Let Me Love You(COMPLETED)

LMLY: 4

"Ku-ya! Hindi kita makita! Help me please, nawawala po ako. Tulong!" Umiiyak ako habang sumisigaw at nagbabaka sakaling makita ako nang kuya ko.

Ang daming tao at wala akong makita kahit na ano. Kung titignan mo ay para akong naglalayag sa gitna ng karagatan na may maraming pating na nakapalibot sakin.

"Czay! Nasan ka? Tulong po nawawala yung kapatid ko" may narinig akong nagsabi niyan kaya nabuhayan ako ng loob na makatakas dito sa kumpol nang mga tao.

Napabangon akong may bakas pa ng pawis at luha sa pisngi ko. The next scene still gives me a heart ache.

Yan ang huling araw na kasama ko si Kuya Zyrus kahit naman ilang taon na ang nakakalipas ay nandito pa din yung sakit, siyempre kambal ko yun eh. He's my other half. Isa sa mga rason kung bakit ayaw ko din sa mga matataong lugar.

I look at the clock beside my bed. Alas onse palang nang gabi. Napabuntong hininga ako at saka agad agad na tumayo.

Kinuha ko yung leather jacket ko na nasa aparador ko, matagal ko na din itong hindi nagagamit, one year? I think. Dinampot ko na din yung susi ng motor ko na nasa ibabaw ng lamesa ko.

Dahan dahan kung binuksan yung sliding window na papunta sa terrace ng kwarto ko. Humugot ako ng isang malalim na hininga bago napagdesisyunang tumalon. I used to do this before at hindi ako mapakaniwala na kaya ko pa din. I smile even more at least I know na nandito pa din yung kakayahan ko.

Pagkaparada ko palang ng sasakyan ko sa labas ay nakakuha na agad ako nang atensiyon. Yung iba ay napapangiti habang yung iba naman ay may takot sakanilang mga mata. Binigyan ko sila ng isang ngising ngayon lang ulit nila makikita. Madami pang tao sa labas ng Bar kaya malamang ay madami ding tao sa loob kahit na mag aalas dose na.

Usok ng sigarilyo at malakas na music at dim lights ang agad na bumungad sakin sa loob. Typical Bar ika nga.

Lumapit ako sa Bar Counter, sinenyasan ko yung bartender para lumapit sakin. Nang mapagtanto niya kung sino ako ay para siyang nakakita ng multo.

"Bibigyan mo ko ng alak o aalisan kita ng eyeballs?" Mapang uyam na tanong ko. Agad naman siyang tumalima at kumuha ng isang baso ng bloody mary.

"You never change Miss Queen Bitch"aniya saka niya inabot sakin yung isang baso ng alak. I give him the smile Im sure he missed to see.

"Yeah so how's life?" Tanong ko saka ako panaka nakang tumitingin sa paligid. May iilan pa akong namukhaan na naging kalaban ko noon. Kaya nung magtama ang aming mga paningin ay para silang natutuod at hindi makagalaw mas lalo akong nasiglahan sa nakikita ko. As usual my presence always give the creeps to the people around me.

"Eto nagma manage pa din ng bar. Ikaw? How are you, almost one year kang hindi nagparamdam ah. Madaming nakakamiss sayo"aniya napairap ako saka isahang linagok yung laman ng baso. Tinaas ko yung hinlalaki ko para sabihing bigyan niya pa ako ng isang baso. He knew me well.

"I got busy in Schooling. Who missed me? Ako ba yung namimiss nila o yung panonood ng laban ko?"tanong ko, he then chuckle.

"Of course both hahaha. So anong meron? May problema ka ulit? Why are you here? Anong masamang hangin ang nagdala sayo rito?"tanong niya pa. Mas lalo akong napangisi sa sinabi niya.

"Am I not allowed to go here? Do you want me to shut down your business? O baka gusto mong sunugin ko to?" I said that with cold voice. Yung mga katabi ko ay napapatigil at napapatingin sakin. Kahit na hindi ko sila nakikita ay ramdam ko ang bawat presensiya at matang nakatuon ngayon sakin.