Her POV
Napangiti siya nang maramdaman niya ang pag yakap sa kanya ni Edward mula sa likuran, nasa japan parin sila and tomorrow will be their last day here. Sa mga nakalipas na araw wala silang ginawa kundi ang mamasyal ang mag quality time and she could not ask for more.
"What are you thinking cupcake?" malambing na tanong sa kanya nang asawa.
She smile tsaka umiling, she look at the view infront of her, the lights of the city na kitang kita niya habang nakatayo sila sa balkonahe nang hotel.
"Wala lang, masaya lang ako." sabi niya tsaka hinawakan ang braso nitong nakapulupot sa bewang niya. "I never expected na mangyayari to, ikaw at ako parin." sabi ko tsaka ito hinarap at hinawakan ang mukha nito. "wag na wag muna akong iiwan ha? Dahil hindi ko nakakayanin yun."
Nakita niya ang pag daan nang emosyon sa mga mata ni Edward, he grab her hands tsaka ito hinawakan nang mahigpit habang nakatitig sa kanya. "I will never leave you intentionally sweetheart, yun ang isa sa mga bagay na ni sa isip hindi ko magawa. Mahal na mahal kita and leaving you means hell to me." Seryosong sabi nito na nagpangiti sa kanya. Hearing him say those words is a big assurance that makes her heart calm and melt at the same time.
"May tanong ako, when did you fall in love with me?" nakangiti niyang tanong dito habang nakahilig ang ulo niya sa dibdib nito.
She hear edward sigh kaya tiningala niya ito. She was about to say something nang bigla siya nitong halikan sa labi. Nang pakawalan nito ang labi niya ay pinagdikit nito ang ilong nila na palagi nitong ginagawa simula pa nung una silang magkaharap.
"hmmm kelan nga ba? Siguro nung unang magkatinginan ang mga mata natin sa labas nang Love Cafe." He said tsaka ito ngumiti na tila inaalala ang panahon na yon. "When your eyes met mine, it may sound so gay but tumigil ang paghinga ko. Natulala ako at ang lakas nang tibok nang puso ko. But when you look away and look at my friends pass by infront of you, hindi ko alam kung ano ang nag udyok sa akin para mag paiwan at tumayo sa gilid mo at tell you na nakaharang ka sa dinadaanan ko. But when your eyes look at me naramdaman ko ulit ang bilis nang tibok nang puso ko, and to make it more crazy nalanghap ko ang bango mo nang nilapit ko ang mukha ko sayo. I know right there and then na magiging malaki kang parte nang buhay ko." he said.
"I remember that day," nakangiti niyang sabi. "Alam mo bang subra ang kaba ko nang makita ko kayong anim sa harap ko, lalo na nung mapatingin ako sayo. But wait since nasa labas kayo nang Cafe non so that means ba na matagal mo nang alam na ako si Cupcake?"tanong niya dito.
Umiling ito tsaka umupo sa upuan sabay hila sa kanya para umupo sa kandungan nito. "Nope, I promise hindi ko talaga alam na ikaw at si cupcake ay iisa. But Cyrus and Nathaniel knew na ikaw ang kasulatan ko." sabi nito na nagpanganga sa kanya."Yeah those two saw you writing sa spot nating dalawa, but they never tell me at all. But you know what kahit na anong pang aasar sa akin nina cyrus na kesyo ang ganda daw nang kasulatan ko sa sa coffee shop nayun, I never really got the feels na sumira sa usapan natin at subaybayan ka nang palihim, maybe because my mind is way to busy thinking about you, the woman who take my breath away by looking at me. Kaya imagine my shock nang malaman kong ikaw at si cupcake ay iisa. I am so over joyed and as what my friends says dinaan kita sa paspasan, walang ligaw ligaw inangkin na agad kita." nakangisi nitong sabi kaya hinampas niya ito sa balikat.
"In all the things that happen to us I only regret one thing." sabi nito kaya napatingin siya dito. Edward look at her eyes at kitang kita niya ang pagdaan nang lungkot sa mga mata nito. "I regret making you cry because of the pain na ako ang dahilan." sabi nito at ramdam niya ang paghigpit nang yakap nito sa kanya. "When we became official na magjowa I promise to myself to never hurt you. Because you only deserve happiness in life but then nasaktan kita and I dont know what to do to make it up to those nights na umiiyak ka dahil sa akin."
Napaawang ang labi niya nang makita niya ang pagtulo nang luha sa mga mata nito. "I will never get tired of saying sorry dahil nasaktan kita, and i will spend my entire life making sure na makabawi ako sayo. I wont promise to not make you cry but I will try my best na kung sakali mang may luha na tutulo sa mga mata mo ang magiging dahilan non ay purong kaligayahan lang. I dont wanna h-------."
Napatigil ito sa pagsasalita nang halikan niya ito sa labi. After the kiss ay pinakatitigan niya ito.
"I Love you." nakangiti niyang sabi dito tsaka niya pinahid ang mga luha nito. "Sapat na sa akin ang malaman na mahal mo ako at nandito ka,buhay at minamahal ako.Pagkatapos kong malaman ang buong pangyayari isa lang ang palagi kung hiling sa diyos at yun ay hayaan niyang makasama kita hanggang sa huling hininga ko. Ikaw lang sapat na, makita lang kitang nakangiti bawing bawi na ang lahat nang sakit na pinag daanan ko."
Magsasalita pa sana siya nang sakupin nito ang labi niya at bigyan siya nang malalim na halik.
"I love you." pabulong nitong sabi tsaka siya niyakap nang mahigpit.
She smile and hug her husband back, hindi niya alam kung ilang minuto o oras silang nakaupo lang sa balkonahe naramdaman nalang niya ang pagbuhat nang asawa niya sa kanya at paglapag sa kanya sa kama. Bago paman siya lamunin nang antok ay ramdam niya ang pagtitig nito at paulit ulit na paghalik nito sa noo niya. Hindi niya alam kung panaginip lang ba pero napangiti siya sa salitang narinig niya.
"I will always love you cupcake, noon at ngayon hanggang habang buhay ikaw lang mamahalin ko."
-----------------------------------------------------####-----------------------------------------------------
sorry sa tagal na update, busy ang lola niyo. Jusko lord pengeng edward please hahahaha. I kennot sa mga ganap this past few days hahaha tuwang tuwa ang puso ko at sana kayo din.
Dont forget to vote and comment
Gabriel143
BINABASA MO ANG
Love Cafe (Mayward) completed
FanfictionHave you ever fall in love to a person na hindi mo pa nakikita or nakilala ng personal? Nakakausap mo siya pero sa sulat lang, Ni hindi mo nga alam ang pangalan niya. I know its weird right? But what if it will happen to you? Anong gagawin mo?