Bea POV.
Nadat clarke en ik hebben besloten om bij zonsopgang morgenvroeg te vertrekken, ben ik naar buiten gereden. Ik kijk om me heen, zoekend naar de stallen. "Kan ik je ergens mee helpen?" Hoor ik iemand vragen. Ik draai me om en er staat een jongen met iets langer zwart haar voor me. Ik kijk hem fronzend aan. "Ik ben Finn" zegt hij met een glimlach en steekt zijn hand naar me uit. Twijfelend pak ik zijn hand. "Bea" zeg ik nogsteeds fronzend. "Ik ben op zoek naar de stallen" vertel ik hem. "Ik loop wel even met je mee" zegt Finn met een glimlach, en pakt de achterkant van mijn rolstoel vast om me vooruit te duwen. "Bea, ik heb eigenlijk een vraag..." zegt Finn ineens. "En die vraag is?" Vraag ik hem. "Je hebt vast gehoord over Tondc?" Vraagt hij voor de zekerheid, en ik knik. "Zou jij misschien mee willen gaan op verkenning? Aangezien jij de enige bent die op grounder terrein is geweest" vraagt hij hoopvol. Ik zucht. "Ik zou graag willen Finn, maar zoals je kunt zien ben ik nogal invalide op het moment" vertel ik hem. Hij grinnikt. Ik kijk hem verward aan. "Daar heb ik al iets voor geregeld samen met octavia" zegt hij. Zodra we bij de stallen aankomen zie ik Octavia staan tussen 4 paarden in. Zodra ze ons ziet komt ze glimlachend naar ons toe. "En?" Vraagt ze hoopvol. "Zoals ik al tegen Finn zei, ik ben nogal invilade" zeg ik haar met een derpface. Ze krijgt een grijns op haar gezicht en loopt naar de achterkant van de stallen. Dan komt ze terug gelopen met een paard. Is dat Judas?! "Judas?!" Zeg ik enthousiast en rij naar hem toe. Ik aai hem voorzichtig over zijn hoofd. "Ik vond hem bij de afgrond waar je vanaf viel, dus ik dacht al dat die van jou was" zegt Octavia met een glimlach. Ik kijk Octavia dankbaar aan. "Oke, wat is jullie plan?" Vraag ik aan hun. Ze kijken me allebei blij aan en finn begint met uitleggen. "Aangezien jij zoiezo al naar Tondc moet, kunnen wij met je meegaan. En als we eenmaal daar zijn gaan Octavia en ik op verkenning terwijl jij met de flamekeeper en Koning Roan gaat praten" legt Finn uit. "Ik vind het prima, wanneer vertrekken we?" Vraag ik hun. "Nu?" Vraagt Octavia. "Is goed, dan ga ik me even omkleden en wat spullen pakken. Over 15 min ben ik terug" zeg ik tegen hun. Ze knikken en beginnen de paarden klaar te maken, en ik rij met de rolstoel terug naar mijn kamer. Zodra ik bijna bij mijn kamer ben zie ik Bellamy aan komen lopen. Ik ga snel mijn kamer in op de hoop dat die me niet heeft gezien. Ik pak mijn korte spijkerbroekje en een zwart topje uit de kast en rij naar mijn bed. Ik til mezelf op bed en trek de kleren die ik nu aan heb uit. Ik trek met veel moeite mijn broek aan en maak de knoop vast. Ineens gaat de door open en loopt bellamy binnen. Snel houd ik mijn handen voor mijn boobies. "Bellamy!" Zeg ik geïrriteerd. Hij grinnikt maar draait zich om zodat ik snel mijn topje aan kan doen. "Je kan weer kijken" zeg ik en kam mijn haar snel even door. Ik pak mijn gympen en trek die over mijn gips heen aan, wat best wel moeilijk gaat. "Wat ga je doen?" Vraagt bellamy fronzend en komt naast me zitten. "Paardrijden met Finn en Octavia" zeg ik, maar hij merkt dat ik iets achterhoud. "Waarom ga je paardrijden?" Vraagt Bellamy. Ik kijk hem aan met een derpface. "Nee Bea, nee. Jij gaat niet naar Tondc" zegt Bellamy terwijl hij zijn armen over elkaar doet en begint te ijsberen voor mijn neus. "Bellamy ik ga, en je kan me niet tegenhouden. Wat je wel kan is even mijn veters strikken" zeg ik hem. Hij schud lachend zijn hoofd en strikt mijn veters. "Doe je wel alsjebliefd voorzichtig? Weten Abby, Clarke en Marcus uberhoud dat je gaat?" Vraagt hij waarna hij me terug in de rolstoel helpt. "Nee, dus please zeg niks tegen hun. We zijn voor het donker weer terug" zeg ik hem. Hij zucht maar knikt dan toch. Ik glimlach naar hem. "Doe voorzichtig" zegt hij nog, waarna hij me een knuffel geeft en de kamer verlaat. Ik rij snel terug naar de stallen en zodra ik daar kom zijn ze al op me aan het wachten. "Kom" zegt Finn. We lopen naar Judas en ineens tilt Finn me uit de rolstoel. Hij zet me voorzichtig bovenop Judas en ik pak de teugels vast die ik voor hem had gemaakt. "Dankje" zeg ik tegen finn met een glimlach, en hij glimlacht terug. Ik geef Judas een klopje en kijk dan richting octavia. Ze is mijn rolstoel aan het opvouwen, en maakt die vast onder haar zadel. Dat is inderdaad wel handig. Zodra Finn en Octavia ook op hun paard zitten, rijden we richting de poort. Harper maakt snel de poort open en laat ons erdoor waarna we snel het bos in rijden.
