Let Me Love You(COMPLETED)

LMLY: 43

Pagdating ko sa bahay ay hindi agad ako nagpalit kahit na kanina pa ako basang basa dahil sa malakas na pagbuhos ng ulan.

Inabutan ako ni Manang Ising  nang isang maliit na tuwalya.

Ngumiti ako ng pilit sakaniya bago ko ito inabot.

I can feel her gaze like she was actually inspecting me.

Maybe she knew what's happening. Of course she knew, my eyes are swollen and my face is all red.

She handed me a cup of tea, I take it and slowly drink it.

"Magbihis ka kaya muna anak. Basang basa ka oh, baka magkasakit ka niyan" aniya. Oo nay, sobrang sakit. Ang sakit.

Instead of saying that I just smiled at her faintly.

I dont want to speak because Im sacred that instead of talking I'll just cry in front of her and I dont want it.

Ayokong tignan nila ako nang punong puno ng awa.

Nung hindi niya ako mahintay na magsalita ay umalis nalang siya.

Sumandal ako sa aming sofa at mariing pinikit ang aking mga mata.

Agad akong napasapo sa mukha ko mung maramdaman ko ang pag iinit ng bawat sulok ng mga mata ko.

Kalaunan ay umalog ang aking mga balikat dahil sa paghikbi.

Funny how I feel my heart being torn into tiny little pieces.

"We're home!" Hindi ako agad nakagalaw.

Hindi ko agad napunasan yung mga luha ko.

Ramdam na ramdam ko ang presensiya nilang tatlo na nasa likuran ko ngayon.

Kahit na hindi ko sila lingunin ay alam kung mataman ang kanilang pagtitig saakin.

I cant help myself but to cry harder.

Naramdaman ko ang marahang pagtapik nilang tatlo sa balikat ko.

Inangat ko ang aking tingin at nakita ko ang kanilang mga nag aalalang mukha.

The three of them sat on the couch in front of me.

I shook my head and wipe away my tears.

"I'm o-kay" my voice cracked and that only means that it didnt agreed to my statement.

"You look not" ani ni Mommy.

Humikbi ako at pinilit ang sarili kung pakalmahin ang buong sistema ko pero hindi ko magawa.

"Sorry" isang impit na hikbi ang lumabas saaking bibig. "I'm hurt" I honestly said.

Nanatili silang nakatingin saakin. Their eyes are showing me so much emotions I cant name.

"Yllan told us everything anak. Why dont you listen to his side?" Ani naman ni Daddy.

Dun ako napatingin sakaniya.

This is his first time to talk about my relationship with Yllan and Im really getting anxious.

And my reason for not listening to Yllan's side is that Im scared. Im scared that he might tell me the real thing.

Ayokong may marinig ako galing sakaniya na makakadagdag nang sakit na nararamdaman ko.

Binuka ko ang aking bibig pero walang lumabas dito na salita kaya tinikom ko nalang ulit ito.

Namayani ang katahimikan saaming apat hanggang sa makarinig kami ng malakas na kalampag na nanggagaling sa aming gate.

Nagkatinginan kaming lahat at dagli dagling lumapit sa aming bintana.