Düşünmek gerekir yaptıklarını, ayırt etmek gerekir doğru ve yanlışlarını...
***
Buna nasıl katlanabilirdim? Karşımda oturmuş bana o soğuk bakışlarını atan o aptalla aynı ortamda nasıl durabilirdim? Orada oturuyordu sonra ayağa kalktı. Zelo ona baktıktan sonra bana döndü ve " Myung Soo bugün bizde kalıcak, sorun olmaz değilmi? " Ne diyordu bu böyle? Nasıl sanki hiç birşey olmamış gibi davranabiliyordu? Gerçekten artık kendimi kasmayı bırakıp konuşmaya başladım. Büyük ihtimal Myung Soo ogün yaşanan olayları, benim koşarak oradan uzaklaşmamı Zelo'ya yalan bir şekilde anlatmıştı.Ve benimde bu saçma oyunu artık gerçeğe kavuşturmak gerekiyordu. " Nasıl sorun olmaz? Sen benimle dalgamı geçiyorsun? Neden bunu yapıyorsun Zeloo..!! Myung Soo sana ne anlattı bilmiyorum ama ben ogün yaşananlardan sonra bu aptalla aynı ortamda bulunamam ve bulunmiyacağım...!!!" Arkamı döndüm ve koşarak oradan uzaklaşmaya başlayacaktımki Zelo bileğimi tuttu ve beni kendine doğru çekti.Gözlerim yine dolmuştu. Zelo gözlerimin içine bakıyordu. Bir an bileğimi çekmeye çalıştım ama o kadar sıkı tutuyorduki bunu başaramadım. " ogün orada ne yaşandı?" dedi hala bileğimi sıkı tutuyordu ve bu canımı acıtıyordu. Myung Soo nun yüzündeki korku çok net belli oluyordu ve ben bunu sezmiştim. Zelo Tekrar sordu ama bu sefer bağırmıştı ve ifadesi daha önce benim gördüğüm Zelo ya hiç benzemiyordu. Açıkçası biraz korkmaya başlamıştım. Ve sonra gerçekleri Zelo ya teker teker anlattım. Anlatırken ağlıyordum. Çünkü anlattıkları bir erkeğe basitçe anlatılabilecek türden değildi. Kelimelerin bittikten sonra bileğimi Zelo dan çekip eve doğru koşmaya başladım... Bu iyi olmuştu. Rahatladım hissettim ama bir yandan içimdeki o kalbimi kemiren şey bir türlü durmuyordu.
***
Sınıfın kapısından girdim. Evet o lanet olası sınıfın kapısından girdim. Myung Soo yoktu. Ama Zelo oradaydı. Hiçbirşey söylemeden yerime usulca oturdum. Zelo bu sefer gerçekten kötü görünüyordu. Ders boyunca arkasına dönmedi. Belliki soğuk prens ile kavga etmişti çünkü Myung Soo sınıfa girdiğinde dudağının yanındaki patlağı kolayca görebiliyordum. Tenefüsün sesini duyduğumda tedirgin olmuştum. Hala hiç sallanmadan yerimde oturuyordum. Zelo sıktı yumruğuyla uğraşıyordu. Sınıfta sadece Zelo, ben ve Myung Soo nun kaldığını görünce ayağa kalktım. Ama kalkmasaydım daha iyiydi. Zelo " Ann, otur" " ne?" Zelo bana baktı ve " otur Ann" yerime oturdum ve beklemeye başladım. Uzunca bir sessizliğin ardından Zelo ayağa kalktı ve konuşmaya başladı. " Ann ben bunu nasıl yaptım bilmiyorum ama sana böyle davranmamalıydım. Aptalın tekiyim biliyorum" Böyle söylemesi istemiyordum " Zelo..?? " " Hayır" dedi ve bana baktı. " hiç birşey söyleme Özür dilerim" Tekrar " Zelo..??" dedim. Bu sefer çok kötü olmuştum. Zelo yu böyle görmeye dayanamamıştım. " Bunun tek suçlusu Myung Soo " dedim bunu söylerken bağırmıştım. Sonra Myung Soo ayağa kalktı.Ama benim umrumda olan tek şey Zelo ydu .Ilk defa bu kadar yakındık. Ama onunla bunu düşünemezdim. O benim en yakın arkadaşımdı. Zelo ve ben göz gözeydik. Ve Zelo nun gözleri yaş doluydu ve parlıyor. Sadece donakaldım ve soğuk prens bu sessizliği bozdu. " Nasıl açılacağını bilemedim doğal değilmi?" diye bağırdı. Tanrım bu ikilemeden nefret ediyorum. Bu soğuk prens ilk defa gözüme bu kadar saf gözükmüştü. Ama ne demeye çalışıyordu? Myung Soo nun sözü bittikten sonra Zelo Myung Soo ya döndü ve " Bunu düşündüğünü söyleme..!!" Myung Soo " ne düşündüğümü sana sormam. . Ann.." Zelo busefer cidden sinirlendi ve " Sakın. ..!! bi daha onun yanında seni görmek istemiyorum Myung.." bu diyorlogtan sıkılmıştım. Ve Myung Soo ya sinir olmuştum. Zelo nun elini bilerek tuttum. Myung Soo baktı Yüzündeki acıyı görebiliyordum. Bunu yapmak istemiyordum. Ama O an içimden bu soğuk prensi kiskandirmak geçti. Zelo bunu sezmiştim ve o an nasıl oldu bilmiyorum ama Zelo çenemi yavaşça
kendine doğru çekti. ve beni öptü.
***
Sadece düşünürsün başına gelecekleri hiç hesaba katmadan. .
*** Not : kısa oldu ama aceleyle yazdım arkadaşlar diğer bölüm upper uzun olucak merak etmeyin. ..^^
