LUNA - WATTYS2018

Bölüm 14 - İlk Randevu

"Dün gece ne oldu yani?"

"Düşündüğüm kadar kötü değildi, bir nevi. Evden kovulmadım ve Brad beni terk etmedi, en azından henüz. Çok garipti ve babam neredeyse ağlıyordu. Annem Brad'e iş bulması gerektiğini söyledi, bebeğimize bizim bakmamız gerekiyormuş. Bu fikri sevmediğine eminim çünkü kolejden ayrılmak zorunda kalacak."

"Bu sadece yapması gereken şeylerden biri, sonuçta bu sizin hatanız. İkinizinde büyüyüp olgunlaşması ve bazı seçimler yapmanız gerekiyor, sadece kendiniz için değil, bebeğiniz için de."

"Evet biliyorum, sadece çok zor zamanlardan geçeceğimi biliyorum ve hazır olduğumu düşünmüyorum."

"Ben her zaman yanında olacağım. Ne olursa!"

Evden içeri girdiğimde, bu sefer aile draması, yerini mutlu sona bırakmaya hazırlanıyordu. Lili ve Parker sarılıyorlardı.

"Doktora gitmeye karar vermene çok sevindim. Seninle gurur duyuyorum oğlum."

"Yani sadece resepsiyona gidip ismimi söyleyeceğim öyle mi?"

"Evet, sonra onlar seni çağıracak. Seninle gelmemi istemediğine emin misin?"

"Bunu yapabilirim anne."

"Ah tanrım, geç kalmadan gitsen iyi olur."

"Tamam." Parker arkasını dönüp beni gördüğünde önce şaşırdı, daha sonra hafifçe gülümsedi.

"Hey, sen."

"Hey. Yani doktora mı gidiyorsun?"

"Evet. Yardıma ihtiyacım var ve artık bunu biliyorum."

"Güzel, senin adına sevindim. Umarım son sarhoşluk hatanda av yine ben olmam."

"Ne demek istiyorsun?"

"Parker okuldaki herkes partine pijamayla katılan Luna hakkında konuşuyor ve tahmin et o kim. Tam karşında duruyor!"

"Ne! N-ne diyeceğimi bilemiyorum. Özür dilerim Luna."

"Evet tabii, daha önce duymuştum." Eliyle saçlarını karıştırdı. Devam ettim. "Gitsen iyi olur. Geç kalmak istemezsin."

"Evet haklısın. Görüşürüz Luna."

Odama çıktığımda ne olduğunu tahmin edebilirsiniz, telefonuma mesaj geldi. Sanırım kimden olduğunu tahmin etmek de zor olmayacaktır. Yeni flörtüm Freddy.

"Merhaba, merak ediyorum da benimle bir noktada buluşmaya ne dersin?"

"Tabii olur, ne zaman düşündün?"

"Birkaç saat içinde?" Birkaç saat mi! Karnımdaki kelebeklerin hareket ettiğini hissedebiliyordum. Beni sürekli çok gergin hissettiriyor ama aynı zamanda heyecanlandırıyordu.

"Tamam, olur :)"

"Bu sefer kesintiler yok. Sadece sen, ben ve gece bizi nereye götürürse." Sarı bir gömlek ve kot pantolon giyip sarı küpelerimi taktım. Parfümü üstüme boşaltırken Freddy'den tekrar mesaj geldi.

"Tanıştığımız yerde buluş benimle :)"

İlk tanıştığımız yere gidene kadar kalbimin hızla çarpması bir saniye bile durmadı. Freddy beni yolun kenarında bekliyordu. Beni görünce gülümsedi.

"Wow! Kendine bir bak. Şuanda en şanslı erkek benim." Yanaklarımın yandığını hissediyordum. Kızarmamı engelleyemiyordum.

"Gidelim mi? Arabam yolun kenarında." Arabası var! Normalde böyle şeyler beni heyecanlandırmazdı ama...Luna tek bir kelime bile etmedin. Anormal biri olduğunu düşünmeden önce hemen birşey söyle!