Her POV
"Cupcake,
Its been 3 days na sinusubukan kitang kausapin, pero bakit ang bilis mong mawala sa paningin ko? Bat hindi kita ma tyempuhan? If your still mad dahil hinalikan kita ulit then im not sorry. I told you already pananagutan ko yun, just please dont do this. Dont avoid me like this dahil nasasaktan ako. I beg you to please answer my calls and text, so is this letter. Wag mo kung pag aalahanin cupcake dahil hindi mo magugustuhan pag napuno na ako.
Mysterious Guy."
Napabuntung hininga na binaba niya ang unang sulat na nabasa niya, andito siya sa cafe at tama ang basa niyo unang sulat dahil may isa pa siyang sulat na hindi nabubuksan galing kay Edward. Naiiling na tumingin siya sa paligid at nginitian ang barista sa counter na nahuli niyang nakatingin sa kanya.
"Cupcake,
Talaga bang dimo ko kayang patawarin? Ano bang dapat na kailangan kung gawin para kausapin mo ulit ako? Naman eh desperado na ako cupcake I even ask my friends help pero tinawanan lang nila ako. Please sweetheart talk to me, tell me what I need to do para mawala na yang galit mo. My days been bad simula lang iwasan mo ko please stop this already, bati mo na ako.
Mysterious Guy."
Naiiling na tinupi niya ang pangalawang sulat ni Edward saka siya napatingin sa labas nang Cafe. Tama ang nabasa niyong iniiwasan ko siya, pero hindi dahil galit ako sa kanya siguro nung una pero after a day nawala na ang galit ko. After that kiss we shared for the 3rd time hindi na kami nagkaroon nang pagkakataon na mag usap dahil tinawagan ako nang kapitbahay ko at sinabing nasa labas nang apartment ang mga gamit ko dahil pinalayas na ako sa apartment na inuupuhan ko. And now im staying sa isang maliit na apartment malapit dito sa school isang kanto lang ang layo. At isa yun sa mga dahilan kaya wala akong oras na harapin si Edward dahil kailangan kung maglipat ng mga gamit at maghanap nang isa pang trabaho which is sadly dahil hanggang ngayon wala parin akong mahanap.
Napatingin siya sa cellphone niya nang biglang mag ring ito. Kunot noong sinagot niya ang tawag nang makitang si Taffy ang caller.
"Hello."
"I miss you."
Tiningnan niya ang phone saka ito dinikit ulit sa tenga niya.
"Edward? Bakit ikaw ang may hawak nang cellphone ni Taffy?"
"I need to borrow her phone dahil alam kung sasagutin mo ang tawag niya, I badly need to talk to you cupcake. Binabaliw mo ako sa pag iwas mo eh. Please tama na, wag mo na akong iwasan suko na ako." Malambing na sabi nito.
"Ed its not like that ok? Nagkaroon lang ako nang problema at kailangan kong ayusin muna yun. At wag kang oa ha may kasalanan kapa sa akin."
She hear him sigh.
"Kaya ba ang lungkot nang mukha mo ngaun? Diba sabi ko naman sayo kung may problema ka tawagan mo ako? Bat dimo ginawa?"masungit na sabi nito na nagpangiti sa kanya.
"Kasi po kayang kaya ko naman ang problema na kinakaharap ko tsaka relax ka lang wag kang oa ha, ok lang ako." sabi ko dito.
"Then why is it ang lungkot mo paring tingnan?"sabi nito na nagpalingon sa kanya sa may pintuan nang cafe, their she saw edward standing next to the door habang ang mga kabarkada nito at si Taffy ay nakaupo 5 tables away from her. She even saw taffy wave her hand and motion a sorry to her.
Magsasalita pa sana siya nang makita niyang naglakad si Edward palapit sa kanya. Nagtatakang tinitigan niya ito nang huminto ito sa harap niya habang nasa tenga parin ang phone ni Taffy.
BINABASA MO ANG
Love Cafe (Mayward) completed
FanfictionHave you ever fall in love to a person na hindi mo pa nakikita or nakilala ng personal? Nakakausap mo siya pero sa sulat lang, Ni hindi mo nga alam ang pangalan niya. I know its weird right? But what if it will happen to you? Anong gagawin mo?