MY BOYFRIEND IS A GHOST (NOT COMPLETED)

Chapter 15- GOING BACK TO PUERTO

7pm in the evening na paalis na kame papunta ng puerto , with family and ofcourse si aly. hindi naman yan nawawala sa mga lakad namin pag nandito siya sa pilipinas e. ipang araw na naman kame sa puerto, babalikan ko na naman ang lugar kung saan nagsimula ang lahat lahat.

"Emmanuel?" Tawag ko sakanya habang nasa byahe kame. Yes kasama siya gusto niyang umuwe ulit kung saan nagsimula ang lahat.

"Oh?" Sagot niya.

"Layo ng tingin ah. May problema ka?" Tanong ko.

"Wala naman naiisip ko lang what if isang araw bigla na lang kunin ung inagaw natin?" Sagot niya.

Inagaw namin? Tekaaa.....

"Inagaw? Natin? Anong ibig sabihin?" Tanong ko.

"Inagaw. Inagaw nating buhay" sagot niya.

"Hey anong inagaw?" Sabat ni aly. Eto na naman si chismosa 😂

"Wala wala aly. Mind your own business pwede" sagot ko.

"Hala siya. Kayo ba?" Tanong niya. Hindi talaga sya matahimik no.

"Aly. Walang kame magkaibigan kame." Sagot ni emmanuel.

"See? Magkaibigan. Manahimik kana jan" sabat ko.

"Talaga? Alam mo emmanuel matagal na kong single at ready to mingle baka naman naghahanap ka available ako." Paglalandi ni aly. JUSKO TEH. WALANG WALA KANA BA? talagang sinuko na ang sarili? Hahahaha

"Huy aly ano kaba. Nakakahiya ka" sagot ko.

"It's okay haha. Nakakatuwa nga sya e. Pero sorry aly ah. May inaantay kase ko." Sagot ni emmanuel.

"Ay may inaantay. Di na dadating yon." Sagot ni aly.

"Dadating yon. Not now but soon" sagot ni emmanuel.

"Alam mo aly. Masyado kanang chismosa ano. Shut up" sagot ko.

"Edi sige." Sagot niya.

Habang nanahimik na si aly. Tinitigan ko si emmanuel and question my self sino ung inaantay niya? Matanggap kaya siya? Ay nako. Bakit ko kase iniisip e ano bang pake ko don.

AFTER AN HOURSSSSSS 😂

Were finally here at puerto. Nandito na kame sa mansion.

"Wow! Eto ba ung mansion nyo dto? Grabe napakaluma na nya at mukang hunted house." Sabe ni aly.

"Oo nga e. Wala na kase ung dating caretaker dito namatay na." Sagot ko.

"E sino na pumalit?" Sagot ni aly.

"Si mang ruben. Kapatid nung dating caretaker namin. Dati rin namin siyang hardenero." Sagot ko.

"Ahhh. Pero maganda sya pag nalinisan. Laki no" sagot ni aly.

"Maraming memories dto. Maraming tao ang napasaya netong mansion na to" sabat ni emmanuel.

"Ay dito ka din?" Tanong ni aly.

"Yes dati kong tagahanga ng mansion na to. Until now" sagot ni emmanuel.

"Bakit?" Tanong ni aly.

"Bakit? Kase sobrang ganda niya. Hindi gaano kagara pero kung pagmamasdan mo napakahiwaga ng mansion na to. Dati kong tambay sa mansion na to umaakyat pa ko sa bakod makapasok lang kahit hanggang sa garden lang. Pero nahuhuli ako ng mga gwardya pero buti na lang mabait ang lola ni maria at pinapapasok at pinapakain pako sa loob" sagot ni emmanuel.

"Grabe bait pala ng lola ko. Sana nagtagal pa sya." Sagot ko.

"Tara maria." Yaya ni emmanuel.

"Bakit? Saan?" Sagot ko

"Basta (sabay hila)" emmanuel.

"HOY PANO KO SAMA NAMAN AKO" Sigaw ni aly.

"Wag na jan kana lang saglit lang kame" sigaw ni emmanuel habang tunatakbo kame.

"Ang weird nung lalaking yon. Pero gwapo sya." Sagot ni aly at pumasok na sa loob.

Meanwhile..

"Emmanuel saan ba tayo ppnta?" Tanong ko

"Dito" sagot niya

Tinuro niya ang bahay dati ni mang luis kung saan binawian ito ng buhay.

"Emmanuel.." sabe ko.

"Bakit? Wag kang matakot gusto ko lang magpasalamat kay mang luis. Sa binigay niyang buhay sakin. Alam ko kulang ang pasasalamat para mabayaran ko ung ginawa nya para sakin." Sagot niya.

"Alam ko yon. Pero tagal na pala simula nung nawala si mang luis. Pag pupunta ko dito sya lagi inaalala ko kung anong sakripisyo ang ginawa niya para sayo." Sagot ko.

"Nakakalungkot lang kase sya pa ang nagbigay ng buhay para sakin" sagot niya.

"Sguro masaya na si mang luis ngayon. Kase alam niyang tamang tao ung pinagbigayan niya ng sariling buhay niya." Sagot ko.

"Salamat maria. At nakilala kita alam ko hnd ganun kadali na tanggapin ako sa lahat ng nangyare. Alam ko hindi ako normal alam ko na panandalian lang ang lahat ng ito pero maria...." sagot niya.

"Ano yon?" Sagot ko.

EMMANUEL'S POV

"Salamat maria. At nakilala kita alam ko hnd ganun kadali na tanggapin ako sa lahat ng nangyare. Alam ko hindi ako normal alam ko na panandalian lang ang lahat ng ito pero maria...." Sabe ko.

"Ano yon? Sagot niya.

"Eto na siguro ang pagkakataon ko para sabihin sayo to. Alam ko mahirap tanggapin to pero sana maging magkaibigan parin tayo.. Maria.. Mahal na kita.." sagot ko.

TAMA BA? TAMA BA NA UMAMIN AKO? TAMA BA NA SABIHIN KO UNG NARARAMDAMAN KO KAHIT NA ALAM KONG KAIBIGAN LANG AKO?

"Emmanuel.. anong mahal moko? Oo mahal din kita bilang kaibigan" sagot niya.

"Masakit marinig mula sayo maria. Na kaibigan lang ang turing mo sakin. Pero maria higit pa sa kaibigan ang pagmamahal ko sayo. Yung narinig mong may inaantay ako oo ikaw yung inaantay ko, inaantay ko na mahulog din ang loob mo sakin. Noon pa maria mahal na kita di lang dahil sa kaibigan kita unang pagkikita palang natin minahal na kita. Pasensya kana kung inilihim ko sayo to sa mahabang panahon. Ayoko kase na masira yung pagkakaibigan natin dahil lang sa umamin ako. Hnd ko agad sinabe sayo kase natatakot ako na baka layuan moko at hnd na muling magkita. Ikaw rin ang dahilan kung bakit mas pinili ko na kunin ang buhay ni mang luis at mamuhay ng normal. Patawad maria. Alam ko nagkamali ako.." sagot ko.

"Pero nagsinungaling ka sakin emmanuel. Pinaniwala moko na lahat ng nangyayare tong ay para lang sayo. Para lang matupad mo ung pangarap mong makapagtapos ng pag aaral. Napakasama mo..." sagot niya.

"Wag kang magalit maria. Hnd ko intensyon na mahulog sayo bigla. Pleasee patawarin moko" sagot ko.

"Sa ngayon hnd kita kayang patawarin. Niloko moko ng mahabang panahon at kumitil kapa ng buhay ng ibang para lang sa sarili mong kagustuhan. Napakamakasarili mo" sagot niya.

"Maria hindi moko naiintindihan" sagot ko. (Umiiyak)

"Hindi kita kayang patawarin" sagot niya. Sabay alis.

"Maria! Maria!" Sigaw ko (umiiyak)

PAANO NA TO? PAANO KO MASUSULUSYUNAN ANG SARILI KONG KAMALIAN PAANO AKO MAPAPATAWAD NG TAONG NAGBIGAY NG PAGKAKATAON NA MULI AKONG MABUHAY.

MARIA PATAWAD... DAHIL SA PAGMAMAHAL KO SAYO NAGING SAKIM AKO. PATAWAD.

------------
Salamat sa walang sawang suporta!
#REVEALATION
#MARIAEMMAUEL