Possessive (ViceRylle)

Part 32

We both woke up with jolt. Nakarinig kami ng kung anong nabasag sa baba. Vice turned to look at me, he gestured me to not make a noise, with his forefinger just above his lips in a shushing gesture. 

Dahan dahan naman siyang tumayo at inakay niya ako sa corner ng kwarto. Lumapit siya sa bedside table ko at lumuhod, may kung ano siyang inaabot sa ilalim non.

What the hell is he doing? Hindi ko alam kung ano ang iniisip niya dahil masyadong gulo ang pag-iisip ko ngayon dahil sa kabang nararamdaman ko.

I gasped when I see him holding a gun.

He made me hold the gun with my shaking hands. "If anyone comes through that door that isn't me, shoot them." He has a determined look on his face.

My heart pounding so hard, I can almost feel it all over my body. My head is clouded with what I have to do. Can I really shoot someone?

I shook my head. "No. No Vice please. I-I can't do that."

"You can. And you have to." He kissed me on the forehead then looked at me straight in the eye. "Keep your finger off that trigger, if somebody walks through that door, you grab hold of it, you squeeze and fire! You hear me?"

Tumakbo siya sa palabas ng kwarto but not before grabbing another gun under his bedside table. Hinila din niya pasara ang pintuan. My mind is going crazy right now. Hindi ko alam kung anong nangyayari sa baba, kung may nasaktan ba, may nakapasok, o kung okay lang ba si Vice. Hawak ko pa din ang baril sa nanginginig kong kamay. 

Hindi ko inalis ang tingin ko sa pinto, nakatutok doon ang hawak kong baril habang patagild na pumupunta ako sa banyo. 

My heart is racing, sweat dripping from my forehead. Hindi ko mapigilan ang sarili kong manginig sa takot. 

Vice's POV

I was making my way back up the room. Someone threw flashbangs on the front of the house and one went in the window. Kaya medyo nagulat din ang lahat. 

Parang isang can ang flashbang. May tatanggalin kang pin at kapag sumabog yun nakakasilaw na liwanag at malakas na pagsabog ang bubungad sayo. Yung liwanag ang magbibigay ng pansamantalang pagkabulag. 

It was a good thing na yung nakapagtago ang mga tauhan ko bago pa sumabog ang flashbang, at wala namang tao sa baba ng bahay kaya wala namang malalang nasaktan. Pero dahil sa lakas ng sabog medyo wala pa sa wisyo ang ilan sa kanila.

Dahan dahan kong binuksan ang pintuan para silipin si K. Baka mamaya kapag biglaan kong binuksan ang pinto ako pa ang barilin niya dahil sa gulat.

Pero ako ang nagulat ng makitang wala siya sa lugar na pinag iwanan ko sa kanya.

I held the gun infront of me, gripping it tightly, feeling scared thinking that K might have been abducted. Napabaling ako sa pinto ng cr, nakita kong bahagyang nakaawang ang pinto non.

My breathing raising by the second. Not knowing kung ano nangyari sa kanya.

 Sumandal ako sa tabi ng pinto, bracing myself when K suddenly comes out, pointing a gun at me. "K! It's me! Don't shoot! It's me! It's Vice, baby."