Gods of this World | Newt (dutch, the death cure)

H36: De Laarders

We klimmen op de kant. Thomas helpt Newt nog even en Minho komt er zelf wel op. 'Gaat het?' vraagt Minho aan mij als hij mij nog helpt. Ik knik. 'Ja, jij?' vraag ik. 'Kan niet beter.' antwoord hij. Ik glimlach waardoor hij begint te lachen. Dat is de sarcastische Minho die ik ken. Ik ben blij om hem weer te zien. 'Het is goed om je weer te zien.' zeg ik. 'Jou ook.' Ik geef hem snel een knuffel.

'Jullie vieren, blijf staan!' horen we opeens. Onze knuffel wordt onderbroken door vier bewakers die hun geweren op ons richten. Ik kijk om en de rest heeft het door. 'Oh, dat meen je niet.' zegt Thomas. Er staan veel bewakers met geweren op ons gericht. 'Maak geen enkele beweging!' Ze lopen langzaam naar ons toe. Ik wil snel mijn pistool pakken, maar een bewaker heeft dat door. 'Stop daar nu meteen! Je gaat die pistool niet pakken want ik heb je wel door!' roept hij. Ik doe wat hij zegt. Gaan we nu dood? We hebben alles voor Minho gedaan en dan worden we nu vermoord? Doe het maar gewoon, denk ik.

Als ze net dichterbij komen om op ons te schieten, schiet een andere bewaker opeens de anderen neer. Ik schrik daarvan. Wie is dat? Hij schiet zo snel dat iedereen opeens dood is. Ze worden onder stroom gezet, maar even later zijn hun lichamen levenloos. De bewaker loopt naar ons toe en wij stappen daardoor naar achter. Wie is hij?

Hij doet zijn helm af. Ik ben opgelucht als ik zie wie het is; Gally. Gelukkig was het geen andere bewaker. 'Gally?' hoor ik Minho verward vragen. Ik was alweer vergeten dat Minho hem nog niet heeft gezien. 'Minho.' zegt hij normaal. Minho is nog steeds verward, maar dat waren we allemaal. Gally kijkt omhoog en zien dan waar we vanaf gesprongen zijn. 'Jullie zijn gek.' zegt hij en loopt weg. We lopen achter hem aan.

Minho kijkt nog steeds verward en staat stil. Ik kijk naar hem. Hij ziet er nog steeds zwak uit. Wat hebben ze allemaal met hem gedaan? 'We leggen het wel uit. Kom op.' zeg ik en knikt, maar nog steeds verward. Hij loop achter mij aan.

~

We rennen naar een afgelegen plein achter de gebouwen en schuilen achter de plantenbakken. Ondertussen zijn er meer helikopters in de lucht gekomen die ons zoeken. Ook de straten zijn vol met auto's met sirenes die ons zoeken. We moeten echt goed schuilen, maar hier zullen ze ons vast niet vinden.

'Het is wel duidelijk dat ze weten dat we hier zijn.' zegt Gally. Daar heeft hij wel gelijk in. Ze hebben meteen de bewaking versterkt. 'Hoe ver is het naar de tunnels?' vraagt Thomas aan Gally. Hij trekt ondertussen zijn jas uit. Ik draag bijna hetzelfde als dat Teresa droeg. Een simpele broek, met een shirt en een jasje. Gally kijkt naar hem. 'Een paar straten verder.' zegt hij. Dan begint Newt te hoesten.

Ik kijk naar hem en ren meteen naar hem toe. 'We moeten het halen.' hoor ik Gally tegen Thomas zeggen. Thomas is bezorgd, dat weet ik, en dat ben ik ook. Newt zit onderuit gezakt en leunt met zijn hoofd tegen de plantenbak. Ik leg mijn hand op zijn schouders en kijk naar hem. Hij zweet en wordt zieker. Hij kijkt naar mij en glimlacht. 'Je bent mooi.' zegt hij hijgend. Ik glimlach. 'We kunnen het nog steeds halen, dat weet je.' zeg ik. Hij knikt. 'Misschien.' Hij heeft er niet heel veel vertrouwen in, dat hoor ik aan hem.

'Kaylee?' hoor ik Thomas zeggen. Ik kijk naar hem. 'Ja?' vraag ik. Ik ga op de grond naast Newt zitten terwijl ik zijn hand stevig vasthoud. Zijn uitgestoken aderen voel ik in mijn hand prikken. 'Je stond tegenover Ava. Je kon haar doden. Wat hield je tegen?' vraagt hij geïnteresseerd. Ik denk terug aan dat moment. Het was een spannend moment, maar iets hield me tegen. 'Alles hield me tegen. Ik weet het geen eens meer. De woorden die uit haar mond kwamen leken zo echt. Alsof ze om ons gaf.' zeg ik. Het is wel waar wat ik zeg. Voor een moment had ik het gevoel dat ze ons allemaal wilde redden.

'En Teresa?' vraagt hij. Ik kijk op. 'Wat is er met haar?' vraag ik. 'Het tegenmiddel.' Ik weet meteen waar hij het over heeft, en hij heeft het recht om het te weten. 'Ons bloed is het tegenmiddel. Ik had het bijna maar-' Ik kan niet verder praten. Het is alsof iemand mij tegenhoud, maar het is mezelf. Ik had het tegenmiddel bijna! Bijna! Ik was zo dichtbij!