Tapos na ang klase namin ni emmanuel. At yes opo tama kayo. Nag aaral si emmanuel. Bakit? Paano? Well hayaan natin kayang si emmanuel ang magkwento no? Bat puro na lang ako siya naman.
EMMANUEL'S POV
Tapos na ang klase namin ni maria. Nagtataka ba kayo kung bakit ako pumapasok e nakaaw lang namaan tong buhay na meron ako. At isang hamak na bata lang ako kaya panong college na agad ang pinag aaralan ko??
Alam niyo sa totoo lang bago pako magdesisyon sa ginawa namin ni maria na panghihiram ng buhay ng iba e naisipan ko na kung anong mga pwedeng mangyare sakin after this merge at kung anong buhay ang gagaawin ko para kapani paniwala naman ako sa iba diba.
After ng party ni maria nung 18th debut nya. Napaagpasiyahan ko na humanap ng trabaho na stay in kumbaga para mapag aral ko ang sarili ko. Kumuha din ako ng scholarship para atleast less gastos sa pag aaral. At sa awa naman ng diyoa nakapasa ako. Salaamat na din sa suporta ng kaibigan kong si maria.
Pero sana masabe ko na rin kay maria yung totoo. Toong dahilan na....
MARIA'S POV
Habang papauwe na kame ni emmanuel from school e nakita ko na naman yung taong familiar sakin na kanina ko pa iniisip kung sino siya anong pangalan niya, nagkita naba kame or kilala ba niya ko. Hindi naman sa may gusto ako dun sa tao. Pero iba e. Iba kase ang impact at awra niya sakin. Parang may kakaiba.
"Huy! Maria" sigaw sakin ni emmanuel.
"Oh? Ano yun? Nakakagulat ka naman." Gulat kong sagot.
"Tulala ka e. Layo ng tingin mo. May problema kaba?" Tanong niya.
"Wala wala. May nakita lang akong pamilyar sakin. Hindi ko lang kase matandaan kung nagkita naba kame o kilala ko ba siya" sagot ko.
"E bakit curious ka? Sino ba jan?" Tanong niya.
"Curious ako. Kase... wala nevermind." Sagot ko. (Napakadaming tanong e)
"Kase? Kase may gusto ka?" Tanong niya na pang asar.
"Alam mo emmanuel tara na. Ako nanggigigil ako sa mg hirit mo kanina kapa tanong ng tanong may problema ba kung tumitig at humanga ako sa lalaki?" Inis kong sagot.
*Oo naging crush ko yung lalaking curious kong malaman kung sino siya. Ewan ko ba. Iba impact niya e. Ibang iba.*
"Crush mo?" Tanong ni emmanuel.
"Oo bakit masama?" Sagot ko.
"Hindi. Good for you. Tao kana" sagot niya.
"Wow grabe" sagot ko.
"Biro lang. Napakaswerte naman niyang crush mo" sagot niya.
"Bakit?" Tanong ko.
"Ahh wala. Mabait ka kase maganda. Kaya swerte sya" sagot niya.
"Uyy! Salamat bestfriend talaga kita no? Never kang nagsinungaling sakin." Sagot ko.
"Syempre sino paba magdadamayan at magpupyrian kundi tayong dalawa lang." Sagot niya.
"Kaya sayo ko e! Ikaw? May nagiging crush kana ba?" Tanong ko.
"Ako?! Wala.. wala pa. Naghahanap pa" sagot niya.
"Naghahanap? Hinahanap ba yun? Ang alam ko kusang dumarating yon." Sagot ko. (NAKS) HAHAHAHAHAHA
"Oo kusa. Pero pag inip ka. Mapapahanap ka talaga" sagot niya.
"Hahahaha siraulo ka pala e. Gusto mo bang masaktan?" Tanong ko.
"Masaktan? Matagal na kong nasaktan. At immune na puso ko jan" sagot niya.
"Wow. Bakit? Sino ba yang nanakit sa puso mo?" Tanong ko.
"Matagal na un bata palang ako" sagot niya.
"Kilala ko?" Tanong ko.
"Hindi siguro pero alam mo kung makilala mo man siya. Siguradong magugulat ka. Parehas na parehas kase kayo ng ugali" sagot niya.
Natigilan ako sa sinabe ni emmanuel na parehas na parehas kame ng ugali ng dati niyang iniibig. Oo hnd normal para sakin na bata palang sya namatay na sya. At ngayong nabuhay sya na kasing edad ko lang at ikekwento niya yung nanakit sa puso niya e nakakakilabot talaga. Hnd ko alam kung si emmanuel paba ang kausap ko o ang batang namatay na noon na nasaktan ng sobra. Ewan iba feeling ko pag siya ang nagkekwento ang creepy pero interesting.
"Maria?" Tawag sakin ni emmanuel.
"Oh? Ano un? Sorry." Sagot ko.
"Natulala ka? May hnd kaba nagustuhan sa sinabe ko?" Tanong niya.
"Ahh wala wala. Sana emmanuel. Kung sino man nanakit sa puso mo noon. Sana makahanp ka ng babaeng kayang punan at takpan ang sakit na dinulot ng nakaraan mo." Sagot ko.
"Salamat maria." Sagot niya.
"Nandito lang ako para sayo. Bilang bestfriend mo. Alam ko hnd ganun kadali ang masaktan at maging sanay na sa masasakit na pag ibig pero bilang bestfriend mo always kitang ipagdadasal na sana may babaeng kaya kang ibigin at mahalin ang nakaraan mo." Sagot ko.
"Maria? Salamat ah? Alam ko hnd ganun kadali ang pagtanggap mo sakin bilang kaibigan mo. Pero hindi na ko aasa sa Wagas na pag ibig. Baka katakutan lang ako pag nalaman nila ang totoo" sagot niya.
"May awa ang diyos emmanuel. Alam kong hnd lang hiram yang buhay mo. Binigay talaga sayo yan para maituwid ang maling nakaraan mo" sagot ko.
"Salamat maria. Mauna na ko. At mukang magdidilim na" sagot niya.
"Oo nga no? Ang layo na pala ng balakad natin hahaha nakakadala kase ung sinapit mo e." Sagot ko.
"Wag kang mag alala hnd mo mararanasan ang masaktan pangako" sagit niya.
"Sana nga. Sige na una kana aantayin ko na dito si manong paparating na yun salamat sa pagsama sa paglalakad bukas ulit bestfriend" sagot ko.
"Sige magiingat ka bye" sagot niya. Sabay alis.
*Feeling ko sa mga oras na yun. Wala na kong mahihiling pa. Buti na lang nakilala ko sya kahit hnd sya normal. Ang sarap lang magkaroon ng kaibigan na suportado ka sa lahat yung kayang pakinggan ang mali at tama sa buhay mo, Ang drama at palpak na ginawa mo. Sana hindi siya magbago. Sana kung anong emmanuel ang makilala ko siya parin hanggang dulo.*
Habang nagiisip ako ng kung ano ano biglang may bumusina sa harap ko.
*beep beep*
"Maria anak. Halika na" sigaw ni tatay dante sakin mula sa kotse.
"Ay eto na po" sagot ko.
--
*Thankyou sa suporta! 😊💕 I hope you like it!
#MariaEmmanuel
#MBIAG
YOU ARE READING
MY BOYFRIEND IS A GHOST (NOT COMPLETED)
RomanceAPRIL 7, 2018 A SHORT STORY 💕 This story is based on what I read what I watching and what I experience yes. experiencing im inloved with the ghost na hindi naman normal para sa iba. pero when true love hits you no one who will judge you about what...
