SADECE ARKADAŞIM

31

Egemen den  ayrıldım. Arkamı döner dönmez beni kesip yicek gözlerle karşılaştım. Haha kıskandılar. Oh olsun size. Ama çocukta tatlı yani tabi kıskanırlar. Ama Cem dünyanın en tat- Aaa gene başladım. Tamam susuyorum. Işte başlıyoruz "Bakın çocuklar Egemen. Meğersem burda oturuyormuş." dedim. Iyice sinir oldular tabi.

Cem    "Demek öyle?"

"Evet. Çok güzel demi?"

Kaan   "Hı hı çok güzel."

"Tanıştırıyım sizi. Cem i  tanıyorsundur zaten. Onlar ise  Kaan Can Krem. Bu da çook yakın arkadaşım Egemen." Hepsini tek tek gösterdim.

Kaan    "Bende çoook memnun oldum."

Can    "Bende."

Kerem     "Bende memnun oldum." dediler ve el sıkıştılar. Hepsi kıskançlık madalyası alabilirdi şuan. Egemen e  döndüm ve "Yemeğe gelmek ister misin?" diye sordum. Biraz düşündü.  "Malesef bu akşam ailemle olmak zorundayım." dedi. Yalandan ofladım.

"Ama sen üzülme. Çünkü kahvaltı da benden kurtulamazsın. O kafede ki  gibi istiyorum ama bak." dedi. Ne kafes- Aferin ya. Daha sinir olurlar şimdi.

"Hmm. Düşünmem lazım."

"Aaa ama banane. Bak gelmem."

"Tamam tamam. Size kral kahvaltısı hazırlayacağım efendim."

"Ha şöyle güzellik. Kaçta geliyim?"

"10 gibi gel."

"Hmmm tamam.Hadi sonra görüşürüz o zaman güzellik."

"Görüşürüz." dedim ve sarıldım. O da sarıldı ve gitti. Arkamı döndüm ve yürümeye başladım. Şaşkınlıktan kaldılar orda. Sonra peşimden geldiler ama hiç konuşmadılar. Eve geldiğimde kızlar koltukta oturmuşlardı. Erkekler de tam karşılarına ama birbirlerine bakmıyorlardı. Sanırım kızlar telefonu kaptırdı ama benim ki hala duruyor. Umarım akıllarına gelmez. Cem ler de  geçince konuya girdim. "Kızlar yarın kahvaltıya misafirimiz var." dedim. Kızlar da bana döndüler.

Yağmur    "O sürtük mü gene?"

Ecem    "Oysa hiç bir şey yapmam."

Aslı    "Bende."

"Bakın misafirimiz dedim. O kız bizim değil karşınızdaki şahısların misafiri."

Aslı    "E kim o zaman? Burda kimseyi tanımıyorum ki." dedi. Bende yüzüme baya büyük bir gülümseme yerleştirip "Egemennnnn.'" dedim. Cem ler  hariç kızlar ve erkekler baya bir şaşırdı. Berke    "Nasıl ya?"

Yağmur    "Aynen kızım. Nasıl ya? "

"O burda oturuyormuş. Ecem o gün konuşmuştuk ya onunla gene buluşalım filan diye. Işte biz sadece kafeye filan gitmiştik. O hep bana arkadaşlık yaptı. Sizin gibi çok yakın arkadaşım. Neyse o burda oturuyormuş sanırım. Çünkü daha demin düşerken beni biri tuttu. Baktığımda Egemen olduğunu gördüm." dedim. Hepsi ağzı beş karış açık beni dinledi. Keşke kahkaha atabilseydim. Off of. Kendini ilk Yağmur topladı.

Yağmur    "Ayy çok sevindim ya."

Ecem    "Aynen ya. Kızları tanıştıralım onunla. (Kızlara döndü) Kızlar çok komik biri ya. Okulda Aleyna yı  aradı. Konuştuk falan. Çok komik. Ben de şahsen tanışmadım ama faceden biliyoruz birbirimizi. Aleyna dan  sonra konuştuk." Aferin kız.

Aslı    "Tamam tanışalım. Ama kızlar yarın çok güzel bir kahvaltı hazırlıyoruz."

"Aynen kızlar. Hadi neyse yukarı çıkalım. Orda konuşuruz." dedim ve yukarı çıktık. Hayret erkekler tek bir laf etmedi. Aman banane ne halleri varsa görsünler. Aslı beni kolumdan tutup odaya çekiştirdi.