MY BOYFRIEND IS A GHOST (NOT COMPLETED)

CHAPTER 3 (STARTING OF FRIENDSHIP)

Goodmorniiing! Puerto! Goodmorning mansion! Umaga na 8am na pero maingay na sa mansion siguro nandito na yung bibili lang mansion at by the way 3days na kame dito pero feeling ko 2weeks na.

"Maria anaak, bumangon kana jan ah. Magalmusal kana sa baba nandun si manang gloria" utos sakin ni mommy.

"Opo pababa na po" sagot ko.

Pero bago ko bumaba e naoadaan ulit ako sa kwarto ni lola nagbabakasakaling nandun ulit si emmanuel. Curious ako sakaniya. Pero mas curious ako sa batang lalaking nagpaparamdam daw dito sa mansion.

"Mommy? May nagparamdam na ba kagabe? Diko kase naramdaman" tanong ko.

"Wala nga anak e. Bakit? Muoang nahihilig kana sa ganyan anak ah. Baka kung mapaano kana" sambit ni mommy.

"E basta yung emmanuel gusto ko ulit siya makalaro o makausap. Mommy kilala mo ba siya" tanong ko.

"Anak alam mo guni guni lang yun. Alam ko may magmumukto dito pero anak ilang araw na tayo nandito e wala naman tayong nararamdaman" sagot ni mommy.

"Pero ma..." tigil ko nang may marinig ako tumatawag sakin.

"Psst!"

"Mommy narinig mo yon?" Tanong ko sa mommy ko.

"Ang alin? Masyadong tahimik anak. Maiwan na kita jan pumunta kana sa kusina at kakain na wag na isipin yang mga guni guni mo" sambit ni mommy.

"Maria!" Tawag sakin ng isang nilalng hindi ko alam kung saan nagmumula.

"Sino ka? Nasan ka? Bat moko kilala?" Tanong ko habang naglalakad kung saan saan.

"Huy! Hahahaha" gulat sakin ni emmanuel.

"Ano kaba! Nakakagulat ka akala ko kung sino. Akala ko multo na" inis kong sinabe kay emmanuel. Kase naman aatakihin na ko sa puso.

"Hahaha. Nakakatawa ka. Matatakutin ka pala. Wag kang mag alala di ka lapitin ng multo duwag ka e" pang aasar sakin ni emmanuel

"Oy hindi ah. Nagulat lang ako dahil ginulat moko pero di ako duwag. Gusto ko ngang makakita ng multo e" sagot ko sakanya.

"Walang multo dito." Seryosong sagot niya

"Meron sabe ni mommy ko meron daw isang batang lalaki. Gusto ko siyang makita. Dahil mahilig ako sa mga ganung bagay" sagot ko.

"Batang lalaki? Anong kwento sa batang lalaking yon?" Tanong ni emmauel

"Sabe ni mommy namatay daw yun nasalvage dto sa may likod ng mansion nila lola." Sagot ko.

"Salvage?..." tanong nya

"Oo salvage. Hindi ko alam kung anong ibig sabihin nun e pero hayaan na." Sagot ko.

"Tara laro tayo sa likod ng mansion may maliit ng palaruan don" aya niya sakin.

"Ayoko pagagalitan ako ng mommy ko" tanggi ko.

"Dali na sandali lang tayo doon. Hi di tayo magtatagal" pangungulit niya akin.

"Sige na nga pero saglit lang tayo ah pagagalitan ako ng mommy ko e." Sambit ko.

"Oo na tara na" sabay hila sakin at tumakbo kame.

Nasa palaruan na kame nagulat ako dahil meron palang gantong klaseng lugar sa likod ng mansion nila lola.

May playground may fountain at mga magaganda bulaklak at malilinis na upuan na gawa sa bato.

"Ang ganda naman dito" manghang sabe ko. Nakakamangha naman talaga kase napakalinis ng lugar na to. Parang eto lang ata ang malinis sa buong mansion e.

"Maganda talaga sabe ko sayo e." Tuwang sabi ni emmanuel.

"Paano mo nalaman ang gantong lugar sa parte ng bahay ng mansion nila lola?" Tanong ko kay emmanuel.

"Nakita ko lang. Pati may daan pallabas dun pwedeng pumasok kahit na sino." Sagot niya.

"Paano? Hindi ba mahigpit sina lola para makapagpasok ng ibang tao dito sa mansion?" Tanong ko. (SABE KO SAINYO PALATANONG AKO E HAHAHAHAHA)

"Ewan ko. Ang alam ko nakakapasok ako dito maganda naman siya e pati ngayon lang kayo umuwe dito diba?" Sagot nya.

"Oo ngayon lang. Matagal na kase kameng hindi nakakapunta dito. Actually ngayon lang ako nakapunta dito." Sagot ko.

"Bakit kayo napunta dito?" Tanon ni emmanuel.

"Hmm. Sabe ni mommy ibebenta na raw tong mansion may gustong bumili at irenovate tong mansion" sabe ko kay emmanuel.

"Ha ano? Ibebenta to? Hindi pwede." Sagot nya.

"Ha? Bakit hindi pwede? Bakit bahay mo ba to?" Inis kong sagot. (AWAY BATA HAHAHAHAHA)

"Ahh wala wag mo nang isipin yon" sagot niya.

"Alam mo napakaweird mo. Kahapon bigla kang nawawala ngayon naman inaangkin mo bahay namin" sagot ko

"Wala. Sge na alis na ko baka hinahanap kana ng mommy mo" sambit nya.

"Ay oo nga pala na ko pagagalitan ako nun kanina pa ko wala sabe ko naman kase sayo saglit lang tayo e" habang sinasabe ko ito ay nakatingin na ko sa pintuan ngunit pag lingon ko sakanya e biglang..

"Papagalitan tuloy ako... emmanuel? Nawala ka na naman. Hayy ang weird talaga niya" sambit ko

"Maria, maria anak. Nasan na ba tong batang to." Tawag ni mommy

"Po? Mommy nandito po ako" sagot ko.

"San kaba galing bata kapa kanina pa kita hinahanap ano bang ginagawa mo dito sa likod ng mansion ng lola mo siguro hinahanap mo na naman yang hilig mo" galit na sambit ni mommy.

"Hindi ma look ang ganda kaya dito" sabay turo ngunit pagturo ko e isang panget na damuhan na lang aking nakita

"Anak anong maganda diyan? E puro damo yan hindi pa tayo nakakapaglinis jan" sagot ng mommy ko.

"Pero ma. Maganda to kanina" sagot ko.

"Anak ano na naman vang guni guni ang naiisip mo? Kakapanood mo yan ng kung ano ano kaya ganyan na lang naiisip mo" sagot ni mommy.

"Mommy di ako nagbibiro promise meron akong kaibigan dito" sagot ko.

"Anak sino naman anng kaibigan mo dito e napakalaayo natin sa bayan at bibihira ang mga bata dito." Sagot ni mommy.

"Basta mommy alam ko kung ano yung nakikita ko" sagot ko.

"Haynako bahala ka anak. Halika na punasok na tayo at sinabe ko na sayong kumain na kung saan saan kapa pumu punta" saway sakin ni mommy.

"Opo eto na" sagot ko.

Bakit ganun? Ang weird ng mundo. Napakaweird bakit ba sa tuwing darating si mommy e laging nawawalaa si emmanuel? Galit ba siya kay mommy? O takot siyang makita si mommy? Haynako. Bat ba ko napunta sa lugar na to napaakaadaming weirdong tao. For sure makikita ko na naman siya pero sana makita na rin sya ni mommy para maniwala na sya.

--
Naenjoy nyo ba? 😊 sanaa naenjoy. More votes to more stories 😊
#MARIAEMMANUEL
#FRIENDSHIP
#MYBOYFRIENDISAGHOST