pling naast me op de bank, afkomstig van mijn telefoon.

U heeft een nieuw bericht van "👫king💕✨

Mijn lippen vormen zich in een glimlach terwijl ik mijn toegangs code invoer. Mijn ogen glijden over de letters van het berichtje

Hey darling, ik zie dat je online bent
geweest, Gaat alles goed?❤️

                                                                              Ja, het gaat goed❤️ kan alleen niet     
                                                                              Slapen😒

Lig je nog in bed?

                                                                              Nee ben beneden een of andere
                                                                              Documentaire aan het kijken🤗

Omw met eten en knuffels

👫king💕✨ is offline

Mijn glimlach wordt groter. Wat moet ik toch zonder hem. Ik richt mijn blik weer op het scherm. Met mijn hand rijk ik uit naar het glas op tafel en neem een flinke slok, zonder mijn blik te verwijderen van de tv. Met uitgestrekte armen zet ik hem weer voorzichtig neer. Na 10 minuten pak ik mijn telefoon en scrol een beetje door insta. Als er plots iemand op het raamkozijn klopt, veer ik overeind. Geschrokken komen mijn voeten in beweging. Snel gooi ik de deken weer terug in de mand en maak mijn weg naar de voordeur. Voorzichtig open ik hem, waarin Shawn aantref met een grote teddybeer, 3 repen chocola en een zak chips. Ik sla mijn hand voor mijn mond en doe een stap op zij. Shawn komt binnen en legt de spullen neer voordat hij zijn armen om me heen slaat. Ik neem zijn geur in me op en duw mijn neus tegen zijn koude nek aan. "Je had niet hoeven komen joh, het is-" ik werp snel een blik op de grote witte klok met zwarte randen "half 7, je hoort in je bed te liggen." Shawn grinnikt en laat me los. "Dat kan ik ook tegen jou zeggen."

Ik sla mijn ogen neer en wrijf met mijn tenen over de deurmat, als twee vinger onder mijn kin mijn hoofd weer omhoog duwt. Ik ontmoet de chocola-bruine ogen van Shawn die me bezorgt aankijken. "Gaat het? Waarom kan je niet slapen." Ik pers mijn lippen op elkaar en kauw op de binnenkant van mijn wangen. "Ik krijg het gewoon niet uit mijn hoofd dat ik hier lekker in mij eigen bed lig terwijl Kyle vecht voor zijn leven in een wit hokje. Ik moet er nu voor hem zijn, Shawn."  Mijn ogen worden vochtig en zijn waarschijnlijk roodomrand. Ik probeer te slikken maar tevergeefs. Shawn trekt me weer naar zich toe en legt zijn kin op mijn schouder. "Je kan op dit moment niets doen Taylor. Kyle zou willen dat je je niet druk maakt om hem. Hij weet dat je van hem houd en jij weet dat ook." Ik snik zachtjes en woel met mijn hand door de bruine krullen van Shawn. Rustgevend wrijft hij over mijn rug.

Zijn lippen drukken zich tegen mijn oorlel aan. "Spring." Mompelt hij zachtjes. Ik zak een beetje door mijn knieën en zet af tegen de grond. Mijn benen slaan zich om de heup van Shawn. Met beide handen pakt hij me stevig vast. Onhandig pak ik over de schouder van Shawn het eten en de knuffel. Hij begint te lopen waardoor mijn lichaam op en neer hobbelt. Voorzichtig loopt hij de trap op. Bij mijn kamer aangekomen legt hij me op mijn bed en trekt de deken, die ik een paar uur geleden boos van me aftrok, over me heen en neemt plaats naast mij. Ik kruip tegen hem aan als hij een kus op mijn voorhoofd drukt. Ik sla mijn kleine armen om hem heem. Zachtjes begint Shawn te zingen waardoor ik glimlachend mijn ogen sluit, op weg naar dromenland

Als eerst wil ik zeggen dat het me spijt dat ik zooo lang niet heb ge-update. Ik ben nou eenmaal lui en inspiratieloos🤷‍♀️ EN TEN TWEEDE BEDANKT VOOR DE 600+ READERS!🎉 comment zou lief zijn😏

Xx me💕