Goodbye (shawn mendes)

~Deel 16~

gillend sluit ik mijn ogen. Het zweet staat op mijn rug en mijn ademhaling is onregelmatig. In tegenstelling tot Shawn, die met zijn handen in de lucht keihard lach. Ik haat deze achtbaan. Opgelucht haal ik adem als we snelheid verminderen. Zo snel als ik kan stap ik uit. Nog een beetje duizelig loop ik de trap af. Shawn lacht me nog steeds uit. "J-je had je g-gezi-icht moet-ten zien!" Hij komt niet meer uit zijn woorden en valt bijna om. Ik geef hem een tik tegen zijn hoofd, maar lach toch een beetje mee. Ondertussen zijn de anderen ook al beneden. "Ik heb hongerr!" Luna wrijft over haar buik. Als we langs een patatkraam komen, rent ze er gillend als een kip zonder kop heen. "Patat!" Roept ze terwijl ze haar armen in de lucht heen en weer beweegt. Lachend lopen we erachter aan.

Anna, Lynn, luna en Luke claimen een tafel terwijl Shawn en ik het patat bestellen. "Jullie bestelling komt er zo aan."  Zegt de jongen achter de bar waarna een knipoog volgt, gericht naar mij. Geïrriteerd slaat Shawn zijn arm om mijn schouder maar de jongen heeft zich al omgedraaid. Leunend tegen een tafel wachten we op onze bestelling. "6 patat mayonaise met 2 cola, 3 icetea en 1 milkshake banaan." Gierig loop ik er naar toe met mijn handen uitgestoken. Net voordat ik het eten pak, duwt hij een servetje in mijn handen. Verbaasd loop ik naar de tafel. Ik ga zitten en vouw het servetje open. Luna valt gelijk aan en propt 4 patatje tegelijk naar binnen. Luke lacht haar keihard uit. Lynn kijk aandachtig met mij mee. '0627914682 bel me XX'  Lynn rukt het gelijk uit mijn handen en zwaait er mee boven de tafel. Luke grijpt het servetje en leest hem samen met Anna en Shawn. Met grote ogen kijkt Anna me aan. "Omg hij is vet lekker!" Ik lach met een rood hoofd en pak het servetje terug. "Je gaat hem toch niet bellen? Zo knap was hij nou ook weer niet." Mompelt Shawn boos. Anna knijpt hem in de wangen. "Ahww is Shawnie een beetje jaloers?" Blosend schud hij zijn hoofd en kijkt me aan. Ik glimlach. "Ik ga hem ook niet bellen." Zeg ik terwijl ik het servetje boven de prullenbak houd. "Wacht!" Luna, die ontwaakt uit haar patatwereld, steekt haar hand op. "Mag ik hem dan?" Ze trekt een pruillip. Lachend overhandig ik haar het servetje. Blij steekt ze hem in haar jaszak en eet weer verder.

Samen met luna huppel ik naar de volgende attractie. Nog een achtbaan. Hell no dat ik daar in ga. De anderen staan al in de rij. "Ik pas. Ik wacht hier wel op jullie." "Wat? Nee! Waarom?" Lynn kijkt me vragend aan. Ik wrijf over mijn buik. "Anders komt het patat er net zo snel uit als dat luna het heeft op gegeten." Lachend knikt Lynn terwijl luna me verontwaardigd aankijkt. Ik wil naar de andere kant lopen als er iemand roept. "Wacht!" Ik draai me om en zie Shawn die zich door de menigte wurmt. Een hoop mensen mompelen vloekend dat hij in de weg staat. Uiteindelijk staat hij bij mij. "Ik blijf wel bij jou." Glimlacht hij. Samen lopen we naar de voorkant, wachtend op het karretje waar ze inzitten. Dan word mijn aandacht getrokken door een suikerspin kraampje. Grijnzend kijk ik Shawn aan. Ook Shawn heeft het gezien en likt zijn lippen. Lachend trek ik hem mee richting de 'roze hemel'.

"Één grote suikerspin alstublieft." De vrouw knikt. Haar bruine paardenstaart zwiept mee als ze zich omdraait. Als ervaren maakt ze een suikerspin die ze vervolgens aan ons geeft. Na het geven van het geld, dat Shawn persé wilde betalen, lopen we al etend weer terug. We praten over van alles en nog wat totdat Shawn opeens verstart. Vragend kijk ik hem aan. Maar zijn blik is gericht op iets wat voor ons staat. Ik volg zijn ogen. Een groep meiden staan voor ons. De ene nog bloter gekleed dan de ander. Lachend praten ze terwijl ze eten naar binnen werken. Een meisje steekt er boven uit. Haar bruine haren vliegen in de lucht. Haar tanden zijn oogverblindend wit dat het pijn doet aan je ogen. Haar korte broek bedekt nauwelijks haar kont en haar topje hangt veel te laag.

Lang kan ik niet kijken want Shawn pakt mijn arm en sleurt me mee achter de toiletten. "Shawn? Wat is er?" Maar hij reageert niet en trekt me nog steeds mee. Dan ruk ik mijn arm los waardoor hij omdraait. "Shawn! Hou eens op! Wat is er aan de hand." Hij zucht. "Dat was mijn ex op mijn vorige school." Ik denk dat hij dat lange meisje bedoeld. "Maar ze kleed zich als een hoer! Zo iemand is niet echt bepaald jou type." Een klein glimlachje ontsnapt van zijn kant. "Zo is ze niet altijd geweest. Ze was vroeger een beetje zoals jij." Ik bloos. Hij valt op types als ik. Het kriebelt in mijn buik. En ik kan niet stoppen met glimlachen. Gelukkig ziet hij het niet aangezien hij leeg voor zich uitstaart. Alsof hij hier nu niet is. Ik zwaai even voor zijn ogen waardoor hij in beweging komt en verder begint te praten. "Ze was mijn eerste vriendin. We hadden super veel lol en we gaven echt om elkaar. Totdat ze die andere meiden tegen kwam. Ze werd compleet anders. Ze ging meer met andere jongens om, ging meer uit, was vaak dronken en kleedde zich anders. Ik het begin vond ik het prima. Ik dacht dat het de pubertijd was." Hij lacht een beetje om zijn vroegere domheid. "Tot op een dag, toen ze kwam bij mij slapen, wilden ze meer. Ze begon me uit te kleden. Overal te zoenen. Het voelde wel lekker enzo, maar niet goed. Ik zei dat ik niet wilde maar ze luisterde niet. En voor ik het wist, zat ze boven op me met haar mond open en haar ogen gesloten. En ik liet het maar gebeuren. Het was mijn eerste keer en ik durfde er toen niks van te zeggen. Ik was maar een jongen van 16." Een traan rolt over zijn wang. "Maar dat was het minst erge. De volgende dag vond ik een foto in de klassen app van ons die avond. Alleen was zij eraf geknipt. Ze had het geplant. Ze had gewet met de andere meiden voor €20. De foto ging rond op school. Ik was er kapot van." Ik leg mijn hand op zijn schouder. In mijn jaszak voel ik mijn telefoon trillen, maar ik negeer het. "Toen hebben mijn ouders besloten om te verhuizen. Om dat achter te laten."

Niet wetend wat te zeggen, knuffel ik hem en wrijf met mijn handen geruststellend over zijn rug. Hij leunt met zijn kin op mijn schouder terwijl ik mijn neus tegen zijn jas aandruk en zijn geur op neem. Ik hoor hem lichtjes snikken waardoor mijn ogen ook vochtig worden. En daar staan we dan. In de Walibi, achter de toiletten huilend in elkaars armen. Best komisch. Ik trek terug en kijk hem aan. Hij glimlacht lief en haalt met zijn duim een traan weg die over mijn linker wang glijdt. "Nu ben ik een watje." Lacht hij terwijl er nog meer tranen komen. Ik schud mijn hoofd. "Dat ben je niet. Je laat alleen je gevoelens zien. Wat bijzonder is bij jongens. Maar het trekt wel meiden aan." Hij Fonst zijn wenkbrauwen. "Trekt het meiden aan als ik huil?" Lachend schud ik mijn hoofd. "Nee, als je je gevoelens uit. Dat je een hart hebt. En niet een jongen die probeert stoer te doen en alleen maar aan seks denkt. Maar jij bent anders. Goed anders." Shawn drukt me tegen zich aan. "Dankje." "Geen probleem Shawnie."

Zijn neus gaat door mijn haren. Hij huilt nogsteeds. Hij mompelt wat, maar ik hoorde het. "Ik hou van je." Mijn ogen worden groot. Nee Taylor, dat hoorde je verkeerd. Je hebt suikerspin in je oren. Je bent oost-Indisch doof. Niet naar luisteren.

Maar diep van binnen, wist ik dat ik het goed hoorde.

Ben ik weer🎉
DIE FOTO IN DE BIJLAGE IS VAN MIJ😻😂 (applaus applaus)
Hebben jullie ook wel eens, dat je het gevoel hebt dat Shawn nog steeds zo 'klein' is kwa famous? En dan zie je hem op billboards en in de douglas en dan denk ik "oh ja, hij is wereldberoemd" en dat maakt me emotioneel.😂 oké ik klink nu als iemand met emotie problemen die naar een psychiater moet.
Zet in de comment wat je ervan vind👍