Bea POV.
"Bea! Bellamy!" Hoor ik Jasper roepen zodra ik de tunnel uit loop. Ik kijk de groep opgelucht aan en loop naar ze toe, gevolgd door Bellamy. Gelijk worden we in een grote groepsknuffel getrokken door de hele groep. Zodra ik los laat zie ik Finn aan komen lopen. "Finn!" Roep ik blij. Ik ren naar hem toe en knuffel hem stevig. "Hey Bea" zegt hij lachend. Ik laat hem los en glimlach naar hem. "Genoeg geknuffeld, we moeten terug naar Arkadia" zegt Bellamy ineens. We knikken, waarna we beginnen te lopen. Bellamy besluit vooraan in de groep te lopen, dus lopen Finn en ik achteraan. Na een paar meter komen we onze paarden tegen, die we losmaken en aan de hand meenemen. Ik begin met Finn te praten over vanalles. "Dus jij bent bijna opgeofferd aan de grounders?" Vraag ik fronzend. Finn knikt. "Clarke heeft gelukkig een deal kunnen maken met hun Heda, anders zou ik hier allang niet meer staan" zegt hij en haalt zijn schouders op. Ik grinnik. "Ik ben blij dat ze je niet hebben vermoord Finn" zeg ik met een glimlach. "En ik ben blij dat ze jou niet hebben vermoord" zegt hij lachend. "Ik heb nogsteeds geen flauw idee hoe dat je die val overleefd hebt" zegt hij ongelovig. "Tja ik ben gewoon geweldig" zeg ik en haal mijn schouders op. Finn grinnikt en geeft me een duw tegen mijn schouder.
Na nog een aantal uren te hebben gelopen komen we eindelijk aan bij de poort van arkadia. De poort word opengemaakt en we lopen allemaal naar binnen. Finn en ik lopen naar de stallen, verzorgen de paarden, en besluiten om dan maar de rest op te zoeken. Zodra we de grote hal in lopen zien we de hele groep zitten, ze zijn aan het luisteren naar iets wat Clarke aan het vertellen is. "We hebben een ontmoeting met de grounders vanavond, en gaan hun vertellen dat Bea nu bij ons hoort. Ze word geen grounder" hoor ik clarke zeggen. Ik kijk haar verrast aan. "Wat?" Vraag ik ongelovig. "Bea en Finn, kom erbij" zegt Clarke met een glimlach. Finn en ik lopen richting haar kant. "Wat is er aan de hand?" Vraagt Finn verbaasd. "Bea hoort nu bij ons, en gaat niet naar de grounders" zegt Clarke. "Dat heb ik nooit gezegt!" Zeg ik geïrriteerd. Ineens bemoeit Bellamy zich ermee. "Clarke heeft gelijk, je moet hied blijven" zegt hij. Ik kijk hem boos aan. "Wil iemand hier nog weten wat ik zelf wil?" Vraag ik kwaad. Zodra niemand antwoord storm ik de hal uit. Ik loop naar mijn kamer en duw al mijn spullen snel in een tas. Net als ik de deur uit wil lopen komt Bellamy binnen. "Wat moet je bellamy?" Zeg ik geërgerd. "Bea het spijt me dat je het hier niet mee eens bent, maar je bent veelste zachtaardig en veelste jong om heda te worden. De grounders zijn niet te vertrouwen" zegt hij terwijl hij me ervan weerhoud om de deur uit te kunnen lopen. "Nou raad eens Bellamy? Daar heb ik tenminste een eigen wil, en mensen die me willen om wie ik ben. Misschien heb ik geen gelijk, maar daar ga ik dan vanzelf achter komen" zeg ik hem met tranen in mijn ogen. "Ik snap jou niet Bellamy, waarom gedraag je je ineens zo raar? Komt het door clarke, heeft zei je deze onzin verteld?" Zeg ik gekwetst. "Het is geen onzin, ze heeft gelijk..." zegt Bellamy fronzend. "May we meet again Bellamy, kom me maar opzoeken zodra je weer normaal functioneerd..." zeg ik boos terwijl de tranen blijven lopen. ik duw hem aan de kant en loop stug verder, richting Polis...
