LMLY: 22

99 7 0
                                    

Naglalakad na ako papunta sa room namin pero napatigil ako nung mamataan ko si Yllan na makakasalubong ko.

My heart started to race. I was not in my right mind when I found myself hiding in the storage room beside me.

"Nakita niyo ba si Czayrina?" Narinig kong tanong niya sa mga nakakasalubong niyang estudyante at dahil may siwang sa pintuan ay malaya ko siyang nakikita.

"P-o? Ah kanina po nakasabay namin siya sa elevator pagkatapos po nun diko na siya nakita" pag amin nung isang babaeng halos mangisay sa kilig. I mentally rolled my eyes.

"Ah ganun ba. Sige thanks" anito at nagpatuloy na ulit na maglakad.

Nang marinig ko ang mga papalayong yabag ay dahan dahan akong lumabas sa pinagtataguan ko.

I run as fast as I could. I entered our room while sweating and looking haggard.

"Anyare sayo sis? Pinagpapawisan ka ata. Mahangin ba sa labas?" Pang aasar sakin ni Mara.

Wala sa sarili naman akong napahawak sa buhok ko at inayos ito.
Im really acting weird, that made me question myself too.

"And galing si Yllan dito hinahanap ka hindi ba kayo nagkasalubong diyan sa labas?" Tanong ni Cloud sakin.

Napailing ako ng sunod sunod. Hindi kasi nagtago ako. Tsk.

"H-indi e. Bakit daw?" I asked her she just shrugged her shoulders and listen to our prof who just entered our room.

Pagkatapos nang klase namin ay tumawag kay Cloud si Ranz. Pinapapunta nila kami sa cefeteria at dahil ayoko pang makita si Yllan ay nag isip ako ng dahilan.

I cant face him now. By just looking at him makes me think about that scene while Yllan is kissing me. I felt so awkward in some ways.

"Magkikita kami nila Akisha e. Pakisabi nalang sakanila ah? Sige see you later. Bye" sabi ko at mabilis silang binigyan ng halik sa pisngi.

Sa totoo lang wala kaming usapan gusto ko lang talagang mag isa.

Nang makita ko yung isang puno ng mangga sa likod ng building namin ay agad akong umakyat dun kahit na nakapalda ako.

Sinandal ko yung likod ko habang yung paa ko ay nakapatong sa isang sanga.

I closed my eyes and let the cold breeze touch my face. It felt so refreshing.

Agad akong napamulat nang maramdaman ko ang paglipad ng kung anong bagay sa harapan ko.

Tumalon ako pababa assuming na baka mahabol ko pa yung taong nagtapon ng shiruken saakin. Buti nalang ay hindi ako natamaan nito at alam kong sinadya nila yun para takutin ako.

And who am I not to be afraid? Death threat? One of the lamest way of attacking your opponents. Pero ito pa din ang kadalasang ginagamit nang mga tao para makapanakit ng iba.

At dahil nga dun sa nangyari ay napagdesisyunan kong pumunta nalang sa library para makatulog pa ako. Tutal may isang oras pa kami bago sa susunod naming klase.

Pumwesto ako dun sa pinakadulo, dahil alam ko namang wala masyadong napaparito.

Sumandal ako sa pader at unti unting pinikit yung mga mata ko.

Hindi ko alam kung ilang oras ako nakatulog. Nagising nalang ako na may isang frappe at cheese burger sa tabi ko.

Hindi ko sana yun gagalawin kong wala itong post it note.

'You haven't eat your lunch. Eat this before going to your next class. Stop running away from me Lyre. I'll see you later :*'
                                                 -Yllan

Let Me Love You(COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon