Just This Once #ManilaTimesAwards

Prolouge

Just this Once

"Hiwalayan mo ang anak ko. Para din sa kapakanan niya ito. Maniwala ka sakin. He will not be successful with you around. Di isang katulad mo ang sasagabal sa kinabukasan niya"

Iyan ang mga katagang paulit-ulit na lang umaalingawngaw sa isip ko. Tangina. Ito na.

This was our 1st anniversary, September 23, his birthday. But I will destroy it, for himself. I will hurt him, para ito sa kanya.

I received a text from him

"Baby please. I can forgive you. Leave him for me. Punta ka sa rooftop kung saan natin sinimulan ang lahat. We'll start all over again. Please. Baby. I am here waiting."

It's kind of absurb na kind saan namin sinimulan ang lahat ay dun ko naman puputulin kung ano man ang namamagitan saming dalawa. I will end this bullshit .

Nang sandaling makarating ako sa rooftop ng kompanya. Nakita ko siya dun na pinagmamasdan ang mga ilaw ng siyudad na para bang mga bituin na iba't iba ang kulay. Putangina, mamimiss ko itong taong ito. He is still in his suit that made him more manly than ever. Ang swerte ko dahil minahal ako ng taong ito. Nakakalungkot lang kasi di ko maibabalik sa kanya ang pagmamahal at sakripisyo niya para sa akin. Naging duwag ako dahil wala na akong naisip na ibang paraan para mailigtas ang SK at ang pamilya ko.

Ever since, this relationship is forbidden. Alam ko na yun, nakakapangsisi lang kasi ipinilit pa naming dalawa eh sadya namang hindi kami ang para sa isa't isa.

Nang sandaling maramdaman niya ang presensya ko ay napaharap siya sakin "Baby..."

Halos maluha-luha pa itong lumapit sa akin tsaka ako niyapos. "I thought I will not able to see you again. I missed you... So much. Nasasaktan ako kapag wala ka. Leave him for me please. Alam kong ako ang mahal mo"

Kumawala ako sa mga bisig niya at lubos ko iyong pinagsisihan Pinilit kong maging matatag. "Michael... Let's end this"

"I prepared things for you. See? You like stars right. Pinaakyat ko na ang mga gamit dito para dito na tayo magdate. Para makita mo na rin ang mga bituin na kasama ako"

He continue talking as if di niya ako naririnig. Kapag nagpatuloy ito baka bumigay ako sa kanya at di magawa ang dapat kong gawin."Ito upo ka na---"

"MICHAEL, I WANT TO LEAVE YOU!!!"

Napatigil siya sa kanyang ginagawa at napatitig sakin. "What? No! Hindi! Hindi ako papayag! What? Do you love him? It's okay as long as you stay with me. Dito ka lang sa tabi ko. Sige mahalin mo siya, titiisin ko. Just stay with me then eventually you'll fall in love with me again. Hindi ako magtatampo, hindi ko pipilitin ang nararamdaman mo but please stay with me. Binigyan mo ng kulay ang buhay ko, wag ko naman yun kuning bigla sa akin."

Gusto kong maiyak dahil sa mga pinagsasasabi niya. "Naririnig mo ba ang sarili mo? Mukha kang tanga. Alam mo ba yun?"

"Oo tanga na ako kung tanga! Just please stay with me. I love you... So much."

Wala na akong maisip na iba pang paraan para iwan niya ako. I stared a him coldly. "Buntis ako"

Nagbago ang ekspresyon ng mukha niya. Di ko alam kyng natutuwa ba siya o malulungkot basta halo halo ang eskpresyon na nakikita ko sa mukha niya. "talaga? Ako ang ama--"

"Hindi. Si Xavier. Si Xavier ang ama ng batang dinadala ko" I tried to hold everything that I can para di ako magbreakdown sa harapan niya. Or else I will fail.

I can see the frustration in his face, napasabunot siya sa buhok niya. "Tangina! You are cheating me all this time?!?!" Anger was written all over his face.