My Kind Of Lux (Spg) Slow-update

Chapter 24 MKOL

Chapter 24

"B-baby... Y-you're kidding right?" Naguguluhang tanong ko sa kanya.

His eyebrow furrowed. "Please stop calling me baby. I think I'm too old for that."

Napaawang ang bibig ko. No, this can't be true. Hindi to totoo! He's kidding me, right??

Unti-unting namimigat ang puso ko sa narinig. Imposible 'to! He can't have an amnesia! Hindi maari! Hindi niya ako pwedeng makalimutan!

"Wait, what happened that day after you left me on my suite?" He asked me with an innocent look.

Bumibilis ang tibok ng puso ko sa sobrang lungkot at kaba. Hindi ko mawari kung ano ang dapat kong maramdaman. Hindi ko alam kung paano magreact sa mga kilos at binibigkas ng bibig niya.

Hindi ako umimik. That day? Anong ibig niyang sabihin? Was he talking about his birthday? That was several months ago!

"S-so.. you dont r-remember anything? a-about what happened?" Gusto ko rin sanang idagdag kung hindi niya rin ba naalala ang tungkol sa aming dalawa. Pero natatakot akong tanungin siya. Natatakot ako sa magiging sagot niya. Natatakot akong makompermang tuluyan niya ngang nakalimutan ang lahat nang tungkol sa relasyon namin.

"U-uhmm .. ewan ko." Yumuko siya at napahilot sa sentido. "J-just after that time noong umalis ka. I was driving h-hindi ko alam kung saan ako pupunta... t-then there's a light. And everything went black."

Nakatulala lamang ako habang nakikinig sa mga kenuwento niya sa akin. Mas lalo akong naguluhan. Nasaan ang parteng 'yun sa isip niya kung saan ay nandun ako? Bakit nakalimutan niya ang bahaging 'yun sa buhay niya?

"Hey!" He snapped his fingers on me. "Damn! Bakit nga ba ikaw 'yung nandito? At kailan ka pa may paki-alam sa akin?"

Tinititigan ko siya at iniobserbaran ang mukha niya.

"D-dont tell me... May nangyari sa atin?dahil alam kong wala." Anito na napakunot noo.

"Uh, y-yeah, wala naman talaga." bulong ko at napayuko para itago ang namumuong luha sa gilid ng mga mata ko.

"Now, why are you here? And where's Dad? Alam niya bang nasa hospital ako? And how long have i been here by the way? Fuck!" sunod-sunod niyang tanong at napamura na naman habang hinahawakan niya ang nakabendang ulo.

Agad kong hinila ang mga kamay niya. "Wait. D-dont touch it. B-baka mas lalong sasakit ang ulo mo."

"D-damn! What happened Lux?" He asked with a confusion on his eyes.

I cleared my throat and took a deep sigh.

"Uh-hmm ...Ang alam ko lang ay ..N-naaksidente ka..y-yun marahil ang nangyari sa 'yo, like what you told me earlier." gumaralgal ang boses ko dahil sa bigat ng dibdib ko. Hindi ako makapaniwalang may amnesia siya. Na hindi niya maalala 'yung mga panahon na naging parte ako nang buhay niya.

Napahilamos siya sa nalaman.

"Si Dad? Dumalaw na ba siya dito? Si Doc?" aniya.

Nanlaki ang mga mata ko. Oo nga pala, i have to call the doctor.

"Uh, oo nga pala.. I'll have to call the doctor. W-will you be fine, if i leave you for a minute?" Nag-aalalang tanong ko sa kanya.

"Uh, i mean my brother.. please call my brother. And where's my fucking phone?" sigaw niya bigla kaya ako napasinghap. He was massaging his forehead. Siguro ay masakit ang ulo niya, epekto marahil ng pagkakabagok ng ulo nito.

Brother? So may kuya siya? How come he never told me about this before? Gusto kong mainis sa kanya, pero hindi ko maatim dahil sa kalagayan niya ngayon.