Özgür Ali adımlarını durdurarak bana döndü ve baş parmağıyla gözyaşlarımı sildi. "Gökyüzünde dans eden yıldızlar seni hiç bırakmayacak biliyorsun değil mi?" diye sordu gözlerimin içine bakarak. "Feride, ben de seni hiç bırakmayacağım. Çünkü, seni ço...
Bu bölümü yazarken çok eğlendim, umarım siz de okurken eğlenirsiniz. Yukarıdaki müziği açmayı sakın unutmayın! Keyifli okumalar:)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Hadi kızlar, kalkın!" halamın telaşlı sesi kulaklarıma dolduğunda, uykumun en tatlı kısmındaydım.
"Kime diyorum ben? Hadi bakalım, hemen kalkıyorsunuz!" Bizim kalkmadığımızı gören halam, sesinin seviyesini bir tık daha arttırmıştı. Göz kapaklarımı zar zor açarak uykulu bakışlarımı odada dolaştırdım. Yaren de gözlerini aralamış, uyku mahmurluğuyla şaşkın şaşkın bakıyordu.
Komidinin üzerinde duran telefonuma uzanıp saate baktım.
"Saat daha sabahın sekizi..." dedim isyan edercesine.
"Nee? Off çok uykum var benim yaa..." diyerek uykusuna kaldığı yerden devam etti Yaren.
Benim de gözlerimden uyku aktığı için, direnmeyip kendimi tekrar uykunun huzurlu kollarına bıraktım.
Tam uykuya dalmıştım ki bu sefer beni uykumdan uyandıran halamın sinirli sesi değil, başımdan aşağı akan buz gibi su oldu.
"Ne oluyor ya?" diye bağırdım birden gözlerimi açıp yatakta doğrularak.
"Off anne yaa... Soğuk kış gününde, soğuk suyla kaldırılır mı bir insan? İnsafsız mısın nesin sen?" Yaren'in kızgın sesini işittiğimde bakışlarımı ona çevirdim ve tıpkı benim gibi sırılsıklam bir Yaren ile karşılaştım.
"Anneye 'off' denmez!" diyerek elinde sürahiyle beraber odadan çıktı halam.
Artık uyku falan kalmamıştı bizde. Yatağımı toplayıp ıslanan kazağımı çıkartarak başka bir kazak geçirdim üstüme.
Yaren ile beraber oturma odasına geçtiğimizde kahvaltı masanın çoktan hazır olduğunu gördük.
"Su dökünce nasıl da kalktınız ama..." halam çayları doldururken gülüyordu.
"Sabahın köründe bizi uyandırma amacın ne anne? Şafak operasyonuna falan mı gidiyoruz?" Yaren de ben de halamdan mantıklı bir cevap bekliyorduk. Bizi sabahın köründe uyandırabilmek için böylesine çabalayan halamın önemli bir işi olmalıydı.
"Bizim mahallenin gıybet takımı toplanacak bugün bizim eve. Bu yüzden de sizin bana yardım etmeniz gerekiyor. Evi temizleyip börekler, poğaçalar, kısırlar hazırlayacağız. Çok işimiz var, çok..." diyerek sözlerini noktaladı.
Sıcak çayımdan bir yudum alarak başladım kahvaltıma. Altı üstü mahalleden birkaç kadın gelecek diye bu kadar telaşa ne gerek vardı anlayamamıştım. Yine de ağzımı açmadan kahvaltımı tamamladım. Ev işini yapmak zor gelen Yaren ise annesine oflayıp pufluyordu.
Kahvaltımızı bitirdikten sonra Yaren ile birlikte masayı topladık. Halam ise mutfağı toparlıyordu. Süpürgeyi alıp evin her yerini teker teker süpürdüm. Yaren ile yerleri sildik, tozları aldık ve her yerin temiz olduğundan emin olduktan sonra dinlenmek için kendimizi hemen koltuğa attık. Uzun zamandır böylesine dip köşe temizlik yapmamıştım, epeyce de yorulmuştum şimdi.
